Polska potrzebuje coraz wiêcej stali, ale prawie 3/4 sprowadza z zagranicy. Nowe drogi, linie kolejowe, osiedla mieszkaniowe wyrastaj± wokó³ jak grzyby po dreszczu. Polacy zu¿ywaj± coraz wiêcej wyrobów stalowych.
Poch³aniaj± j± trwaj±ce inwestycje infrastrukturalne, czy przemys³, ale i zwyk³y Kowalski kupuj±cy now± lodówkê, pralkê czy kuchenkê.
Niestety a¿ 3/4 tego zapotrzebowania zaspokaja import tañszych produktów stalowych, g³ównie ze wschodu. Chcia³oby siê przywo³aæ s³owa Stanis³awa Jachowicza: „cudze chwalicie, swego nie znacie”, a mo¿e po prostu „znacie, ale nie przep³acacie?”.
W 2009 roku Polacy zu¿yli 8,2 mln ton stali, w 2013 roku ju¿ 10,4 mln ton, a w ubieg³ym roku – blisko 15 mln ton. Wed³ug Hutniczej Izby Przemys³owo-Handlowej polska gospodarka zu¿y³a w 2018 roku rekordow± ilo¶æ stali – o ok. 10 proc. wiêcej ni¿ w 2017 roku.
Z tej du¿ej, jak na polskie realia, ilo¶ci tylko ok. 25 proc. dostarczy³y huty produkuj±ce w Polsce, a resztê – ok. 75 proc. – zaspokoi³ import.
Analitycy HIPH oszacowali, ¿e tylko w zesz³ym roku import stali z krajów trzecich do Polski wzrós³ o prawie 40 proc. w ujêciu rok do roku i siêgn±³ ponad 3 mln ton.
Po³owê naszego zu¿ycia stali poch³aniaj± inwestycje budowlane, a resztê drogowe, ale tak¿e sprzêt gospodarstwa domowego czy przemys³ maszynowy. Poniewa¿ te sektory siê rozwijaj± i wed³ug prognoz ekspertów w tym i przysz³ym roku ten trend siê utrzyma, mo¿na by³oby krajowym producentom stali wieszczyæ ¿y³ê z³ota.
Jednak, ¿eby lokalne huty mog³y odpowiedzieæ na utrzymuj±cy siê popyt, musz± mieæ mocn± pozycjê konkurencyjn± na globalnym rynku stali. A do tego potrzeba solidnych ¶rodków ochronnych dla rynków Unii Europejskiej, takich które pozwol± zatrzymaæ nap³yw taniej stali z krajów trzecich. Pomóc mog³aby tak¿e wyrównawcza op³ata wêglowa, która zniwelowa³aby ró¿nicê w kosztach miêdzy producentami spoza UE, a tymi, którzy w obrêbie wspólnoty musz± ponosiæ ogromne koszty np. uprawnieñ do emisji CO2.
Ceny tych uprawnieñ stale rosn±. Koszt produkcji jednej tony stali w Europie jest obecnie wy¿szy nawet o 45 euro, ni¿ przed wprowadzeniem tych uprawnieñ. Odpowiednia ochrona rynku UE i przywrócenie konkurencyjno¶ci w¶ród producentów stali pozwoli przywróciæ równowagê w bran¿y.
11 beneficjantów minigrantów ArcelorMittal Poland – NA RZECZ KRAKOWA
ArcelorMittal Poland oraz Miasto Kraków w maju zaprosili przedstawicieli organizacji pozarz±dowych do udzia³u w programie grantowym „Dzia³amy lokalnie”. Do konkursu zosta³y zaproszone stowarzyszenia, fundacje, spó³dzielnie socjalne oraz grupy nieformalne, które dzia³aj± na rzecz mieszkañców miasta.
Organizacje mia³y za zadanie zaprezentowaæ swoj± dzia³alno¶æ na rzecz Krakowa oraz przedstawiæ projekt skierowany do jej mieszkañców w ramach obszarów: ekologia, zdrowie, bezpieczeñstwo, edukacja. Na ca³y projekt ArcelorMittal Poland przeznaczy³ 100 000 z³. Kwota zosta³a podzielona na 11 wybranych projektów, które zostan± zrealizowane do koñca listopada tego roku. Zobaczcie, kto zwyciê¿y³:
1. Stowarzyszenie Integracji oraz Aktywizacji Zawodowej i Spo³ecznej Osób Niepe³nosprawnych „EMAUS” – O ekologiê zadbamy i okolice zalewu Zes³awic i nie tylko posprz±tamy.
2. Stowarzyszenie Lajkonik – Senior za kierownic±.
3. Fundacja Ecotravel – ArcelorMittal & Ecotravel Rodzinny Trash Run Nowa Huta.
4. Towarzystwo Teatralne KAPRYS – Wieczory ze Straussem.
5. Bank ¯ywno¶ci w Krakowie – Eco wyprawa ¶ladem ¿ywno¶ci.
6. Grupa Nieformalna „HALO” reprezentowana przez Fundacjê Indywidualno¶ci Otwartych – Ekologicznie nastawieni – Kreacja natury i zabawy.
7. Stowarzyszenie Dobrze – Jestem taki jak Ty! Rozmowy z przedszkolakami o niepe³nosprawno¶ci.
8. Fundacja Wspó³pracy Polsko-Ukraiñskiej „U-WORK” – Nowi krakowianie poznaj± swoje miasto.
9. Stowarzyszenie Przyjació³ Nowej Huty – Kombinator twórczy.
10. Fundacja ZUPA – Niemieszkalny Kraków.
11. Stowarzyszenie Na Rzecz Integracji – Historia Grodu Kraka oczami krakowiaka.
* * *
£±cznie w tegorocznej edycji programu „Dzia³amy lokalnie” ArcelorMittal Poland, na rzecz mieszkañców miast i gmin w których znajduj± siê oddzia³y firmy, zostan± zrealizowane 44 projekty: w D±browie, Zdzieszowicach i Krakowie.
Nad Zalewem Nowohuckim i w Teatrze £a¼nia Nowa – BULWAR[T] SZTUKI 2019
Bulwar[t] Sztuki to ponad 150 fascynuj±cych wydarzeñ, które odbywaæ siê bêd± do 31 sierpnia b.r. nad Zalewem Nowohuckim, w ogrodzie Teatru £a¼nia Nowa i w siedzibie teatru.
