Głos - Tygodnik Nowohucki

05/07/2024

Nawigacja

· Strona główna
· Nowohuckie Linki
· Fotohistorie
· Szukaj
· Dzielnice
· NH - Miejsce dobre do życia

W Głosie

Felietony
Miss Nowej Huty -
XXI edycja
Nowohucianie
Humor
Prawnik radzi

Ostatnie artykuły

· [2024.06.28] Lipiec ...
· [2024.06.28] Wakacje
· Na niedzielę 30 czer...
· [2024.06.28] Zdrada ...
· [2024.06.21] 75 lat ...

Ostatnio na forum

Najnowsze tematy

· Na sprzedaż działka ...
· Akcja poboru krwi
· Krótkie włosy - piel...
· Sekcja rekreacyjna G...
· TBS w nowej hucie?

Najciekawsze tematy

Brak tematów na forum

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

W 30. rocznicę powstania Tajnej Robotniczej Hutników NSZZ „Solidarność” – PRZYCZYNILI SIĘ DO POWROTU WOLNEJ POLSKI

W latach 80. ubiegłego wieku, ówczesna Huta im. Lenina stała się bastionem walki o wolność. Po sierpniowych strajkach na Wybrzeżu do NSZZ „Solidarność” w nowohuckim kombinacie, największym zakładzie PRL, który zatrudniał blisko 40 tysięcy pracowników, wstąpiło ponad 90 proc. załogi. Na czele największej zakładowej organizacji związkowej w Polsce stanęła Komisja Robotnicza Hutników NSZZ „Solidarność” HiL.
Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 r., członkowie KRH, którym udało się uniknąć internowania (Mieczysław Gil, Stanisław Handzlik, Jan Ciesielski, Edward Nowak), zostali przywódcami strajku w kombinacie. Pacyfikacja kombinatu przez oddziały ZOMO i skazanie jego organizatorów na kilkuletnie wyroki więzienia, nie powstrzymało hutników przez kontynuowaniem oporu przeciwko reżimowi Jaruzelskiego. Ceną za ten opór było również życie. Na nowohuckich ulicach podczas manifestacji polegli młody hutnik Bogdan Włosik, a kilka miesięcy później Ryszard Smagur.
Tymczasem we wrześniu 1982 r. doszło do pierwszego konspiracyjnego spotkania, z którego wyłoniła się Tajna Komisja Robotnicza Hutników NSZZ „Solidarność” HiL. Było to podziemne kierownictwo, zdelegalizowanego przez komunistów Związku na terenie kombinatu. W latach 1986-1989 TKRH, obok kolportażu podziemnych pism (m. in. „Hutnika”) wydawało własny tytuł – „Solidarność Hutników”.
TKRH prowadziła swoją działalność w oparciu o Społeczny Fundusz Pomocy Pracowniczej oraz Duszpasterstwo Hutników przy parafii M. B,. Częstochowskiej na Szklanych Domach. Kierowany przez Stanisława Malarę SFPP był faktycznie konspiracyjnym związkiem zawodowym skupiającym ok. 7 tysięcy hutników płacących składki i objętych pomocą Funduszu. Z kolei Duszpasterstwo Hutników koordynowane przez Zbigniewa Ferczyka prowadziło półjawną działalność wspierając TKRH. Efektem tego współdziałania było funkcjonowanie jednego z najlepiej zorganizowanych ośrodków podziemnej „Solidarności” w Polsce.
W trakcie strajku w kwietniu 1988 r. działacze TKRH weszli w skład Komitetu Strajkowego, przyczyniając się do nadania protestowi zorganizowanego, solidarnościowego charakteru. Wraz z tworzeniem się jawnych struktur „Solidarności” w Hucie im. Lenina, kierownictwo TKRH ujawniło się podczas Mszy św. w kościele ojców Cystersów w Mogile 21 listopada 1988 r. Wówczas skład Tajnej Komisji tworzyli: Józef Bobela, Jan Kądziołka, Bolesław Kozłowski, Józef Krężołek, Tadeusz Legutko, Maciej Mach, Wiesław Mazurkiewicz i Marek Szczupak.
Po upadku komunizmu, legalna już Komisja Robotnicza Hutników NSZZ „Solidarność” nadal prowadzi swoją działalność, zmagając się z wyzwaniami nowej rzeczywistości ekonomicznej. Obecnie, nadal największą zakładową organizacją związkową w regionie, kierują: Władysław Kielian, Leszek Kochan, Tadeusz Stasielak i Roman Wątkowski.
We wrześniu br. (21 i 22 IX) w Nowej Hucie odbędą się obchody 30. rocznicy powstania TKRH NSZZ „Solidarność”. Na jubileuszowe uroczystości złożą się m. in. złożenie kwiatów na grobach Bogdana Włosika i Ryszarda Smagura, odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowej tablicy na bloku nr 9 w os. Centrum B (od strony al. Solidarności), w którym po raz pierwszy spotkali się założyciele Tajnej Komisji Robotniczej Hutników, Msza św. i koncert w Arce Pana, wręczenie odznaczeń państwowych, złożenie kwiatów pod pomnikiem „Solidarności” przy placu Centralnym oraz otwarcie wystawy „Byliśmy, jesteśmy, będziemy – „Solidarność”. Patronat honorowy nad jubileuszem objął minister dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski.
(f)

Na tym budynku w os. Centrum B, w piątek, 21 września 2012 roku odsłonięta i poświęcona zostanie pamiątkowa tablica z napisem: „W tym miejscu podczas stanu wojennego, gdy komuniści przemocą dławili wolność, 19 września 1982 roku po raz pierwszy spotkali się założyciele Tajnej Komisji Robotniczej Hutników NSZZ „Solidarność” Huty im. Lenina.
W latach 1982-1988, wspólnie ze Społecznym Funduszem Pomocy Pracowniczej i Duszpasterstwem Hutników, Komisja kierowała podziemną działalnością w kombinacie i walczyła o poszanowanie prawa świata pracy, czym przyczyniła się do powrotu wolnej Polski”.

