ArcelorMittal Poland nagrodzi³ studentów Akademii Górniczo-Hutniczej – ONI PRZE£AMUJ¡ BARIERY
Trzech studentów AGH w Krakowie zosta³o nagrodzonych za dzia³alno¶æ na rzecz uczelni, ale tak¿e poza ni±: m.in. zaanga¿owanie w wolontariat, dzia³ania kó³ naukowych oraz pomoc osobom niepe³nosprawnym. Stypendia dla nich w ramach ósmej edycji konkursu „STALe prze³amuj±c bariery” ufundowa³ ArcelorMittal Poland. Od 2012 roku firma przeznaczy³a na stypendia dla 26 studentów ju¿ ³±cznie 180 tys. z³.
Studenci, którzy w tym roku otrzymali stypendia w ramach programu Biura ds. Osób Niepe³nosprawnych Akademii Górniczo-Hutniczej i ArcelorMittal Poland „STALe prze³amuj±c bariery”, nie tylko aktywnie zdobywaj± wiedzê, ale i chêtnie pomagaj± innym i realizuj± ró¿norodne projekty: badawcze, naukowe czy edukacyjne. Swoj± aktywno¶ci± pokazuj±, jak dobrze mo¿na wykorzystaæ studencki czas z po¿ytkiem dla rozwoju w³asnego i innych.
– Dziêki naszej wieloletniej wspó³pracy z ArcelorMittal Poland mogli¶my doceniæ i zmotywowaæ do dalszego wysi³ku naprawdê zdolnych i pe³nych pasji studentów – mówi Anna Lulek z Biura ds. Osób Niepe³nosprawnych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanis³awa Staszica w Krakowie. – Dwa lata temu poszerzyli¶my te¿ grono adresatów tego konkursu – skierowali¶my go nie tylko do studentów z niepe³nosprawno¶ciami, ale równie¿ tych, którzy nie¶li pomoc swoim niepe³nosprawnym kolegom – dodaje.
W tym roku przeznaczono ³±cznie 30 tys. z³ na stypendia w dwóch kategoriach: dla studentów z niepe³nosprawno¶ciami, którzy prze³amuj± swoje bariery i udzielaj± siê spo³ecznie oraz dla studentów, którzy dzia³aj± na rzecz niepe³nosprawnych kolegów z AGH.
Stypendium otrzyma³ Krzysztof Kukliñski, student Wydzia³u In¿ynierii Mechanicznej i Robotyki, który dzia³a w kole naukowym FENEC. Krzysztof prowadzi³ badania nad projektem konstrukcyjnym egzoszkieletu rêki, który móg³by pomóc osobom z chorobami górnych koñczyn, a tak¿e zaprojektowa³ i wraz z innymi studentami skonstruowa³ uk³ad zasilania wodorowego dla roweru elektrycznego. W³±cza³ siê równie¿ w organizacjê studenckiego Rajdu na Wózkach i Ma³opolskiej Nocy Naukowców.
Ju¿ po raz drugi stypendium w ramach programu „STALe prze³amuj±c bariery” nagrodzony zosta³ tak¿e Mateusz Krzyszkowski z Wydzia³u Humanistycznego, który jest jednym z za³o¿ycieli Fundacji na rzecz rozwoju kultury fizycznej „Nie widz±c przeszkód”. Poza tym, ¿e promuje sport w¶ród dzieci i m³odzie¿y z dysfunkcj± wzroku wspó³pracuje równie¿ ze Stowarzyszeniem „Warto Byæ Razem” (KRS) oraz Stowarzyszeniem na Rzecz Wsparcia Osób Zagro¿onych Wykluczeniem Spo³ecznym „¦wistak”. W ubieg³ym roku by³ m.in. cz³onkiem zespo³u organizuj±cego XX Tydzieñ Osób z Niepe³nosprawno¶ciami „Kocham Kraków z Wzajemno¶ci±”.
Stypendium za swoje osi±gniêcia i zaanga¿owanie w tym roku zdoby³ tak¿e £ukasz Le¶ny, student Automatyki i Robotyki. Sam jako osoba posiadaj±ca niepe³nosprawno¶æ zwi±zan± z niedos³uchem oraz retinopati± zacz±³ aktywnie dzia³aæ na rzecz integracji studentów z niepe³nosprawno¶ciami na AGH. Zosta³ sekretarzem Zrzeszenia Studentów Niepe³nosprawnych, wspó³organizowa³ coroczny Rajd na Wózkach, a obecnie koñczy realizacjê projektu chwytaka odwzorowuj±cego ludzk± rêkê.