Koncerty, spektakle, projekcje filmowe, warsztaty, s±siedzkie ¶piewania, potañcówki – to wszystko sprawia, ¿e podczas Bulwartu Sztuki nie bêdzie nudy, a ka¿dy dzieñ wakacji obejmie najró¿niejsze formy aktywno¶ci artystycznej, edukacyjnej, rekreacyjnej i rozrywkowej. Szczegó³owy program: www.bulwarowa.laznianowa.pl.
A oto co nas czela w nadchodz±cym tygodniu:
+ Pi±tek 5 lipca, godz. 17.00 – Kreatywne warsztaty rodzinne (zalew); godz. 18.00 – Cha³upy, welcome toi, czyli wakacyjne hity. Potañcówka nad zalewem.
+ Sobota 6 lipca, godz. 14.00 – Gramy o Now± Hutê (warsztaty nad zalewem); godz. 16 – Kuchenne rewolucje (warsztaty, zalew).
+ Niedziela 7 lipca, godz. 9 – Joga nad zalewem; godz. 14 – Dong, co ma ¶wiec±cy nos (teatr nad zalewem); godz. 16 – Na ramionach gigantów (muzyka w £a¼ni Nowej); godz. 20.30 - „Ava” (kino nad zalewem).
+ Poniedzia³ek 8 lipca, godz. 17.00 – Si³ownia dla seniorów (zalew).
+ Wtorek 9 lipca, godz. 15.00 – Z Capell± Cracoviensis (£a¼nia); godz. 18.00 – Tai chi (zalew).
+ ¦roda 10 lipca, godz. 11.00 – Matinée (warsztaty – £a¼nia), godz. 18.00 – Pilates (zalew).
+ Czwartek 11 lipca, godz. 18.00 – S±siedzkie ¶piewanie, godz. 20.30 – Kino nad zalewem: „Najlepszy”.
* * *
Z Capell± Cracoviensis
W niedzielê 30 czerwca br. Capella Cracoviensis rozpoczê³a letnie koncerty w Teatrze £a¼nia Nowa, które bêd± odbywa³y siê w trzech cyklach koncertowych (Walcz o pie¶ñ - wtorki, Matinée - ¶rody, Na ramionach gigantów - niedziele). Na wszystkie koncerty ¶rodowe i niedzielne wstêp jest wolny, natomiast na wieczorny cykl wtorkowych recitali bilety w cenie 20 z³ bêd± dostêpne w miejscu koncertu na godzinê przed rozpoczêciem, oraz na eBilet.
Walcz o pieśń (wtorki, godz. 19.00, Teatr £aźnia Nowa, bilety 20 z³)
2 VII wyst±pi±: Marzena Lubaszka sopran S³awomir Cierpik fortepian. W programie: Alma Mahler • Mieczys³aw Wajnberg • Alban Berg • Karol Szymanowski • Stanis³aw Moniuszko.
9 VII wyst±pi±: Michaela Selinger mezzosopran Daniel Gerzenberg fortepian. W programie: Gustav Mahler • Francis Poulenc • Stanis³aw Moniuszko.
16 VII wyst±pi±: Krystian Adam Krzeszowiak tenor Dominika Peszko fortepian. W programie: Robert Schumann: Dichterliebe, Op. 48 • Stanis³aw Moniuszko pieśni.
23 VII wyst±pi±: Rebecca Bottone sopran Phillip Thomas fortepian. W programie: Benjamin Britten: On this Island • Michael Head: Over the Rim of the moon • Frank Bridge: Songs from Tagore • Malcolm Williamson: From a child’s garden • Moniuszko.
30 VII wyst±pi±: Jacek Ozimkowski bas Wioletta Fluda fortepian. W programie: Richard Wagner • Stanis³aw Moniuszko.
6 VIII wyst±i±: James Geer tenor Wioletta Fluda fortepian. W programie: English Song: Purcell • Holbrooke • Holst • Finzi • Warlock • Quilter • Bridge • Moniuszko Benjamin Britten: British Folksong.
Matinée (środy, godz. 11.00, Teatr £aźnia Nowa, wstêp wolny)
3 VII - Marek Opaska bas
10 VII - Matylda Staśto-Kotu³a alt, Wioletta Fluda fortepian • Jacek Dumanowski altówka
17 VII - Magdalena £ukawska sopran
24 VII - Ilona Szczepańska alt
31 VII - Piotr Kwinta bas
7 VIII - Piotr Szewczyk tenor
70 tys. drzew na 70-lecie od ArcelorMittal Poland – ZIELONA NOWA HUTA
Czy powsta³oby nowe miasto, gdyby na p³askowy¿u po³o¿onym na po³udniowy wschód od Krakowa nie wybudowano wielkiej huty? Byæ mo¿e powsta³aby kolejna dzielnica, ale na pewno nie nazywa³aby siê Now± Hut±. Pocz±tkowa tê nazwê kojarzono tylko z zak³adem przemys³owym, ale odk±d w roku 1954 nazwê huty zmieniono na Huta im. Lenina, Nowa Huta pozosta³a ju¿ tylko nazw± nowej dzielnicy Krakowa. Dzi¶ krakowska huta ArcelorMittal Poland tak¿e stara siê, by dzielnica, która od zawsze uchodzi za oazê zieleni, nadal zas³ugiwa³a na to miano.
MIASTO DLA STU TYSIÊCY
Tak du¿ej inwestycji nie by³o w Krakowie od czasów, gdy pod koniec XIX wieku Austriacy wybudowali wokó³ miasta pier¶cieñ forteczny. 23 czerwca 1949 roku, niedaleko klasztoru w Mogile przyst±piono do wznoszenia pierwszego bloku mieszkalnego nowego miasta dla budowniczych, a potem pracowników powstaj±cego pod Krakowem kombinatu metalurgicznego. A 65 lat temu, 21 lipca 1954 roku z wielkiego pieca nr 1 pop³ynê³a pierwsza surówka w Nowej Hucie. Odt±d losy wielu budowniczych i pracowników zosta³y zwi±zane z dzielnic± – dla wielu – na ca³e ¿ycie. MIASTO OGRODÓW
Nowa Huta zosta³a zaprojektowana z rozmachem, ale przede wszystkim z my¶l± o jego mieszkañcach. Mimo s±siedztwa wielkiego zak³adu przemys³owego (droga z Placu Centralnego do bramy krakowskiej huty liczy 2 kilometry), powoli stawa³o siê miastem ogrodów. Zawdziêczamy to jego projektantom, którzy projektuj±c nowe osiedla mieszkaniowe nie zapominali o terenach zielonych.