NAJPILNIEJSZA JEST NAPRAWA FINANSÓW PAŃSTWA

Z Jarosławem Kaczyńskim, prezesem Prawa i Sprawiedliwości, rozmawia Jan L. Franczyk

+ Panie Premierze, niedawno ośrodek badania opinii publicznej, TNS Polska, opublikował sondaż, z którego wynika, iż 67 proc. respondentów uważa, że sprawy w Polsce idą w złym kierunku. Z drugiej strony dostępne publicznie badania dotyczące poparcia dla poszczególnych partii politycznych ciągle wskazują, że Platforma Obywatelska cieszy się największym poparciem społecznym. Jest tutaj jakaś niekonsekwencja, ponieważ za sytuację w kraju odpowiada właśnie PO. Jak by Pan to skomentował. Z czego może wynikać ta niekonsekwencja?
- Po pierwsze trzeba pamiętać, że kto inny jest badany jeśli chodzi o ocenę sytuacji w Polsce, a kto inny, jeśli chodzi o badanie poparcia dla poszczególnych partii. Badanie preferencji dotyczy tych, którzy mają określone sympatie polityczne i deklarują udział w wyborach. A to jest mniej więcej połowa społeczeństwa. Jeśli na przykład Platforma ma 30 proc. poparcia, to tak naprawdę jest to 15 proc. Trzeba też zauważyć, że jest też w Polsce grupa ludzi, którym rządy Platformy Obywatelskiej (to obecne i widoczne cwaniactwo, korupcja), po prostu odpowiadają. Bo są profitentami, czyli korzystają z tego stylu sprawowania władzy. Bo im to odpowiada kulturowo. Im może imponować taki pan Śmietanko, który pracując w państwowej spółce, potrafi rocznie zarobić 800 tysięcy złotych. To jedno. Po drugie istnieje też tzw. element poprawnościowy, który sprawia, że część respondentów odpowiada iż popiera tych, którzy cieszą się uznaniem mediów. Chociaż ze zlecanych przez nas sondaży wynika, że sprawia przedstawia się inaczej. Kilka miesięcy temu badania wskazywały, że jeśli chodzi o poparcie, to wyprzedzamy Platformę Obywatelską, później sytuacja uległa odwróceniu. To wygląda trochę jak sinusoida. Oczywiście nie będę twierdził, że nasze badania są prawdziwe, a te, znane z mediów, fałszywe. Niemniej dysponujemy bardzo dokładnymi wyliczeniami na ile myliły się sondaże na korzyść Platformy przed poprzednimi wyborami. I chociaż je przegraliśmy, to wyniki sondaży były wyraźnie gorsze niż wyniki, które uzyskaliśmy realnie. A z Platformą było odwrotnie. Patrząc na różne sondaże trzeba to wszystko brać pod uwagę. I to, że ten typ funkcjonowania społeczeństwa, który nam zafundowała Platforma Obywatelska, i który, co prawda, z punktu widzenia interesów całego społeczeństwa, jak i z punktu widzenia interesów Polski jako podmiotu międzynarodowego, jest fatalny, to jednak pewnej części społeczeństwa może odpowiadać. Są przecież tacy, którzy – mówiąc kolokwialnie – lubią w mętnej wodzie ryby łowić.