– Nieustannie zaskakuje mnie zaanga¿owanie i ogromna chêæ dzia³ania tych studentów, którzy zdobywaj± stypendia w programie „STALe prze³amuj±c bariery”. Ich determinacja w osi±ganiu za³o¿onych celów jest naprawdê imponuj±ca. Dziêki nim banalne zdawa³oby siê stwierdzenie, ¿e nie ma rzeczy niemo¿liwych nabiera warto¶ci, bo przecie¿ choæ Ci m³odzi ludzie czêsto dotkniêci s± ró¿nymi niepe³nosprawno¶ciami potrafi± osi±gaæ tak wiele i tym dobrem dzieliæ siê tak¿e z innymi. Mam nadziejê, ¿e to stypendium bêdzie pewn± form± docenienia ich starañ i pokazaniem, ¿e warto braæ z nich przyk³ad – podkre¶la Karolina Muza-Adamiec, szef Biura Odpowiedzialno¶ci Biznesu w ArcelorMittal Poland.
Po 21 latach powraca po³±czenia kolejowe do Nowej Huty. Do stacji tej, ju¿ od 15 marca br., bêdzie mo¿na dojechaæ wybranymi poci±gami Kolei Ma³opolskich. Peron znajduje siê w rejonie ul. Organki, w pobli¿u zak³adu karnego w Wadowie i tunelu ³±cz±cego Wadów z Ruszcz±.
Na stacji Kraków Nowa Huta zatrzymywaæ siê bêd± sk³ady, wykonuj±ce nastêpuj±ce kursy: Kraków G³ówny 6:11 – Kraków Nowa Huta 6:30 – Tarnów 7:39; Kraków G³ówny 7:44 – Kraków Nowa Huta 8:01 – Krynica-Zdrój 12:38; Kraków G³ówny 13:09 – Kraków Nowa Huta 13:26 – Rzeszów G³ówny 15:59; Kraków G³ówny 14:10 – Kraków Nowa Huta 14:30 – Tarnów 15:28; Kraków G³ówny 23:41 – Kraków Nowa Huta 0:00 – Tarnów 1:09; Tarnów 7:53 – Kraków Nowa Huta 9:02 – Kraków G³ówny 9:21; Tarnów 15:42 – Kraków Nowa Huta 16:54 – Kraków G³ówny 17:10; Krynica-Zdrój 14:00 – Kraków Nowa Huta 18:51 – Kraków G³ówny 19:10
Ruch pasa¿erski na stacji Kraków Nowa Huta zosta³ zlikwidowany w 1999 roku. Do 1999 na tej stacji zatrzymywa³a siê s³ynna "Niepo³omka", czyli poci±g osobowy relacji Kraków G³ówny - Niepo³omice, którym ludzie z okolicznych wiosek doje¿d¿ali do pracy w kombinacie.
Powrót poci±gów osobowych sta³ siê mo¿liwy dziêki inwestycjom, zrealizowanym przez PKP Polskie Linie Kolejowe. Prace na stacji zosta³y wykonane przez krakowskie Przedsiêbiorstwo Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej w ramach „Programu naprawczego stacji Kraków-Nowa Huta”. Obejmowa³y przede wszystkim elementy infrastruktury, takie jak tory i rozjazdy, które zosta³y wymienione b±d¼ oczyszczone. Docelowo poci±gi pasa¿erskie po wyremontowanym odcinku bêd± mog³y je¼dziæ z prêdko¶ci± do 100 km/h.
Wznowienie ruchu pasa¿erskiego na stacji Kraków Nowa Huta to dobra alternatywa dla osób mieszkaj±cych w jej pobli¿u. Dojazd poci±giem do stacji Kraków G³ówny, a wiêc do samego centrum miasta, zajmie oko³o 15 minut. Jest to czas o wiele bardziej konkurencyjny ni¿ ten potrzebny na podró¿ komunikacj± miejsk±, nie wspominaj±c ju¿ o samochodzie, którym nie do¶æ, ¿e trzeba do ¶ródmie¶cia dojechaæ to jeszcze warto gdzie¶ zaparkowaæ. Przyk³ad ten doskonale pokazuje przewagê transportu kolejowego na innymi ¶rodkami lokomocji.
Ale to nie jedyne dobre informacje dla pasa¿erów. Najpó¼niej od 14 czerwca br. powróci poci±g przez stacjê Lubocza. Jak podaj± Koleje Ma³opolskie poprawi to dostêpno¶æ komunikacyjn± tego rejonu Krakowa, umo¿liwiaj±c dojazd do centrum miasta w 15 minut, z takich osiedli jak Wzgórza Krzes³awickie, Grêba³ów i Lubocza. Zapewni tak¿e mo¿liwo¶æ dojazdu do firm zlokalizowanych na pó³noc od Nowej Huty.