A krakowska huta zawsze uczestniczy³a w ¿yciu dzielnicy: wpieraj±c dzia³alno¶æ jego instytucji kulturalnych, pomagaj±c w remontach przedszkoli i szkó³ i wyposa¿aj±c przedszkolne ogródki zabaw i osiedlowe ogrody. Mimo zmian politycznych tradycja zobowi±zuje, a huta ArcelorMittal Poland nadal wspiera inicjatywy, które pozwalaj± tworzyæ zielone ogrody i skwery dla mieszkañców Nowej Huty. W ramach projektu „Ogrody Nowej Huty” wspólnie z O¶rodkiem Kultury im. Norwida (dawnym Domem Kultury Kombinatu) stworzy³a ju¿ 14 spo³ecznych ogrodów osiedlowych, zazieleni³a otoczenie kopca Wandy i wspar³a sadzenie nowych drzew oraz krzewów na Plantach Bieñczyckich. MIASTO Z PRZYSZ£O¦CI¡
70. rocznica powstania kombinatu i Nowej Huty to wa¿ny jubileusz, tak¿e dla huty ArcelorMittal Poland w Krakowie. Jubileusz jest okazj± do kontynuacji „zielonego” programu krakowskiej huty. Na 12 hektarach terenu w Nowej Hucie powstaje nowy las dla mieszkañców Krakowa.
Las pomiêdzy Cha³upkami a Branicami ju¿ ro¶nie. Akcjê „70 000 drzew na 70 lat Nowej Huty” krakowska huta rozpoczê³a pod koniec marca od nasadzenia 70 dorodnych dêbów. Drzewa sadzili przedstawiciele zarz±du oraz dyrektorzy i pracownicy krakowskich zak³adów.
Kolejne 20 tys. mniejszych drzewek zosta³o zasadzonych wczesn± wiosn±, w okresie sprzyjaj±cym takim pracom. Gatunki zosta³y dobrane do istniej±cego ekosystemu, zgodnie z za³o¿eniami planów urz±dzenia lasu w Krakowie. S± to lipy drobnolistne, graby, wi±zy, dêby i jawory. Las przy ul. Branickiej bêdzie siê powiêksza³. Kolejne nasadzenia krakowska huta zaplanowa³a jesieni± tego i wiosn± przysz³ego roku.
Obecnie tereny zalesione stanowi± zaledwie 4,3 proc. powierzchni Krakowa. Zgodnie z planem do 2040 roku lasy maj± pokrywaæ 8 procent powierzchni miasta. ArcelorMittal Poland udostêpnia swoje tereny pod nasadzenia, gdy¿ brakuje ju¿ miejskich dzia³ek do takiego zagospodarowania. – To sposób, aby powsta³o co¶ trwa³ego i po¿ytecznego dla naszych s±siadów – mieszkañców Nowej Huty i Krakowa. Drzewa s± jednym z najcenniejszych elementów miejskiej przestrzeni i bez w±tpienia najbardziej warto¶ciowym elementem ¶rodowiska, dlatego cieszê siê, ¿e mogli¶my udostêpniæ nasz teren na nasadzenia. Dziêki temu w Nowej Hucie powstanie piêkny las. Warto przypomnieæ, ¿e w ci±gu tych 70 lat nasza krakowska huta bardzo siê zmieni³a, zmniejszaj±c swój wp³yw na ¶rodowisko. Wierzê, ¿e dziêki tej inicjatywie dajemy tak¿e dodatkowy impuls do kolejnych „zielonych” zmian w Krakowie – mówi Geert Verbeeck, prezes zarz±du ArcelorMittal Poland.
Szacuje siê, ¿e 100 doros³ych drzew zatrzymuje rocznie ok. 450 tys. litrów wody opadowej. Ponadto drzewa produkuj± tlen (hektar doros³ego lasu w ci±gu 24 godzin wytwarza ok. 700 kilogramów tlenu), a tak¿e poch³aniaj± zanieczyszczenia powietrza.
Europejskie Stowarzyszenie Producentów Stali (EUROFER), którego cz³onkiem jest ArcelorMittal Poland, zorganizowa³o 26 czerwca br. doroczn± konferencjê, tzw. Europejski Dzieñ Stali. Jej celem by³o podkre¶lenie wyzwañ stoj±cych przed bran¿±: trudnej sytuacji sektora, mechanizmów ochronnych rynku UE, a tak¿e potrzeby wsparcia innowacji, je¶li sektor ma z powodzeniem przeprowadziæ dekarbonizacjê.
Podczas wydarzenia g³os zabra³ m.in. Geert Van Poelvoorde, prezes Euroferu. Poni¿ej najwa¿niejsze fragmenty jego wyst±pienia:
* * *
Przemys³ stalowy w Europie jest obecnie na rozdro¿u. Nie wiadomo, w któr± stronê pójdziemy, poniewa¿ przed nami wyzwania geopolityczne, ekonomiczne i ¶rodowiskowe. Chcê powiedzieæ jasno: wyzwania te mog± doprowadziæ do wymazania przemys³u stalowego z Europy.
* * *
Gospodarka europejska odnotowa³a wzrost w ci±gu ostatnich sze¶ciu lat. Wed³ug Komisji Europejskiej, równie¿ w tym i kolejnym roku unijna gospodarka ma wzrosn±æ o 1,5 proc.
Popyt na stal pod±¿a³ podobnym torem – w ubieg³ym roku odnotowali¶my du¿y wzrost, kiedy to popyt wzrós³ o 3,3 proc. Natomiast, jak wiadomo, obecnie do¶wiadczamy spowolnienia w ¶wiatowym handlu, które odbija siê na wzro¶cie w Europie. Uderzy³o to szczególnie mocno w popyt na stal.
Zak³ada siê, ¿e popyt na stal w UE, po tym jak w ubieg³ym roku wzrós³ o 3,3 proc., w tym roku spadnie o 0,4 proc.