Przyczyny śmiertelności naszych przodków – choroby, złamania, urazy

W dzisiejszych czasach, kiedy wiele osób cierpi z powodu chorób cywilizacyjnych, takich jak: schorzenia serca i układu krążenia, cukrzyca oraz nowotwory, kiedy wzrasta liczba przypadków alergii, stanów lękowych i depresji, dni naszych przodków jawią się nam często, jako złoty okres, kiedy przyroda nie była skażona, żywność była naturalna i ekologiczna, a ludzie zdrowi i żyjący w zgodzie i harmonii z naturą.
Niestety wyniki wykopalisk archeologicznych przeprowadzonych na cmentarzyskach niejednokrotnie burzą ten wyidealizowany obraz. Pokazują nam powody wysokiej śmiertelności ówczesnych ludzi, którzy niejednokrotnie nie byli w stanie obronić siebie i swoich bliskich przed dramatycznymi skutkami chorób, urazów czy diety ubogiej w niektóre niezbędne składniki. Nie inaczej jest w przypadku badań pochówków odkrytych w Zesławicach i Ruszczy.
Cmentarzysko w Zesławicach odkryte zostało przypadkowo, podczas prac ziemnych prowadzonych w 1967 roku. Odkopano na nim szczątki minimum dziewięciu osób. Niestety niektóre szkielety były zachowane fragmentarycznie, dlatego nie jest obecnie możliwe dokładne określenie ich liczby. Tylko przy jednym szkielecie zachowała się brązowa sprzączka do pasa. Sprzączki takie noszone były w okresie XI-XII wieku i z tego czasu zapewne pochodzi zesławickie cmentarzysko.
Cmentarz w Ruszczy badany był przez archeologów w 2003 roku. Jak już wcześniej wspominałam na łamach „Głosu”, był to cmentarz przykościelny, który funkcjonował przez kilka stuleci. Pierwszych zmarłych pochowano na nim być może już w XI/XII wieku, a nowy cmentarz parafialny założono dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku, choć i po tej dacie do przykościelnych grobowców składano szczątki właścicieli Ruszczy i ich krewnych.
Oba cmentarze pochodzą więc z czasów przed odkryciem antybiotyków i szczepionek, kiedy wysoką śmiertelność powodowały choroby zakaźne i pasożytnicze, a brak środków aseptycznych powodował, iż przyczyną zakażenia i śmierci mogła być praktycznie każda rana czy złamanie. Owszem, w tamtych odległych czasach niektórzy ludzie dożywali również starości, ale dziś należy się zastanowić, co właściwie oznaczało wówczas słowo „starość”. Fakt, że bardzo dużo dzieci umierało w niemowlęctwie, kobiety często nie przeżywały porodów, a we wsiach i miastach co kilkanaście bądź kilkadziesiąt lat szalały epidemie dżumy, ospy, bądź cholery, powodował, iż ludzie przeżywali średnio około 40 lat. Potwierdzenie tego smutnego faktu archeolodzy znaleźli zarówno na cmentarzu w Ruszczy, gdzie znaleziono wiele szczątków dzieci, jak i w Zesławicach, gdzie na dziewięć zidentyfikowanych szkieletów aż dwa to szczątki młodych mężczyzn zmarłych w wieku około 20-30 lat.
Starość też szybko upominała się o swe prawa, bowiem niewielkie zmiany artretyczne antropolodzy odkryli w Zesławicach na kośćcu mężczyzny, który umarł w wieku około 40 lat, a bardzo zaawansowane zmiany wywołane tą chorobą stwierdzili, też w Zesławicach, na szkielecie mężczyzny, który zmarł w wieku około 50-60 lat.
W materiale archeologicznym trudno, bez specjalistycznych badań, wyróżnić szczątki zmarłych, którzy byli ofiarami epidemii. Widoczne są natomiast ślady złamań kości oraz zmiany próchnicze w uzębieniu. Krytyczny okres dzieciństwa przeżywały głównie osoby najsilniejsze, dlatego w dorosłym życiu przynajmniej część z nich mogła przetrwać ataki różnych chorób, bądź urazy. Szczątki takich mężczyzn archeolodzy odkryli w Zesławicach. U jednego z nich antropolodzy stwierdzili zagojone złamanie kości ramiennej, u drugiego, co było urazem znacznie bardziej niebezpiecznym, zagojone pęknięcie lewego łuku brwiowego. Podobnie jak obecnie, we wszystkich epokach ludzkość trapiły różnego rodzaju schorzenia. Dręczące nas dzisiaj choroby cywilizacyjne zastąpiły już pod koniec XIX, a głównie w XX i XXI wieku inne straszliwe choroby, takie jak czarna ospa, dżuma, cholera, tyfus, czy obecny nawet na ziemiach polskich trąd.
Ewa Kubica-Kabacińska