(f)
Odremontowane torowiska w okolicy Wzgórz Krzes³awickich.
Na os. S³onecznym 2 ods³oniêto tablicê pami±tkow± – PAMIÊCI WYBITNYCH NAUKOWCÓW I PATRIOTÓW
W niedzielê, 1 marca br., na budynku w os. S³onecznym 2 ods³oniêto tablicê pami±tkow± po¶wiêcon± dawnym mieszkañcom tego bloku, profesorom: Krystynie Pisarkowej, jêzykoznawcy, Waleremu Pisarkowi, medioznawcy i jêzykoznawcy oraz W³adys³awowi Dobruckiemu, projektantowi i konstruktorowi maszyn walcowniczych, a w latach II wojny ¶wiatowej wiê¼niowi niemieckich obozów zag³ady. Ods³oniêcie tablicy poprzedzi³a Msza ¶w. w ko¶ciele M. B. Czêstochowskiej na os. Szklane Domy odprawiona w intencji zmar³ych profesorów.
Walery Pisarek (1931-2017) urodzi³ siê w Rabce. Przed II wojn± ¶wiatow± mieszka³ w maj±tku rodzinnym w Jaszczowie ko³o Lublina. W latach stalinowskich by³ represjonowany. W 1946 r. oskar¿ono go o posiadanie broni i zorganizowanie grupy konspiracyjnej Nauka – Ojczyzna – Wiara. Przez pó³ roku by³ wiêziony w baszcie zamku w Lublinie. Na studiach w Krakowie za³o¿y³ z kolegami niepodleg³o¶ciow± organizacjê „Helena”. Aresztowano go w 1951 r. W ¶ledztwie by³ brutalnie traktowany. W 1952 r. Wojewódzki S±d Rejonowy w Krakowie skaza³ 21-letniego Pisarka na sze¶æ lat wiêzienia (wyrok zmniejszono do czterech lat). Trafi³ do baraków dawnego niemieckiego podobozu KL Auschwitz. Licz±c na skrócenie kary, zg³osi³ siê do kator¿niczej pracy w kopalni Jawiszowice-Brzeszcze, gdzie nabawi³ siê pylicy. Wolno¶æ odzyska³ w 1955 r.
W 1957 r. ukoñczy³ filologiê polsk± na Uniwersytecie Jagielloñskim. By³ bliskim wspó³pracownikiem i doktorantem wybitnego jêzykoznawcy, prof. Zenona Klemensiewicza. Na UJ uzyska³ stopieñ doktora habilitowanego i profesora. Od pocz±tku lat 60. by³ pracownikiem O¶rodka Badañ Prasoznawczych w Krakowie, a w latach 1969-2000 jego dyrektorem. W nauce polskiej zajmuje miejsce szczególne. By³ wychowawc± i nauczycielem wielu pokoleñ polonistów i dziennikarzy, opiekunem naukowym m³odej kadry medioznawców.
Inicjatorem wmurowania pami±tkowej tablicy byli Waldemar Skuratowicz, Euzebiusz Wolañski i Wspólnota Mieszkaniowa os. S³oneczne 2. Koszt projektu tablicy i makietê sfinansowa³a Wspólnota Mieszkaniowa, a koszt samej tablicy i jej monta¿u krakowski Oddzia³ Instytutu Pamiêci Narodowej. Tablicê zaprojektowa³ zakopiañski artysta rze¼biarz Stanis³aw Cukier.
(f)
* * *
W imieniu inicjatorów wmurowania tablicy chcia³bym podziêkowaæ wszystkim, którzy przyczynili siê do jej powstania. A w szczególno¶ci: Kierownictwu IPN Oddzia³ w Krakowie, Zarz±dowi Wspólnoty Mieszkaniowej os. S³oneczne 2, a zw³aszcza p. Euzebiuszowi Wolañskiemu, prof. dr hab. Jerzemu Dobruckiemu, synowi zmar³ego Profesora za konsultacje i wsparcie finansowe projektu, p. Leszkowi Lipowieckiemu z firmy EPARTNER, Jolancie i Jerzemu Oraczom, by³ym mieszkañcom domu nr 2 na os. S³onecznym, ojcu Augustynowi Spasowiczowi Ocist., proboszczowi parafii M.B. Czêstochowskiej na Szklanych Domach, ks. prof. Wies³awowi Przyczynie, Wincentemu Podobiñskiemu, Warcie Honorowej WP, Natalii Mi¶kowiec, fotografikowi Piotrowi Jantosowi, Romanowi Tekieli za reporta¿, Beacie i Piotrowi Mosz za konsultacje i pomoc w organizacji uroczysto¶ci, aktorowi Teatru Ludowego Andrzejowi Franczykowie. Specjalne podziêkowania kierujê pod adresem Prezydenta RP Andrzeja Dudy i Kancelarii Prezydenta za s³owo skierowane do Wspólnoty i dar Flagi Pañstwowej.