* * *
Kryzys powróci³. Przyczyna ¼ród³owa pozostaje ta sama: ¶wiatowa nadwy¿ka zdolno¶ci produkcyjnych w sektorze stalowym pod koniec ubieg³ego roku wynios³a 425 mln ton. W maju Chiny osi±gnê³y rekordowy poziom produkcji stali, a problem nadal wystêpuje.
W zwi±zku z nadwy¿k± mocy produkcyjnych USA w czerwcu ubieg³ego roku wprowadzi³y c³a na stal i aluminium. Wynosz± one 25 proc. na ca³o¶æ importu do USA, z niewielkimi wyj±tkami. To dzia³anie zahamowa³o eksport do USA, ale stal, która wcze¶niej by³a lokowana w³a¶nie tam, odbija siê od wybrze¿y Ameryki i trafia na otwarty rynek UE. Obecnie dwie z trzech ton, które nie trafi³y na rynek USA ze wzglêdu na wysokie c³a, l±duj± w Europie.
Import do Europy, w ujêciu rocznym, wzrós³ o 37 proc. od 2017 roku i o 16 proc. od 2018 r.
* * *
Kolejnym powodem tego gwa³townego wzrostu importu s± niewystarczaj±ce ¶rodki ochrony rynku. UE na³o¿y³a tymczasowe ¶rodki ochronne na import wyrobów stalowych w lipcu ubieg³ego roku. Niestety, w przypadku wiêkszej czê¶ci naszej bran¿y nie spe³ni³y one swojego zadania - okaza³y siê zbyt s³abe.
W lutym tego roku UE wprowadzi³a c³a na sta³e, ale jednocze¶nie zwiêkszy³a kontyngenty o 5 proc. Je¶li Komisja nie od³o¿y tej decyzji w czasie, za 5 dni nast±pi zwiêkszenie wysoko¶ci kontyngentów o kolejne 5 proc. Oznacza to 10-procentowy wzrost kontyngentów w ci±gu zaledwie sze¶ciu miesiêcy, i to w sytuacji, gdy europejski rynek stali skurczy siê o 0,4 proc. To po prostu dalsze niszczenie europejskiego przemys³u stalowego. Te liczby dowodz±, ¿e mechanizmy ochrony rynku UE musz± zostaæ zmienione.
* * *
Europejskie hutnictwo zatrudnia bezpo¶rednio 330000 osób, a jedno miejsce pracy w bran¿y generuje siedem etatów w bran¿ach pokrewnych.
* * *
Kolejnym problematycznym tematem jest europejski system handlu uprawnieniami do emisji CO2 (EU ETS).
W przypadku producentów stali istnieje kilka mo¿liwych sposobów dekarbonizacji i ró¿ne jej sposoby s± testowane przez szereg firm stalowych. Ale aby to dzia³anie siê powiod³o, europejskie hutnictwo potrzebuje wielkich inwestycji i wspó³pracy.
Inny temat powi±zany z ETS to ucieczka emisji CO2. Ostrzegali¶my przed ni± od kilku lat. Teraz sta³a siê ona rzeczywisto¶ci±.
Kiedy liczba darmowych uprawnieñ do emisji CO2 bêdzie stopniowo zmniejszana, tak jak ma to miejsce w ramach ETS, przemys³ stalowy w Europie bêdzie musia³ ograniczyæ produkcjê. Jak mo¿emy temu zapobiec? – Tworz±c prawdziw± przewagê konkurencyjn± dziêki produkcji stali o niskim ¶ladzie wêglowym. Wierzê, ¿e to jest miejsce, w którym le¿y nasza przysz³o¶æ – to dla nas szansa.
Stal w Europie ma przysz³o¶æ, poniewa¿ bez niej nie ma przysz³o¶ci dla przemys³u europejskiego jako ca³o¶ci. Ale sami nie mo¿emy zabezpieczyæ naszej przysz³o¶ci – powiedzia³ prezes Euroferu.
***
EUROPEJSKIE HUTNICTWO
Europejskie hutnictwo w ponad 500 hutach zlokalizowanych w 22 pañstwach cz³onkowskich UE zatrudnia bezpo¶rednio 330 000 wysoko wykwalifikowanych pracowników, a po¶rednio daje pracê milionom Europejczyków. Produkuje ¶rednio 160 mln ton stali rocznie przy obrocie handlowym na poziomie ok. 170 mld euro.
Czego potrzebuje europejski przemys³ stalowy?
Po pierwsze: ochrony rynku przed nieuczciwym importem.
Po drugie: systemu ETS, który bêdzie wspó³gra³ z niskoemisyjn± produkcj± stali. Systemu, który nie zmniejsza liczby darmowych uprawnieñ do emisji CO2 w tempie, które powoduje dalsze kurczenie siê rynku stalowego.
Dostatecznego wsparcia finansowego dla projektów dekarbonizacyjnych: nasza bran¿a nie jest w stanie sama ponie¶æ kosztów tak ogromnych inwestycji.
Stworzenia takich samych warunków konkurowania dla importerów, którzy nie ponosz± kosztów CO2.
Wyjd¼ na pole, wsi±d¼ w tramwaj i przyjed¼ do Nowej Huty. Opisz to, co zobaczy³e¶/a¶ i us³ysza³e¶/a¶. Zwróæ uwagê na to niejednorodne, pe³ne znaczeñ miejsce, a potem we¼ udzia³ w otwartym naborze tekstów reporterskich. Open call trwa do 21 lipca.
Dla jednych nigdy nie bêdzie czê¶ci± Krakowa, dla innych by³a ni± zawsze. Okryta z³± s³aw± – albo uwa¿ana za najlepsz± dzielnicê do ¿ycia. Szara i smutna – lub fascynuj±ca i pe³na ¿ycia. To odrêbne „miasto w mie¶cie”; tu, kiedy chcesz zobaczyæ Rynek G³ówny, mówisz: jadê do Krakowa… W 70. rocznicê u³o¿enia pierwszej ceg³y pod budowê nowego miasta Kraków Miasto Literatury UNESCO proponuje Wam nowe spojrzenie – tym razem reporterskim okiem – na Now± Hutê.