Fot. Autorka

OBIECANKI CACANKI, CZYLI GRA W S-7

Niczym innym, jak polityczną grą można nazwać losy oczekiwanej przez Krakowian, a szczególnie mieszkańców Nowej Huty drogi S-7, będącej częścią wschodniej obwodnicy miasta. Połączenie autostrady A4 przez węzeł Rybitwy z węzłem w ciągu ulicy Igołomska, oraz dalej w kierunku granicy z województwem świętokrzyskim, może okazać się dla Krakowa i przyległych gmin zbawienne. Wyprowadza bowiem ono ruch tranzytowy z miasta, współtworząc tym samym atrakcyjne połączenie drogowe w pasie północ – południe kraju, łączącym aglomerację gdańską, warszawską, krakowską na Podhalu kończąc. To także „droga życia” zespołu portów Gdynia-Gdańsk.
- Nie ulega wątpliwości, że wszyscy dostrzegamy konieczną potrzebę budowy tej drogi. Wszyscy, oprócz parlamentarzystów rządzącej naszym krajem Platformy Obywatelskiej, z ust których słyszymy od kilku lat, jak mantrę powtarzane kolejne zapewnienia, a za nimi terminy oznaczające przesunięcie w czasie budowy tej drogi, które skracaniu ulegają tylko i wyłącznie w czasie prowadzonej przed wyborami kampanii wyborczej – powiedział nam Andrzej Adamczyk, poseł na Sejm RP.
Gdyby nie zainteresowanie społeczne tematem budowy drogi S-7 mającej opasać od wschodu Kraków - Nową Hutę, słynna petycja, jaka została podpisana przez kilka tysięcy krakowian i w końcu ciągłe przypominanie o sprawie, czy to przez radnych, czy parlamentarzystów Prawa i Sprawiedliwości, problem ten zostałby zapewne zapomniany, dając błogi sen tym wszystkim, którzy budowę drogi obiecywali, a słowa nie dotrzymali – dodaje poseł Adamczyk..
- Cała sprawa świadczy bynajmniej o dwóch zjawiskach. Po pierwsze o bardzo słabym lobby, jakie krakowscy posłowie i senatorowie PO i ich koledzy z samorządu prezentują w stolicy, będąc w zupełnej niemocy, aby przekonać stosowne organy państwa do zapewnienia finansowania budowy tej drogi. Tym samym fundujemy w miarę stabilny rozwój i inwestycje innym regionom m.in. aglomeracji łódzkiej, czy katowickiej. Oznacza to, że wpływ polityków PO na losy rządowych inwestycji komunikacyjnych w Małopolsce, a szczególnie w Krakowie jest bliski zeru, lub wręcz zerowy. Drugim zjawiskiem, które wzbudza zażenowanie i rozczarowanie wydaje się być zwykła zła wola partii rządzącej. Bo jak inaczej można nazwać postawę w pracach nad budżetem państwa na rok 2012, a wcześniej na 2011, gdy poprawki posłów Prawa i Sprawiedliwości gwarantujące środki finansowe na rozpoczęcie budowy drogi S-7 zwyczajnie przepadały z kretesem głosami posłów PO – komentuje sprawę S-7 Andrzej Adamczyk.
Musimy mieć świadomość, iż sytuacja, w której przygotowana na dzień dzisiejszy dokumentacja i wszelkie pozwolenia budowlane, nie będąc konsumowane tracą swoją ważność i moc, zwyczajnie stają się na naszych oczach przeterminowane. Tak więc bardzo duże pieniądze wydane z budżetu państwa i budżetu miasta Krakowa na przygotowanie tej inwestycji okazują się być normalnie wyrzucone w błoto – dodaje poseł Prawa i Sprawiedliwości.
Całe to opóźnianie inwestycji, przesuwanie terminów jej rozpoczęcia, wpisywanie na listy rezerwowe, tłumaczenia oszczędnościami, czy kryzysem ma prawdopodobnie także swoje drugie dno. Im gorsza sytuacja i nastroje w Krakowie, kumulowane w osobie prezydenta miasta, tym łatwiej będzie tworzyć PO kolejne miraże przed czekającymi nas nieco za ponad dwa lata wyborami samorządowymi, osłabiając tym samym dotychczasowego prezydenta.
- Czy więc cała ta gra wschodnią obwodnicą miasta jest na rękę Platformie? Odpowiedzmy sobie na to pytanie sami. Dlatego, naszym obowiązkiem, obowiązkiem posłów opozycji, jest ciągle o sprawie przypominać i nieustannie domagać się konkretnych decyzji. Decyzji, które sprawią, iż poznamy w końcu termin, kiedy będziemy mogli jechać tą drogą, przynajmniej jej zaledwie czterokilometrowym odcinkiem łączącym ulicę Igołomską z węzłem drogowym Rybitwy, a dalej z autostradą A4 – dodaje poseł Andrzej Adamczyk.
Chociaż mityczna powoli „zielona wyspa” i drogowe eldorado w Polsce bezpowrotnie w ostatnich tygodniach mijają, to jednak nie można powiedzieć, iż przyczyną, dla której nie powstaje S-7 jest brak pieniędzy. Zwłaszcza w sytuacji, gdy stać nas na budowanie najdroższych dróg na świecie, tak jak to miało miejsce w Warszawie, gdzie jeden kilometr budowanej ostatnio obwodnicy kosztował 200 mln zł.
Co wiemy na dzisiaj? Gra na czas w wykonaniu PO sprawia, że budowy małopolskiego odcinka trasy S-7 możemy spodziewać się nie wcześniej, jak w latach 2015 -20. Pod jednym wszakże warunkiem, że u Donalda Tuska, ministra Nowaka i krakowskich polityków PO pojawi się taka determinacja, jak u posłów opozycji przypominających o tej potrzebnej Małopolsce i Krakowowi drodze. Inwestycja ta wymaga decyzji na szczeblu politycznym. Decyzji, na którą z utęsknieniem wszyscy oczekujemy.
(f)