Waldemar Skuratowicz
Zbli¿a siê 8 marca. Tegoroczny Miêdzynarodowy Dzieñ Kobiet obchodzimy na ca³ym ¶wiecie pod has³em Razem dla Równo¶ci (Each for Equal).
W ArcelorMittal Poland, najwiêkszym polskim producencie stali, niemal co 10-ty pracownik to kobieta. Jest ich w ArcelorMittal Poland 1020: w D±browie Górniczej – 449, w Krakowie – 280, w Zdzieszowicach – 179, w ¦wiêtoch³owicach – 50, w Sosnowcu – 40, a w Chorzowie – 22. S± dobrze wykszta³cone, najwiêcej (³±cznie 858 pañ) ma wykszta³cenie ¶rednie lub wy¿sze.
W zarz±dzaniu firm± 4 panie zajmuj± stanowiska dyrektorskie, 10 – pracuje na stanowisku szefowych, 64 – na kierowniczych. W biurach jest oko³o pó³ tysi±ca pañ na stanowiskach specjalistek (a¿ 461), liderów, mistrzów, asystentek i referentek. W halach produkcyjnych, laboratoriach i magazynach najliczniejsz± grupê stanowi± laborantki (108), operatorki urz±dzeñ (80), realizatorki produkcji (70) i suwnicowe (55). Jak wynika ze statystyk, ¶redni sta¿ pañ pracuj±cych w ArcelorMittal Poland wynosi 28 lat. I to jest ich si³a – do¶wiadczenie!
Moda i styl nie jest domen± tylko stroju wspó³czesnego cz³owieka. Ju¿ nasi odlegli przodkowie mieli swoje upodobania, zarówno co do kroju ubioru, zak³adanej bi¿uterii, ale te¿ do tak u¿ytkowych rzeczy, jakimi by³y naczynia gliniane.
Od XIII w. p.n.e. na tereny dzisiejszej Nowej Huty przybywaj± z terenów Górnego ¦l±ska grupy nowej ludno¶ci, ca³kowicie obcej dla ludzi mieszkaj±cych tu jeszcze i reprezentuj±cych tzw. kulturê trzcinieck±. Przynosz± oni ze sob± w pe³ni ukszta³towan± kulturê materialn± zwan± przez archeologów kultur± ³u¿yck±. By³a to na tyle atrakcyjna oferta, ¿e pakiet nowych cech takich jak: cia³opalny obrz±dek pogrzebowy oraz zestaw charakterystycznych przedmiotów codziennego u¿ytku zosta³ zaadoptowany przez miejscowych. Nowy zestaw naczyñ glinianych (m. in. amfory z wypychanymi od wnêtrza guzami, zdobione dodatkowo ornamentem rytym, wazy dwusto¿kowate karbowane na za³omie i zdobione liniami rytymi) wyró¿nia siê form± i sposobem zdobienia. Wygl±daj± identycznie jak naczynia gliniane znajdowane na ¦l±sku. Nie by³y one importowane z zachodu, ale wytwarzane na miejscu przez nowych osadników, którzy lepili je z miejscowej gliny na mod³ê ¶l±sk±. Na terenach podkrakowskich powi±zania kulturowe ze ¦l±skiem widoczne s± w materiale zabytkowym co najmniej 200 lat.
Zapewne pomiêdzy 1100 a 1000 rokiem przed Chrystusem, czyli w czasach, które archeolodzy okre¶laj± jako okres halsztacki A2 lub jako I po³owê IV okresu epoki br±zu, pojawia siê nowy trend. To moda na niewielkie naczynia o dwusto¿kowatej formie z bardzo bogato zdobionym brzu¶cem, któr± mo¿na uznaæ wrêcz za formê przewodni± dla tego okresu w grupie ¶l±skiej kultury ³u¿yckiej, która w tym czasie równie¿ pod Krakowem mia³a swoj± enklawê. Te ma³e wazki dwusto¿kowate o ostrym za³omie, cienko¶cienne ró¿ni± siê miêdzy sob± drobnymi szczegó³ami w proporcjach, nachyleniu ¶cianek i ukszta³towaniu wylewu. Zachowuj± one jednak bardzo siln± zawarto¶æ stylistyczn± co do kszta³tu, proporcji, a tak¿e dekoracji. Wystêpuj± co prawda wazki niedekorowane, ale w wiêkszo¶ci przewa¿aj± wazki zdobione nad za³omem brzu¶ca pasmem linii poziomych, nad którymi zwykle znajduj± siê trójk±ty zakreskowane, pasma uko¶nych kreseczek lub k±tów wsuwanych, zygzaki, a niekiedy i inne elementy dekoracyjne. Naczynia w takim typie prócz ¦l±ska zachodniej Ma³opolski znajdowane s± w pó³nocnych Morawach, pó³nocno-wschodnich Czechach, a nawet na Pomorzu. Naczynia te, szczególnie zdobione pasmami linii rytych i zakreskowanych trójk±tów s± dobrymi wyznacznikami datowanej na IV okres epoki br±zu fazy Kietrz III, wyró¿nionej w po³udniowej czê¶ci Górnego ¦l±ska.