„18. znaczy Nowa Huta” to projekt, którego celem jest zbadanie i opisanie ¿ycia mieszkañców 18. dzielnicy Krakowa. Od pierwszych budowniczych po najnowszych mieszkañców, dla których Huta jest ¶wiadomym wyborem miejsca do ¿ycia. Od Placu Centralnego po bar Meksyk. Wszystko mo¿e staæ siê dla nas punktem wyj¶cia do rozwa¿añ nad histori± dzielnicy i jej wspó³czesnym obrazem.
Projekt organizowany jest przez Krakowskie Biuro Festiwalowe, operatora programu Kraków Miasto Literatury UNESCO. Wydarzenie odbywa siê w ramach programu wsparcia debiutów literackich w Krakowie, do którego nale¿y m.in. program kursów kreatywnego pisania i Nagroda Conrada. Projekt „18. znaczy Nowa Huta” wpisuje siê tak¿e w obchody 70-lecia Nowej Huty.
Zasady naboru
Teksty reporterskie powinny mieæ maksymalnie dwadzie¶cia tysiêcy znaków (licz±c ze spacjami). Jedynym warunkiem co do tematyki reporta¿u jest jego wyra¼ny zwi±zek z Now± Hut±. Zachêcamy zarówno do pisania reporta¿y historycznych, jak i spo³ecznych; do ukazywania ciekawych, nieznanych lub wartych przypomnienia osób lub grup ludzi, zjawisk, miejsc czy problemów, codzienno¶ci Nowej Huty i nadzwyczajnych wydarzeñ, które maj± lub mia³y miejsce w tej dzielnicy.
Jury w sk³adzie: Renata Rad³owska (dziennikarka Gazety Wyborczej, autorka ksi±¿ki reporterskiej Nowohucka telenowela), Marcin ¯y³a (dziennikarz, reporta¿ysta, zastêpca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”) oraz Daniel Lis (redaktor ksi±¿ek reporterskich w wydawnictwie Znak), dokona wyboru dziesiêciu najlepszych tekstów, które znajd± siê nastêpnie w publikacji 18. znaczy Nowa Huta. Swoj± premierê bêdzie mia³a w pa¼dzierniku podczas 11. Festiwalu Conrada.
Autorzy i autorki wyró¿nionych reporta¿y otrzymaj± honoraria w wysoko¶ci 1500 z³otych.
Nabór – krok po kroku
1. Napisz tekst reporterski o Nowej Hucie o maksymalnej objêto¶ci dwudziestu tysiêcy znaków (licz±c ze spacjami).
2. Wy¶lij swój tekst na adres pisz@miastoliteratury.pl do 21 lipca.
3. Spo¶ród nades³anych zg³oszeñ jury wybierze 10 najlepszych tekstów. W sierpniu zostan± og³oszone wyniki konkursu.
4. Podczas 11. edycji Festiwalu Conrada odbêdzie premiera zbioru reporta¿y 18. znaczy Nowa Huta, w której mo¿e znale¼æ siê Twój tekst. Do dzie³a!
Regulamin naboru i wiêcej informacji o projekcie znajdziecie na stronie http://pisz.miastoliteratury.pl.
Import stali z krajów spoza Unii Europejskiej podcina skrzyd³a polskiemu hutnictwu. Trudno produkowaæ i sprzedawaæ solidn± polsk± stal, gdy rynek zalewa ta importowana z krajów, które nie musz± ponosiæ dodatkowych kosztów, jak producenci ze Wspólnoty.
Setki tysiêcy ton stali z Rosji, Ukrainy, Bia³orusi czy Chin skutecznie niwecz± wysi³ki polskich producentów, którzy inwestuj± miliony w unowocze¶nienie procesu produkcji, nowe gatunki stali i ograniczenie wp³ywu swojej dzia³alno¶ci na ¶rodowisko.
Wed³ug obliczeñ Hutniczej Izby Przemys³owo-Handlowej w ubieg³ym roku import stali z krajów trzecich do Polski siêgn±³ 3 292 000 ton.
– To wzrost a¿ o blisko 40 proc. w stosunku do roku 2017 – t³umaczy Stefan Dzienniak, prezes Hutniczej Izby Przemys³owo-Handlowej.
W 2017 roku najwiêcej stali, bo a¿ 727 tys. ton, wp³ynê³o do Polski z Ukrainy. Z Rosji – 672 tys. ton. Z kolei w 2018 roku ilo¶æ stali importowanej do Polski ros³a w zastraszaj±cym tempie. Import z Rosji osi±gn±³ poziom 1413 tys. ton, a z Ukrainy – 763 tys. ton. Sporo wp³ywa³o do nas te¿ z Bia³orusi, Korei Po³udniowej, Mo³dawii i Chin. Tylko w ubieg³ym roku z krajów WNP, które z racji blisko¶ci s± du¿ym problemem Polski, wwieziono do nas olbrzymie ilo¶ci wyrobów gor±cowalcowanych p³askich, czyli asortymentu krakowskiej huty – ich import wzrós³ trzykrotnie w porównaniu do roku 2017.
Te liczby przera¿aj± i sk³aniaj± do dzia³ania. Polskie hutnictwo przecie¿ chce prê¿nie dzia³aæ, bo to tu, nad Wis³±, w przemy¶le stalowym zatrudnionych jest 24 100 osób, a nasz kraj jest w UE, wg danych EUROFER-u, na trzecim miejscu pod wzglêdem liczby osób zatrudnionych w tej bran¿y – zaraz za Niemcami i W³ochami.
Chocia¿ wed³ug wyliczeñ HIPH w ubieg³ym roku polska gospodarka zu¿y³a rekordow± ilo¶æ stali – o ok. 10 proc. wiêcej ni¿ rok wcze¶niej – to a¿ blisko trzy czwarte tego popytu zaspokoi³ import.