Z redakcyjnego dyżuru – pamiętajmy o kapliczce

- Czy kapliczki na terenie dzisiejszej Nowej Huty wyróżniają się czymś szczególnym? Czy można powiedzieć, że różnią się od innych kapliczek rozrzuconych na obszarze Krakowa czy nawet całej Małopolski? Oczywiście, pierwsza nasuwająca się odpowiedź to: nie. Są przecież podobne do innych krzyży przydrożnych, figur św. Floriana, Matki Boskiej, św. Jana Nepomucena, których szczególnie w południowej Polsce są setki. Ale jedno na pewno wyróżnia kapliczki nowohuckie od pozostałych - przetrwały kilkadziesiąt lat tworzenia tu socjalistycznego miasta, w którym miało nie być kościołów, kapliczek oraz innych symboli wiary i tradycji kulturowej naszych przodków – pisze na stronie internetowej „Nowa Huta mniej znana” Antoni Łapajerski odkrywający i dokumentujący kapliczki znajdujące się na terenie dzisiejszej Nowej Huty, a będące świadkami minionego czasu i śladami przedwojennych osiedli, jakie na tym terenie zostały. Dolicza się w Nowej Hucie prawie 70 krzyży i kapliczek. Znajdują się one w bardzo różnym stanie.
Dziś chcemy zwrócić uwagę Czytelników i mieszkańców Bieńczyc na kapliczkę Matki Boskiej przy ul. Fatimskiej. Została wybudowana w 1932 roku, ufundowała ją Maria Turbasa z domu Partyła w 1932 roku. To kapliczka filarowa, dwustopniowa, na szerokim cokole. W górnej części znajdują się trzy wnęki. We frontowej figurka Matki Boskiej ozdobiona kwiatami. W bocznych wnękach - obrazy dewocjonalne. Całość pokryta cementowym tynkiem fakturowym. Kapliczka przykryta betonowym daszkiem i zwieńczona krzyżem żeliwnym z cynowym Chrystusem. Wokół żelazne ogrodzenie z ozdobnych prętów. Widać, że kapliczką ktoś się opiekuje, ale tak naprawdę jej postument wymaga remontu.
- Ten postument nie przetrwa długo. Wystarczy mocniej nacisnąć mur, a się kruszy. W tej sytuacji nie wiadomo czy po zimie kapliczka się nie rozsypie… - alarmuje jeden z naszych Czytelników.
Przez lata mieszkańcy dbali o te ślady ludzkiej pamięci, które powstały w wieku XIX, a kilka – jeszcze wcześniej. Ważny to ślad historii, trwania i pobożności mieszkańców osiedli. Szkoda, gdyby po tylko latach zniknęły z naszego pejzażu za sprawą zaniedbania. Przykładem dbałości o przeszłość jest postawa mieszkańców Grębałowa. Tam społecznym sumptem, odnowiono niemal wszystkie kapliczki. Przetrwają dla wnuków.
Zwracamy na ten zły stan także uwagę radnych Dzielnicy XVI, którzy w nazwie dzielnicy zachowali starą nazwę osiedla – Bieńczyce.
(l)

W os. Kombatantów, staraniem SM „Bieńczyce” – ODNOWIONE BOISKA OTWARTE

Prezes zarządu spółdzielni mieszkaniowej „Bieńczyce” Zbigniew Bargiel poinformował nas, że został zrealizowany remont kompleksu boisk w os. Kombatantów. Do użytku zostały oddane wyremontowane dwa boiska. Jedno z nich to boisko do gry w piłkę ręczną z możliwością gry w piłkę nożną (halową), a drugie - do gry w koszykówkę. Remontem objęto również nawierzchnię małego boiska ze stołem do pong ponga. Boiska spełniają wszelkie obowiązujące wymogi bezpieczeństwa użytkowania.

Dotychczasowe boiska były wykonane w latach 80-tych jako asfaltowe nawierzchnie i w wyniku 30-letniej eksploatacji uległy naturalnej degradacji. Rada Nadzorcza SM „Bieńczyce” wraz z zarządem spółdzielni podjęli działania mające na celu wyremontowanie tej infrastruktury sportowej. - Zwiększy to bezpieczeństwo i komfort gry oraz jak mamy nadzieję – mówi prezes Zbigniew Bargiel - zainteresowanie młodzieży uprawianiem sportu.
Boiska wyposażone są w profesjonalną nawierzchnię wykonaną w technologii ELTAN 2S, ogrodzenie i urządzenia sportowe (bramki i kosze do gry w koszykówkę). Remont dwóch boisk i nawierzchni przy stole do gry w ping pong wykonała wyspecjalizowana firma „HEMET” spółka z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze, która została wyłoniona w procedurze przetargowej. Wokół kompleksu boisk wykonane zostały chodniczki z kostki brukowej oraz ustawiono ławki i kosze na śmieci. Kompleks tych dwóch boisk został objęty monitoringiem nowoczesnych kamer wyposażonych w podczerwień, rejestrujących obraz w systemie ciągłym na rejestratorze cyfrowym. Zasady korzystania z kompleksu boisk zostały określone w regulaminie, którego najważniejsze przepisy przedstawiono na tablicach informacyjnych przy tym kompleksie. W trosce o stan techniczny kompleksu boisk korzystanie z nich będzie możliwe wyłącznie na warunkach określonych w regulaminie. Pełny tekst jest podany na stronie internetowej spółdzielni www.bienczyce.pl. Kompleks boisk jest ogólnie dostępny dla wszystkich mieszkańców z zasobów spółdzielni.
- Mamy nadzieję, że osoby korzystające z tego kompleksu boisk docenią starania władz spółdzielni i poniesione nakłady finansowe, będą szanować nawierzchnię, wyposażenie boisk oraz stosować się do przepisów regulaminu użytkowania obiektu sportowego – mówi prezes Zbigniew Bargiel.
Warto podkreślić, że remont kompleksu boisk w os. Kombatantów został w 100 proc. sfinansowany przez spółdzielnię mieszkaniową „Bieńczyce” bez żadnego udziału finansowego gminy miejskiej Kraków oraz bez udziału funduszy państwowych lub europejskich. Spółdzielnia na remont boisk w os. Kombatantów przeznaczyła środki pochodzące z zysku z działalności gospodarczej (wynajem lokali użytkowych) nie obciążając tymi kosztami mieszkańców oraz funduszy remontowych i eksploatacji nieruchomości. Oby kompleks boisk w os. Kombatantów dobrze pełnił swoją funkcję dla mieszkańców spółdzielni. Otwarcie boisk nastąpiło 20 lipca br.
(mp)

fot. autor

Międzynarodowe Sportowe Spotkania Przyjaciół Decathlon 2012 – Zawody inne niż wszystkie