Te niewielkie wazy coraz liczniej odkrywane s± na stanowiskach w okolicach Krakowa. Z badañ dawnych znane s± z niewielkich cmentarzysk w Wawrzeñczycach czy Zofipolu oraz z terenów Nowej Huty z cmentarzyska w Pleszowie, a z nowszych badañ z cmentarzysk w Bie¿anowie i Targowisku. W grobach s± zwykle przystawk± do wiêkszej urny, ale te¿ zdarza³o siê wykorzystywanie ich jako popielnica na spalone ko¶ci. Sporadycznie niewielkie, czêsto zniszczone fragmenty tych¿e naczyñ znajdowane s± te¿ na stanowiskach osadowych w Cle czy Pleszowie.
Irena Wójcik
Produkty ArcelorMittal Poland ze Z³otym Medalem Targów BUDMA 2020
Po z³otym medalu dla Granite® Ultramat, przyznanym w ubieg³ym roku na poznañskich targach BUDMA FAIR, kolejny produkt ArcelorMittal Poland otrzyma³ presti¿ow± nagrodê w tegorocznej edycji targów. Klient firmy, wytwórca m.in. stalowych pokryæ dachowych – Pruszyñski – otrzyma³ Z³oty Medal Targów BUDMA 2020 za swoj± markê „PURMAX”.
Zosta³ opracowany i jest produkowany dla tego klienta w ¶wiêtoch³owickim oddziale ArcelorMittal Poland. W ArcelorMittal Poland jest on sprzedawany pod nazw± Granite® HDS Mat Grained.
Z³oty Medal targów BUDMA 2020 to nie tylko presti¿, ale przede wszystkim gwarancja innowacyjno¶ci i wysokiej jako¶ci materia³ów, potwierdzona przez jury z³o¿one z wybitnych specjalistów z bran¿y budowlanej.
– Cieszê siê, ¿e nasz produkt jest w gronie nagrodzonych rozwi±zañ. To jest potwierdzenie, ¿e produkujemy w najlepszych dostêpnych technologiach i najwy¿szej jako¶ci, co znajduje uznanie zarówno ekspertów, jak i naszych klientów – komentuje Marek Adamczyk, dyrektor zak³adu w ¦wiêtoch³owicach. Nagrodzone produkty bêd± wyznaczaæ trendy w budownictwie w 2020 roku.
Choæ codziennie mijamy je w drodze do domu, id±c do szko³y czy wracaj±c z pracy, nie zawsze zdajemy sobie sprawê z ich warto¶ci. Dla jednych „nowohuckie straszaki”, dla innych – bezcenne dzie³a rze¼biarskiej sztuki abstrakcyjnej. O tym, czy ich powolna ¶mieræ jest nieunikniona i czy w ogóle jest potrzeba ich ochrony debatowali radni, dzia³acze nowohuccy, mieszkañcy dzielnicy oraz pasjonaci sztuki. Dyskusja mia³a miejsce 11 lutego w Galerii Huta Sztuki O¶rodka Kultury im. C. K. Norwida na os. Górali 5.