– Obserwuj±c sytuacjê rynkow± po roku funkcjonowania na nim taryf na³o¿onych w USA, w oparciu o sekcjê 232, trudno nie wi±zaæ gwa³townego wzrostu importu do Polski z decyzjami amerykañskich w³adz. Wzrost importu do UE jest porównywalny do ilo¶ci stali, która nie wjecha³a do Stanów Zjednoczonych zatrzymana przez c³a. To dlatego, ¿e rynek europejski okaza³ siê dostêpny, a to nie tylko wskutek decyzji Stanów Zjednoczonych, ale i UE, która nie chroni nale¿ycie swojego rynku. Bo jak maj± siê np. c³a indywidualne o warto¶ci 10 euro za tonê do 25 proc. ce³ amerykañskich? S± kompletnie nieporównywalne. Tê sytuacjê szybko wykorzysta³y Rosja, Ukraina, Bia³oru¶, Mo³dawia, ale i Turcja, eksportuj±c do nas swoje wyroby – wyja¶nia Stefan Dzienniak.
Jak wiêc mo¿na ratowaæ trudn± sytuacjê polskiego hutnictwa i ca³ej bran¿y w Europie? – Potrzebne jest wyrównanie warunków konkurencyjno¶ci, czyli wprowadzenie takich ¶rodków ochronnych, które w realny sposób pozwol± zabezpieczyæ rynek UE przez nap³ywem tañszej, nieobci±¿onej dodatkowymi kosztami (np. tymi zwi±zanymi z konieczno¶ci± zakupu uprawnieñ do emisji CO2) stali spoza Wspólnoty.
– Unia Europejska nie powinna równie¿ zgodziæ siê na zwiêkszenie wolumenu importowanych produktów stalowych o kolejne 5 proc., bo to jeszcze bardziej os³abi rynek europejski. Nasz przemys³ funkcjonuje w zupe³nie innych warunkach i podlega innym regulacjom prawnym ni¿ producenci spoza UE. Oni nie s± obci±¿eni dotkliwymi op³atami zwi±zanymi z unijn± polityk± klimatyczn±. I w³a¶nie to jest najwiêkszym problemem – nie ma takich samych regu³ gry dla wszystkich graczy na rynku stali. Dlatego ten mecz mo¿e mieæ tylko jeden wynik – pora¿kê Europy w pojedynku z reszt± ¶wiata – podkre¶la szef HIPH.
Zwraca te¿ uwagê, ¿e polski przemys³ musi poszukaæ mo¿liwo¶ci obni¿enia kosztów produkcji w ramach dostêpnych uwarunkowañ prawnych. – Musimy wykorzystaæ wszystkie mo¿liwo¶ci w unijnej legislacji na ograniczenie kosztów dzia³alno¶ci przedsiêbiorstw energoch³onnych, jakimi s± huty. Musimy walczyæ o nasz przemys³ – podsumowuje prezes Dzienniak.
Ju¿ niebawem nad Zalewem Nowohuckim i w Teatrze £a¼nia Nowa ruszy wakacyjny – BULWAR[T] SZTUKI 2019
Bulwar[t] Sztuki to ponad 150 fascynuj±cych wydarzeñ, które odbywaæ siê bêd± od 29 czerwca do 31 sierpnia b.r. nad Zalewem Nowohuckim, w ogrodzie Teatru £a¼nia Nowa i w siedzibie teatru.
Koncerty, spektakle, projekcje filmowe, warsztaty, s±siedzkie ¶piewania, potañcówki – to wszystko sprawia, ¿e podczas Bulwartu Sztuki nie bêdzie nudy, a ka¿dy dzieñ wakacji obejmie najró¿niejsze formy aktywno¶ci artystycznej, edukacyjnej, rekreacyjnej i rozrywkowej. Szczegó³owy program: www.bulwarowa.laznianowa.pl.
Nasz tygodnik, tak jak w roku ubieg³ym, bêdzie sukcesywnie informowa³ o terminach i miejscach poszczególnych wydarzeñ. A ju¿ dzisiaj zapraszamy na „S±siedzkie ¶piewanie”, które rozpocznie siê w czwartek, 27 czerwca o godz. 18.00 nad zalewem. Natomiast o godz. 19.00 w £a¼ni Nowej pokazany zostanie film „Pokot”. W pi±tek 28 czerwca o godz. 18.00 nad zalewem rozpocznie siê potañcówka „Na 70-lecie Nowej Huty”. W sobotê 29 czerwca czeka nas weekend otwarcia – o godz. 20.30 nad zalewem, w ramach spotkañ z teatrem rozpocznie siê, znany z roku ubieg³ego „wieczór impro”. W niedzielê 30 czerwca o godz. 9.00 – joga nad zalewem, o godz. 16.00 – spotkanie z muzyk± „Na ramionach gigantów” (w £a¼ni) i o 20.30 – kino nad zalewem „Florida project”. W poniedzia³ek 1 lipca, godz. 17.00 – Si³ownia dla seniorów (zalew). 2 lipca, wtorek, godz. 16 – Z Capell± Cracoviensis (warsztaty w £a¼ni), godz. 17.00 – Nowohuckie spotkania z astronomi± (warsztaty nad zalewem), godz. 18.00 – Tai chi (zalew). 3 lipca, ¶roda, godz. 11.00 – Matinee (warsztaty – £a¼nia), godz. 18.00 – Pilates (zalew). 4 lipca, czwartek, godz. 18.00 – S±siedzkie ¶piewanie, godz. 20.30 – Kino nad zalewem: „Cz³owiek z magicznym pude³kiem”.
Teatr £a¼nia Nowa zaprasza.
(f)
Wieczory impro w roku ubieg³ym cieszy³y siê du¿± popularno¶ci±.
Fot. Monika Stolarska
Przy imprezach odbywaj±cych siê w plenerze, ka¿dy organizator marzy o piêknej pogodzie. Taka te¿ dopisa³a w minion± sobotê 15 czerwca, kiedy w Krakowie odbywa³o siê du¿o wydarzeñ. Jednym z nich by³ 59. koncert z cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?! zatytu³owany Wiwat Wakacje, którego scena stanê³a nad Zalewem Nowohuckim.
Piêkne s³oñce i wysokie temperatury ju¿ od rana przyci±ga³y nad Zalew mieszkañców Nowej Huty. Koncert zaplanowany jako wydarzenie miêdzypokoleniowe – dla m³odszych i starszych mi³o¶ników dobrej zabawy rozpocz±³ siê o godz. 16.00. Jako pierwsi na scenie zaprezentowali siê laureaci konkursu piosenki ¯onkilowy Song, organizowanego przez Hospicjum ¶w. £azarza. Z poruszaj±c± piosenk± Co siê ¶ni niewidomym wyst±pi³a Oliwia Stefañczyk. Nastêpnie wyst±pi³a Wiktoria Poszwa ze ¦wietlicy Wiejskiej w Rudnie z piosenk± Zamieniê ma³e „M”, która podczas konkursu ¯onkilowy Song otrzyma³a wyró¿nienie specjalne. Grand Prix konkursu zdoby³a Grupa wokalno-aktorska AGT, równie¿ ze ¦wietlicy Wiejskiej w Rudnie z utworem Jaki piêkny ¶wiat.