Bieg na 50 i 200 metrów? Jest. Skok wzwyż? Jest. Niesamowity doping ze strony publiczności, fantastyczne emocje i pozytywna energia? Są. Co zatem różni zawody sportowe, które odbyły się w dniach 10-14 lipca br. na stadionie AWF od innych? Fakt, iż były to zawody dla osób niepełnosprawnych intelektualnie. Zadać należy pytanie: czy jest jakaś różnica? Odpowiedź jest prosta – nie ma. Sportowe Spotkania Przyjaciół Decathlon 2012 zostały zorganizowane przez Stowarzyszenie Pomocy Socjalnej Gaudium et Spes w Krakowie w ramach współpracy z organizacją z Wiednia Europen Association for Disabled People „Integrative Meetings of Friends”. 22 drużyny z 7 państw europejskich (łącznie 195 osób) wzięły udział w 10 dyscyplinach lekkoatletycznych z równie dużym zapałem i zaangażowaniem, jakie pokazują pełnosprawni sportowcy. Nawet pomimo zmiennej pogody zawodnicy pokazali ducha walki, chęć zwycięstwa i umiejętność gry fair play. Dopisała publiczność, która przy dźwiękach przebojów dopingowała swoich faworytów i pokazywała, jak należy się bawić na takich wydarzeniach. Radości i uśmiechu nie brakowało nikomu, a sami uczestnicy tryskali energią i dzielnie stawiali czoła kolejnym konkurencjom. W czasach dopingu, niezdrowej rywalizacji i karygodnych zachowań kibiców, które często widuje się przy tego typu okazjach, te zawody były naprawdę inne niż wszystkie… i oby takich więcej.
Przy organizacji zawodów niezbędna jest pomoc instytucji i osób dobrej woli. Za okazaną pomoc prezes Stowarzyszenia Gaudium et Spes, Tadeusz Skiba, wszystkim serdecznie dziękuje. Tegoroczny Decathlon sponsorowali: Firma Remontowo-Budowlana Zbigniew Malec, F.H „AMPOL” Anan i Krzysztof Ślusarczyk, F.P.H Łysa Góra – Ewa i Janusz Trojan, Fabryka Wyrobów Wędliniarskich – Bell Polska Sp. z o.o. – Alicja Romanek, Przetwórstwo Mięsne „Płatek” sj. – Nowa Wieś Szlachecka, Ciasteczka z Krakowa – Siepraw, Cedrob – Niepołomice, Firma „Gawor” – Agata i Szczepan Gawor, Bank Żywności Kraków, Grażyna i Stanisław Kurleto, Bożena i Marek Moniuszko, Zofia i Mieczysław Zając, Bartłomiej Krzywolak – Ziaja Ltd – O. Kraków, Bożena Bąk „Swedeponic Polska Sp. z o. o. Kraśnicza Wola oraz Piotr Puchała Bahlsen Sp. z o.o. Skawina.
Tekst i foto: Piotr Janas

WEŹ UDZIAŁ W MISTRZOSTWACH SCRABBLE

W najbliższą sobotę, 28 lipca br., w Nowohuckim Centrum Kultury rozpoczną się XVI Otwarte Mistrzostwa Krakowa w Scrabble. Nad mistrzostwami patronat objęli prezydent Miasta Krakowa Jacek Majchrowski oraz Rada Dzielnicy XVIII Nowa Huta.
Scrabble to najpopularniejsza na świecie gra słowna, polegająca na układaniu wyrazów z dolosowanych liter o odpowiedniej wartości punktowej. Oprócz elementów rywalizacyjnych i wykorzystania umiejętności logicznego myślenia, ta intelektualna rozrywka popularyzuje piękno i poprawne używanie języka polskiego.
Mistrzostwa Krakowa w Scrabble odbędą się już po raz XVI i wzorem poprzednich lat należeć będą do prestiżowego cyklu Grand Prix, który obejmuje najważniejsze turnieje w roku. Turniej zaliczany będzie do krajowego rankingu i zagrają w nim zawodnicy z całej Polski. Otwarta formuła gry pozwala wziąć udział każdemu, kto minimum 30 minut przed początkiem zawodów zgłosi swą obecność sędziemu.
Rozpoczęcie Mistrzostw planowane jest na sobotę 28 lipca o godz. 12.00, a rozgrywki trwać będą do ok. godziny 20.00. W niedzielę 29 lipca od 10.00 zawody będą kontynuowane, a o 15.00 odbędzie się oficjalne zamknięcie mistrzostw, wręczenie pucharów oraz rozdanie nagród dla najlepszych zawodników.
Organizatorzy zachęcają wszystkich chętnych do wzięcia udziału w zawodach. Dla debiutantów wstęp jest bezpłatny, a dla najlepszego z nich przewidziana jest nagroda specjalna! Szczegółowych informacji udziela Justyna Górka, Polska Federacja Scrabble,
www.pfs.org.pl, kontakt: j.gorka@pfs.org.pl, tel. 606-288-378.
(f)