Przewa¿aj±ca wiêkszo¶æ rze¼b i instalacji artystycznych znajduj±cych siê w przestrzeni nowohuckich osiedli powsta³a w latach 60. i 70. ubieg³ego stulecia. Mia³y za zadanie estetyzowaæ nasz± na wskro¶ robotnicz± dzielnicê i tchn±æ w ni± odrobinê kultury. S± nie tylko wyj±tkowym ¶wiadectwem minionych czasów, ale tak¿e opus magnum lokalnie tworz±cych artystów. „Warto¶æ dzie³ jest bezcenna, poniewa¿ nazwiska twórców to nazwiska z kart ksi±¿ek traktuj±cych o historii sztuki rze¼biarskiej. Chocia¿by przez szacunek wzglêdem tych postaci jeste¶my winni szacunek tym obiektom.” – podkre¶li³ podczas debaty Marek Wawrzkiewicz, wyk³adowca z katedry konserwacji i restauracji rze¼by kamiennej, stiuku i ceramiki krakowskiej ASP. Micha³ Drewnicki – wiceprzewodnicz±cy Rady Miasta Krakowa przypomnia³, ¿e w 2015 r. w uchwale jego autorstwa Rada Miasta Krakowa przyjê³a program „Sztuka w plenerze”, którego zadaniem by³a inwentaryzacja i ratowanie niszczej±cych plenerowych dzie³ sztuki. Dziêki tym dzia³aniom ju¿ siedem obiektów odzyska³o swoj± pierwotn± ¶wietno¶æ, w tym m. in. rze¼by Wies³awa Bielaka: „Macierzyñstwo” (os. Piastów, 1974) czy „Akwarium” (Park Ratuszowy, 1975). Drewnicki zaznacza jednak, ¿e nie mo¿na osiadaæ na laurach i nale¿y walczyæ o konserwacjê pozosta³ych nowohuckich dzie³ plenerowych. „Wiele instalacji, zw³aszcza w Nowej Hucie jest w katastrofalnym stanie - nie do¶æ, ¿e s± zaro¶niête (nie widaæ ich czêsto nawet z kilku metrów) to s± równie¿ bardzo zniszczone, rdzewiej± lub te¿ krusz± siê. Program mia³ za zadanie doprowadziæ do ich sukcesywnego odnawiania, by zamiast szpeciæ krajobraz upiêksza³y go i budowa³y lokaln± to¿samo¶æ - co szczególnie wa¿ne w Nowej Hucie. Warto dodaæ, ¿e wiele tych dzie³ stworzyli znani i cenieni arty¶ci nie tylko w Polsce, ale i w Europie.” (¼ród³o: http://drewnicki.pl/) Zdanie to podziela historyczka sztuki, Monika Kozio³, która na ³amach publikacji „Szlak plenerowych rze¼b i instalacji nowohuckich” stara siê przywróciæ pamiêæ o historii i autorach wszystkich 24 obiektów. Szlak zosta³ opracowany i opisany w ramach projektu realizowanego od marca do grudnia 2018 r. przez Towarzystwo Ratowania Kultury w Nowej Hucie i O¶rodek Kultury im. C. K. Norwida.
Dyskusja, która rozgorza³a 11 lutego w Galerii Huta Sztuki to kolejny sygna³ od mieszkañców Nowej Huty, ¿e s± gotowi walczyæ o swoje dziedzictwo kulturowe. Obecna na debacie Nina Gabry¶ – radna Miasta Krakowa wraz z Micha³em Drewnickim – wiceprzewodnicz±cym Rady Miasta Krakowa zadeklarowali podjêcie dalszych, wspólnych dzia³añ na rzecz jego ochrony.
(f)
Odby³ siê kolejny koncert z cyklu Koncertów Mistrzejowickich – GAUDETE
W niedzielê, 16 lutego w ko¶ciele pw. Maksymiliana M. Kolbego w Mistrzejowicach odby³ siê kolejny koncert z cyklu Koncertów Mistrzejowickich. Tym razem przed publiczno¶ci± zebran± w dolnym ko¶ciele mistrzejowickiej parafii wyst±pi³ Chór Amadeum z parafii Matki Bo¿ej Pocieszenia przy ul. Bulwarowej pod dyrekcj± Tomasza Filipka. W programie znalaz³y siê m.in. utwory Jana S. Bacha, Wac³awa z Szamotu³, Siergieja Rachmaninowa, Franza. Biebla, Marka Raczyñskiego i Ola Gjeilo. Znakomity koncert nagrodzony zosta³ burz± oklasków.
Organizatorem Koncertów Mistrzejowickich jest parafia ¶w. Maksymiliana M. Kolbego, O¶rodek Kultury im. C.K. Norwida oraz Rada i Zarz±d Dzielnicy XV Mistrzejowice. Patronat honorowy sprawuje metropolita krakowski abp Marek Jêdraszewski. Patronat medialny: G³os. Tygodnik Nowohucki.