Kolejn± z gwiazd koncertu Wiwat Wakacje, by³ zespó³ Jakubowe Muszelki. Ten niezwyk³y muzyczny kolektyw z Wiêc³awic Starych wyrós³ w rodzinie El¿biety i Leszka Hinców, których dzieci uczy³y siê gry na instrumentach. Z czasem do zespo³u zaczê³y do³±czaæ inne dzieci, by dzi¶ tworzyæ ju¿ blisko 30-osobowy zespó³. Jakubowe Muszelki dzia³aj± od 2008 roku i maj± ju¿ 4 p³yty na swoim koncie.
Choæ temperatura na widowni by³a bardzo wysoka, zarówno dziêki pogodzie, jak i muzycznym wystêpom, to s³upki atmosferowej temperatury posz³y jeszcze bardziej w górê, kiedy na scenie pojawi³ siê go¶æ specjalny 59. koncertu Nowa Huta. Dlaczego Nie?! – ulubieniec krakowskiej publiczno¶ci Jacek Wójcicki. Z charakterystyczn± dla siebie klas±, ale i zalotnym ¿artem, wykona³ dla publiczno¶ci koncert, na który z³o¿y³y siê znane i lubiane przeboje. W repertuarze znalaz³y siê m.in. Niepewno¶æ, Ju¿ taki jestem zimny drañ, Zaklinam czas czy Nie dokazuj Mi³a. Oczywi¶cie publiczno¶æ nie wypu¶ci³a artysty od razu, dlatego po gromkich brawach Jacek Wójcicki wykona³ na bis piosenkê Jeste¶my na wczasach.
59. spotkanie z cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?! utrzymane w bardzo radosnym nastroju poprowadzi³a równie serdeczna dyrektor artystyczna cyklu - Lidia Jazgar. Przy scenie nad Zalewem nie zabrak³o oczywi¶cie wolontariuszy Hospicjum ¶w. £azarza, którzy zachêcali zgromadzonych do wsparcia hospicyjnego dzie³a pomocy chorym. Za wszelkie wsparcie Hospicjum i Organizatorzy cyklu sk³adaj± wszystkim gor±ce podziêkowania.
Wydarzenie nie mog³oby siê odbyæ gdyby nie wsparcie firm i instytucji, którym Organizatorzy cyklu: Porozumienie Dzielnic Nowohuckich - Dzielnice: XIV Czy¿yny, XVI Bieñczyce, XVII Wzgórza Krzes³awickie, O¶rodek Kultury Kraków-Nowa Huta, Stowarzyszenie Przyjació³ Nowej Huty pragn± wyraziæ swoj± wdziêczno¶æ. Koncert odby³ siê przy wsparciu Miasta Kraków. Projekt zrealizowany zosta³ przy wsparciu finansowym Województwa Ma³opolskiego. Partnerami cyklu byli: PPU „Fares” Sp. z o.o., Miejskie Przedsiêbiorstwo Wodoci±gów i Kanalizacji S.A. w Krakowie., Agencja Art. Blue
a patronat medialny sprawowali: G³os. Tygodnik Nowohucki, Radio PLUS, TVP Kraków, Dziennik Polski. Szczególnie serdeczne podziêkowania dla Szko³y Aspirantów Pañstwowej Stra¿y Po¿arnej w Krakowie - komendanta starszego kapitana Marka Chwa³y - za pomoc przy organizacji koncertu i zapewnienie bezpieczeñstwa uczestnikom koncertu oraz dla Nowohuckiego Centrum Kultury – dyrektora Zbigniewa Grzyba – za u¿yczenie czê¶ci krzese³ dla uczestników koncertu.
(f)
W 40. rocznicê wizyty Jana Paw³a II w Mogile. – UROCZYSTA MSZA ¦W., KONCERT I WRÊCZENIE MEDALI
W niedzielê, 9 czerwca br., po Mszy ¶w. odprawionej w bazylice Krzy¿a ¦wiêtego w 40. rocznicê wizyty Ojca ¶w. Jana Paw³a II w Mogile, na dziedziñcu przed klasztorem odby³ siê koncert poezji Papie¿a Polaka pt. „Mi³o¶æ mi wszystko wyja¶ni³a” w wykonaniu Lubelskiej Federacji Bardów.
Przed rozpoczêciem koncertu, w obecno¶ci bpa Janusza Mastalskiego i opata mogilskiego o. Piotra Chojnackiego OCist., wiceprzewodnicz±cy Rady Miasta Krakowa red. S³awomir Pietrzyk wrêczy³ medale 70-lecia Nowej Huty zas³u¿onym nowohuckim duchownym. W¶ród odznaczonych znale¼li siê: o. Niward Karsznia OCist., o Cyprian ¦wierczyñski OCist., o. Korneliusz Jackiewicz OCist., o. Pawe³ Mynarz OCist., ks. Jakub Gil, ks. Jan Bielañski, ks. Stanis³aw Podziorny i ks. Józef £uszczek. Jako jedyny „cywil” medal 70-lecia Nowej Huty otrzyma³ wraz z duchownymi tak¿e Zbigniew Ferczyk, wspó³twórca Duszpasterstwa Hutników na Szklanych Domach.
Piêkna, s³oneczna pogoda sprawi³a, ¿e na koncert przed bazylik± przyby³o wielu mieszkañców Nowej Huty, którzy byli zachwyceni koncertem. Ale w serca zebranych chyba najbardziej zapad³ ulubiony utwór Jana Paw³a II, czyli s³ynna „Barka” za¶piewana przez wszystkich na zakoñczenie wieczoru.