POZYTYWNIE ZAKRĘCENI

Na os. Zielonym 6, w nowootwartym studio tatuażu, można ozdobić swoją skórę. Studio ELEMENT TATTOO prowadzą Ernest i Robert „Młody”, którzy ze sceną tatuażu związani są od kilku lat. Miejsce otwarte jest codziennie w godz. 11-19. Ze studiem związanych jest jeszcze kilka osób, które w razie potrzeby zajmują się kolczykowaniem i robieniem dredów.
- Pomysł na prowadzenie studia już od dawna chodził mi po głowie. Ale zawsze było coś innego do zrobienia. Nagle nadarzyła się dobra okazja, więc po prostu z niej skorzystaliśmy – wyznaje Ernest. Na Nową Hutę wybór padł trochę przypadkiem, częściowo z fascynacji tą dzielnicą. W miejscu, gdzie działa Element Tattoo, było kiedyś studio tatuażu – Crazy NH Tattoo, ale kilka miesięcy temu zostało zamknięte.
- Nawiązaliśmy współpracę z właścicielem lokalu i postanowiliśmy tchnąć nowego ducha w to miejsce – mówi Ernest.- Założeniem Element Tattoo jest nie tylko tatuowanie i kolczykowanie. Chcemy, żeby studio było miejscem spotkań pozytywnie zakręconych ludzi, nie tylko na punkcie tatuaży – dodaje.
Wkrótce będzie to również siedziba portalu o muzyce i tatuażach – www.hardcore-tattoo.pl.
Kolejna sprawa to to, że w Nowej Hucie brakuje takiego studia tatuażu. A że dzielnica ma swój specyficzny klimat zasługuje na tego typu miejsce.
- Planujemy angażować się w życie Nowej Huty. Współpracować z lokalna społecznością, wspierać nowohuckie imprezy. Chcemy, żeby to miejsce na stałe wpisało się w krajobraz Nowej Huty – tłumaczy Ernest.
Ernest jest współwłaścicielem jedynego w Polsce portalu poświęconego muzyce, tatuażom i sztuce niezależnej – www.hardcore-tattoo.pl oraz współorganizatorem jednej z największych konwencji tatuażu w Polsce Body Art Convention, która odbywa się w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.
Robert „Młody” jest tatuatorem. Zajmuje się tym od dwóch lat. I z dnia na dzień widać postępy w jego pracy. W studiu tatuuje też Kuba, początkujący, ale dobrze zapowiadający się tatuator.
- Naszym założeniem jest również to, żeby co jakiś czas przyjeżdżali do nas tatuatorzy z innych miast w Polsce na tzw. guest spoty, czyli gościnne tatuaowanie – mówi Ernest. I tak, od 10 do 17 lipca w Element Tattoo tatuowała Kaśka, która przyjechała do Nowej Huty z Warszawy. W kolejnym tygodniu studio odwiedzi Konrad, tatuator z Białegostoku.
Studio działa od niedawna, a już odwiedziło je bardzo dużo osób. Widać to było między innymi podczas oficjalnego otwarcia, które odbyło się w piątek, 6 lipca. Tego dnia przez studio przewinęło się kilkadziesiąt osób. - Niestety zrobienie każdego tatuażu trwa, dlatego nie każdy mógł się załapać tego dnia na wzór. W sumie wytatuowałem sześć osób – mówi Robert. Każda z nich zapłaciła za wzór jedyne 50 zł. Powstał między innymi bardzo ciekawy wzór związany z Nową Hutą, który został wykonany na karku Maćka Twaroga, pasjonata Nowej Huty, byłego radnego Krakowa i obecnego pracownika Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, który ma już na swoim ciele kilkanaście nowohuckich tatuaży. Można powiedzieć, że ten człowiek nosi Nową Hutę w sercu… i na swojej skórze. Wzór na kark Maciej Twaróg zaczerpnął od firmy Unicut, która produkuje odzież związaną z Nową Hutą. Autorem tego wzoru jest, znany większości młodych nowohucian, Marcin Wierzchowski –Farmer.
Reszta osób zainteresowana wytatuowaniem się została zapisana na kolejne sesje. Część była po prostu ciekawa, co to za miejsce i jak wygląda lub zjawiła się po prostu na konsultacje.
Oczywiście każdy otrzymał zniżkowy bon, dzięki czemu zapłaci na tatuaż 20 proc. mniej. Nawet bez tego kuponu nowohuckie studio kusi cenami, zaczynają się one już od 100 zł. Tyle kosztują małe tatuaże. Ceny są zdecydowanie niższe niż w innych studiach, gdzie stawka wyjściowa wynosi 150-200 zł. Dłuższa sesja, trwająca 3-4 godziny, to koszt około 300-400 zł. Jeśli chodzi o duże wzory, to już kwestia indywidualnych ustaleń.
Co ważne, studio otwarte jest codziennie od godz.11-19.
- W ten sposób chcemy być jeszcze bardziej dostępni dla klientów, którzy mają czas np. w weekendy, bo w tygodniu pracują – wyjaśnia Ernest.
(ał)

Fot. Katarzyna Ponikowska

Pobożni fundatorzy ruszczańskich kościołów (I)