(f)
For. Andrzej Kalinowski
Tomasz Filipek, dyrygent Chóru Amadeum
Mniej wêgla – wiêcej czystej energii w Tameh Kraków – ArcelorMittal i energia odnawialna
Na dachu zak³adu ArcelorMittal w Gandawie, w Belgii zainstalowano ponad 27000 paneli s³onecznych. A w Krakowie, w dawnej elektrociep³owni krakowskiej huty zamontowano specjalne kot³y, które ogranicz± ilo¶æ spalanego wêgla. Solary dla belgijskich hut
Dach solarny o warto¶ci 7,5 mln euro zosta³ zainstalowany przez firmê Eneco, najwiêkszego producenta energii solarnej w Belgii. W ten sposób powsta³ najwiêkszy dach solarny w Belgii. Wytworzona dziêki niemu energia zostanie wykorzystana przez zak³ad produkcyjny ArcelorMittal w Gandawie.
Nowe panele s³oneczne – obok wykorzystania naturalnej energii s± równie¿ dobrym przyk³adem na to, jak du¿e znaczenie odgrywa stal w naszym ¿yciu codziennym. Panele fotowoltaiczne przymocowano do ramy wsporczej wykonanej ze stali z pow³ok± Magnelis®. Stal ta, produkowana miêdzy innymi w zak³adzie ArcelorMittal w Liège, jest dobrym przyk³adem produktu zrównowa¿onego.
Nowe panele s³oneczne w ArcelorMittal w Gandawie bêd± wytwarzaæ 10 000 MWh rocznie, co odpowiada zu¿yciu energii przez 2900 gospodarstw domowych. Panele, wraz z dziesiêcioma obecnymi i dwiema dodatkowo planowanymi turbinami wiatrowymi, wkrótce dostarcz± oko³o 50 MW energii odnawialnej. Ta wygenerowana, zrównowa¿ona energia bêdzie ca³kowicie wykorzystywana do zasilania produkcji w belgijskim zak³adzie ArcelorMittal.
Zak³ad ten jest dzi¶ ¶wiatowym liderem w dziedzinie wydajno¶ci energetycznej i redukcji emisji CO2. Dziêki tej inwestycji firma wzmacnia wdra¿anie strategii zrównowa¿onego rozwoju. ArcelorMittal Belgia postêpuje zgodnie z porozumieniem klimatycznym z Pary¿a. Emisje z tego zak³adu produkcyjnego s± ju¿ o 25 proc. ni¿sze ni¿ w 1990 roku, co jest wynikiem lepszym ni¿ wymaga tego porozumienie klimatyczne z Pary¿a. Do 2027 roku zak³ad ArcelorMittal w Gandawie zamierza wytwarzaæ o 43 proc. mniej emisji, a do 2050 roku ma staæ siê neutralny pod wzglêdem emisji dwutlenku wêgla. ArcelorMittal kontynuuje prace nad podobnymi projektami w swoich zak³adach w Belgii: w Liege, Genk i Geel. Tameh w Krakowie rezygnuje z wêgla
Ca³a grupa ArcelorMittal w tym roku zak³ada zmniejszenie emisji dwutlenku wêgla o 30 proc. koñca 2030 r.
Tak¿e w polskich oddzia³ach ArcelorMittal sprawy ekologii odgrywaj± wa¿n± rolê. Warunkuj± one tak¿e nowe inwestycje i modernizacje. Dziêki inwestycji wartej ponad 300 mln z³ krakowski Tameh, dawna elektrociep³ownia krakowskiej huty, rezygnuje z wêgla, a energiê elektryczn±, ciep³o i dmuch do wielkiego pieca od po³owy ubieg³ego roku produkuje ju¿ wykorzystuj±c do tego gazy hutnicze. Rezygnuj±c ze spalania ok. 160 tys. ton wêgla kamiennego rocznie, elektrociep³ownia ograniczy³a emisjê py³u o 90 proc., tlenków azotu o 83 proc., dwutlenku siarki o 80 proc., tlenku wêgla o 40 proc., a dwutlenku wêgla o 20 proc.
W otoczeniu Teatru Ludowego powstaje nowa zielona przestrzeñ. Inwestycja jest czê¶ci± realizowanego przez Zarz±d Zieleni Miejskiej projektu Ogrody Krakowian. Otwarcie tego parku kieszonkowego przewidziano na lato 2020 roku. W ramach inwestycji nasadzonych zostanie oko³o 5 tys. nowych ro¶lin w tym oko³o tysi±ca ró¿.