(f)
60 lat Zak³adu Walcownia Zimna – HISTORIA Z PRZYSZ£O¦CI¡
Od uruchomienia Walcowni Zimnej w Krakowie minê³o 60 lat. W tym czasie jubilatka wyprodukowa³a ponad 56 mln ton blachy. Kilkakrotnie zmienia³a swój kszta³t. Pierwszy ci±g walcowniczy zosta³ w latach siedemdziesi±tych uzupe³niony o now± walcowniê blach karoseryjnych, która po zamkniêciu starej linii w 2006 roku, dzi¶ przejê³a ciê¿ar produkcji. W 2016 roku uzupe³niono j± o now± ocynkowniê.
Generalny plan budowy huty pod Krakowem, opracowany przez Instytut Projektowania Zak³adów Hutniczych „GIPROMEZ” w Moskwie, wskazywa³ walcowniê zimn± jako jeden z podstawowych wydzia³ów produkcyjnych krakowskiego kombinatu.
Projekt przewidywa³ budowê wydzia³u o zdolno¶ci produkcyjnej 400 tys. ton. Mia³ on produkowaæ blachy o grubo¶ci od 0,2 do 2,5 milimetra i szeroko¶ci 600 do 1500 mm.
W sk³ad kompleksu urz±dzeñ walcowni zimnej pocz±tkowo wchodzi³y dwa ci±gi wytrawialni, walcarka 5-klatkowa tandem, walcarka nawrotna, wyg³adzarka jednoklatkowa, agregaty ciecia poprzecznego i 2 agregaty ciêcia pod³u¿nego.
Budowê walcowni rozpoczêto w roku 1955, a monta¿ urz±dzeñ – w sierpniu 1958 roku.
Uruchomienie nast±pi³o 1 grudnia 1958 roku. Plan roku 1959 zak³ada³ wyprodukowanie 120000 ton i wykonany zosta³ w 105,1 proc.
W roku 1962 wyprodukowano milionow± tonê blachy.
PO PIERWSZYM MILIONIE
Przez te ponad pó³ wieku walcownia nie sta³a w miejscu. Zmienia³a siê. W miejsce starych – powstawa³y nowe agregaty. Modernizowano linie produkcyjne i poszerzano asortyment produkcji od zwyk³ej blachy „czarnej” do blachy powlekanej.
Oto kilka znacz±cych dat z historii zak³adu:
1961 – przekazanie do eksploatacji ocynkowni ogniowej blach,
1963 – przekazanie do eksploatacji ocynowni elektrolitycznej blach
1970 – oddanie do eksploatacji w walcowni zimnej blach nowoczesnej walcarki 20-walcowej „Sendzimir”
1975 – uruchomienie walcowni blach karoseryjnych.
W I etapie by³y to walcarka 4-klatkowa, piece Heurtey’a, wyg³adzarka, agregaty ciecia poprzecznego i agregat ciêcia pod³u¿nego.
1979 – zakoñczenie II etapu inwestycji w walcowni blach karoseryjnych – oddano m.in. agregat ci±g³ego trawienia, piece Chugai-Ro oraz agregat ciêcia pod³u¿nego
1993 – uruchomienie w walcowni zimnej linii elektrolitycznego cynkowania (LEC)
2009 – modernizacja urz±dzeñ walcowni: agregatu ci±g³ego trawienia, walcarki 4-klatkowej i wyg³adzarki 1-klatkowej
2016 – uruchomienie linii cynkowania ogniowego nr 2.
PRZYSZ£O¦Æ DLA JUBILATKI
Uroczysto¶æ 60-lecia zak³adu w maju br. po³±czono z uhonorowaniem jej pracowników z najd³u¿szym sta¿em pracy. Ich oddanie zak³adowi podkre¶lali i dziêkowali im za pracê dyrektor Oddzia³u Wyrobów P³askich Tomasz Dziwniel i dyrektor zak³adu Wojciech Koszuta.
– Jubileusz 60 lat Walcowni Zimnej to moment w którym mo¿emy podsumowaæ kilkadziesi±t lat funkcjonowania zak³adu i jednocze¶nie zarysowaæ plany na przysz³o¶æ. Zak³ad ulega du¿emu przeobra¿eniu, jego sercem pozostaje wydzia³ B2, w którym znajduj± siê podstawowe urz±dzenia: linia ci±g³ego wytrawiania, walcarka czteroklatkowa, piece ko³pakowe, walcarka wyg³adzaj±ca, agregaty ciêcia oraz szlifiernia walców. Cze¶æ tych urz±dzeñ bêdzie podlegaæ gruntownej modernizacji w roku 2020. „Nowym ¿yciem” zosta³ obdarzony wydzia³ B1 walcowni zimnej, w którym w roku 2016 uruchomiono liniê cynkowania – mówi Wojciech Koszuta dyrektor Zak³adu Walcownia Zimna Blach.
Hala starej walcowni, gdzie dzi¶ pracuje nowa ocynkownia to równie¿ rekordzistka – nale¿y do najd³u¿szych hal produkcyjnych krakowskiej huty i ma oko³o 700 metrów d³ugo¶ci.
Dyrektorzy Walcowni Zimnej w krakowskiej hucie
1958 – 1960: Ryszard O’Donnel
1960 – 1962: Bogdan Marzêcki
1962 – 1965: Wies³aw Lipiñski
1965 – 1971: Roman Jerczyñski
1971 – 1980: Jerzy Liszka
1980 – 1990: Ryszard Kusek
1990 – 1999: Bogus³aw Ochab
1999 – 2002: Jozef Lis
2002 – 2002: Wojciech G±dzik
2002 – 2003: Edward Wójcik
2003 – 2010: Janusz Kantor
2010 – 2017: Krzysztof Ole¶
od 2017 – Wojciech Koszuta
D³ugo¶æ wyprodukowanej przez 60 lat ta¶my o grubo¶ci 1 milimetra i szeroko¶ci 1 metra wynios³aby 3435183 km
- T± ta¶m± mo¿na by³oby owin±æ Ziemiê wokó³ równika 85,7 razy
- Ta d³ugo¶æ stanowi oko³o 9 odleg³o¶ci Ziemi od Ksiê¿yca
Poci±g wioz±cy tê blachê (po 50 ton na wagonie) mia³by 540000 wagonów i d³ugo¶æ oko³o 5400 km, czyli ponad 4 razy wiêcej ni¿ wynosi odleg³o¶æ z Warszawy do Brukseli.
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