Ogrody Krakowian to projekt realizowany przez Zarz±d Zieleni Miejskiej w Krakowie. Ma on na celu stworzenie w przestrzeni miejskiej ma³ych, przyjaznych terenów zielonych s³u¿±cych szeroko pojêtej rekreacji. S± to tzw. parki kieszonkowe, które na ca³ym ¶wiecie ciesz± siê coraz wiêksz± popularno¶ci±. W du¿ych miastach o bardzo gêstej zabudowie wa¿n± kwesti± jest dba³o¶æ o tworzenie chocia¿by niewielkich przestrzeni zielonych, które mieszkañcom bêd± dawa³y mo¿liwo¶æ odpoczynku i kontaktu z przyrod±. Dlaczego kieszonkowe? Ze wzglêdu na ich rozmiar, który przewa¿nie nie przekracza powierzchni 5000 m2. Zupe³nie odwrotnie jest natomiast z ich funkcj±, której przeceniæ siê nie da. Idea parków kieszonkowych jest bowiem odpowiedzi± na bardzo wa¿n± kwestiê dostêpno¶ci terenów zielonych dla mieszkañców wielkich aglomeracji miejskich i choæ Nowa Huta jest najbardziej zielon± dzielnic± Krakowa równie¿ u nas parki kieszonkowe s± bardzo oczekiwane przez mieszkañców. Teatralny Ogród Krakowa, który ma zostaæ otwarty na prze³omie lipca i sierpnia 2020 miejsce bêdzie mia³ swój niepowtarzalny klimat i charakter. Warto zaznaczyæ, ¿e powstaje we wspó³pracy ze spo³eczno¶ci± lokaln±, do konsultacji, które odby³y siê w kwietniu 2019 roku zaproszeni mieszkañcy dzielnicy oraz pracownicy Teatru Ludowego, który mieli mo¿liwo¶æ podzielenia siê swoimi pomys³ami. Konsultacje mia³y na celu wypracowanie w modelu warsztatowym spójnej i praktycznej wizji planowanego parku. W grudniu 2019 teren zosta³ przekazany pod budowê, a tym samym rozpocz±³ siê I etap realizacji Teatralnego Ogrodu Krakowian. W ramach inwestycji zostanie posadzonych 16 nowych drzew, 277 pn±czy. W ogrodzie nie zabraknie równie¿ krzewów (3673) w tym piêknych i znacz±cych dla Nowej Huty ró¿ - ponad 1000 sztuk. Oprócz zieleni projekt przewiduje nowe miejsca do wypoczynku jak wygodne ³awki, przestrzeñ przeznaczon± dla najm³odszych czy umieszczenie informacji dotycz±cych historii rozwoju teatru w Nowej Hucie. O tym, ¿e nowe miejsce przyci±gnie Nowohucian w okolice Teatru nie trzeba nikogo przekonywaæ. Nowa aran¿acja tej przestrzeni cieszy oczywi¶cie równie¿ „spo³eczno¶æ teatraln±”, w której imieniu wypowiada siê dzia³ marketingu Teatru Ludowego: – Teatralny Ogród Krakowian to jeszcze jeden powód do wspólnych spotkañ z mieszkañcami naszej dzielnicy. Ma stanowiæ integraln± czê¶æ naszej przestrzeni, miejsce ma byæ dostêpne i przyjazne. Chcemy, aby to miejsce sprzyja³o naszym s±siedzkim spotkaniom. U³atwia³o kontakt i dotarcie do teatru, a jednocze¶nie by³o miejscem atrakcyjnym wizualnie. Nowa przestrzeñ bêdzie zapraszaæ wszystkich do spêdzania wolnego czasu w otoczeniu Teatru. Zale¿y nam, aby to miejsce zachêca³o do obcowania z kultur±, teatrem, otaczaj±c± nas architektur±, by³o miejscem spotkañ s±siedzkich, przestrzeni± aktywnego i bezpiecznego spêdzania wolnego czasu. Od kilku sezonów Teatr Ludowy podejmowa³ dzia³ania o charakterze partypacyjnym i sprzyjaj±cym integracji mieszkañców. Organizowali¶my: Bale karnawa³owe, Pikniki Familijne, Sylwester przed Teatrem, Wyprzeda¿ gara¿ow±. Spotykali¶my siê z mieszkañcami w ramach cyklu opowie¶ci s±siedzkie, zaprosili¶my mieszkañców Nowej Huty do wspólnego tworzenia spektaklu "¯yciorysy Nowej Huty". Park to kolejny etap umo¿liwiaj±cy poznanie naszej dzia³alno¶ci, aktywny udzia³ w projektach, warsztatach, koncertach, recitalach, czytaniach tekstów. Chcemy byæ bli¿ej ludzi i stanowiæ czê¶æ ich ¿ycia, wzajemnie czerpi±c si³ê, energiê i inspiracjê z wspólnego tworzenia naszego Teatru. Stawiamy na dostêpno¶æ, pozbawian± ograniczeñ architektonicznych. Zapraszamy wszystkich widzów, najm³odszych, seniorów, rodziny, do Teatru i do pachn±cego, piêknego, magicznego ogrodu.
(a³)
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