Na stromym wzniesieniu przy ul. Jeziorko w Ruszczy wznosi się gotycki kościół pod wezwaniem Świętego Grzegorza Wielkiego. Zbudowana z czerwonej cegły świątynia nie jest jednak pierwszym chrześcijańskim kościołem stojącym w tym miejscu. Już w 1299 roku kroniki wspominają o rektorze świątyni w tej miejscowości. Nie dziwi to w zestawieniu z faktem, że to właśnie Ruszcza była w średniowieczu gniazdem rodzinnym możnego i zasłużonego dla Małopolski rodu Gryfitów. Wielcy dostojnicy zapewne chcieli mieć w swych włościach kościół i chrześcijańskich kapłanów.
Wzmianki zamieszczone w średniowiecznych kronikach potwierdziły się w 2003 roku kiedy to podczas wykopalisk archeologicznych odkryto fundamenty kamiennej budowli, która powstała na kilka wieków przed wzniesieniem kościoła, który możemy oglądać obecnie.
Z najstarszej chrześcijańskiej świątyni w Ruszczy zachowały się tylko niewielkie fragmenty, dlatego trudno było określić czas jej powstania. Jednak pomiary kamiennych bloków, tak zwanych ciosów, z których została wymurowana wskazały, że z takiego samego budulca postawiono romański kościół pod wezwaniem Świętego Wojciecha na krakowskim Rynku, romańską katedrę na Wawelu oraz mury romańskiego klasztoru w Tyńcu. Wszystkie wymienione budowle powstały w czasach schyłku XI – początku XII wieku. Zapewne z tego samego okresu pochodzą również odkryte w Ruszczy pozostałości pierwszego kościoła. Prawdopodobnie wzniosła go ta sama ekipa budowniczych, która wymurowała wymienione kościoły i klasztor.
Kto z możnych Gryfitów mógł zlecić budowę świątyni, wyłożyć środki na jej wzniesienie i utrzymanie? Nie wiemy dziś, niestety, kto był jej fundatorem. Niektórzy badacze uważają, że mógł to być znany ze średniowiecznych kronik Jaksa Gryfita fundator klasztoru norbertanek na krakowskim Zwierzyńcu oraz klasztoru bożogrobców w Miechowie, uczestnik wyprawy do Ziemi Świętej, dobrodziej licznych polskich klasztorów. Teoria taka jest bardzo kusząca, jednak pamiętać należy, że człowiek ten żył w latach około 1120 – 1176 i być może urodził się, lub był jeszcze dzieckiem w czasach, gdy budowano kościół w Ruszczy.
Jak wyglądał pierwszy kościół stojący na wzgórzu w Ruszczy? Wzniesiony z białych bloków wapienia był mniejszy od obecnej świątyni. Odkryte narożniki jego nawy wskazują, że jej szerokość wynosiła około 8 metrów. Najprawdopodobniej ruszczańska świątynia była bardzo podobna do kościółka pod wezwaniem Świętego Wojciecha na krakowskim Rynku i tak też możemy ją sobie wyobrażać.
Co spowodowało, że nie przetrwała do naszych czasów, a na jej miejscu stoi znany nam ceglany kościół gotycki? Może stara, pochodząca z XI/XII wieku świątynia była po prostu za mała dla potrzeb parafii, która na początku XV wieku liczyła więcej wiernych niż w czasach budowy kamiennego kościółka? Dlatego został on rozebrany, by ustąpić miejsca przestronniejszej świątyni? Jednak badania pochodzących ze starszego kościoła ciosów wapiennych, wykorzystanych powtórnie jako budulec w najniższych częściach ceglanej wieży wskazują także na inną, dramatyczną wersję końca istnienia starego kościoła. Na wielu spośród tych ciosów widać różowe ślady powstałe w wyniku działania ognia. Najstarsza świątynia mogła więc spłonąć. W chwili obecnej nie wiadomo czy spaliła się w trakcie jakiś walk, czy też w czasie jednego z licznych pożarów, jakie nawet w czasie pokoju zdarzały się często w zabudowanych drewnianymi chatami średniowiecznych wsiach.
Decyzję budowy nowego kościoła podjął na początku XV wieku kolejny możny przedstawiciel rodu Gryfitów, ale o tym w następnym odcinku.
Ewa Kubica-Kabacińska

Fot. Janusz Bober
Fragment kamienno-ziemnego fundamentu najstarszego kościoła w Ruszczy odkryty w czasie wykopalisk archeologicznych.

Na turystycznym szlaku – Dzień Grębałowa

8 lipca odbyły się obchody Dnia Grebałowa, których organizatorami byli: Rada Dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie, Klub "Dukat" Ośrodka Kultury Kraków Nowa Huta oraz Towarzystwo Przyjaciół Grębałowa. Święto osiedla poprzedziła uroczysta Msza Święta w intencji mieszkańców, odprawiona w kościele pw. Miłosierdzia Bożego na Wzgórzach Krzesławickich. W programie imprezy znalazł się między innymi blok zabaw sportowo-rekreacyjnych dla dzieci i młodzieży, a w nim konkurs rzutów osobistych do kosza i turniej rzutek. Jak co roku zorganizowano również Drużynowy Turniej Strzelecki z broni pneumatycznej o Puchar Towarzystwa Przyjaciół Grębałowa oraz Indywidualny Turniej Strzelecki o Puchar Ośrodka Kultury Kraków Nowa Huta. Tematykę imprezy uczestnikom przybliżył konkurs plastyczny Wakacyjna wędrówka. Na imprezie nie zabrakło również festynowych atrakcji dla najmłodszych i dorosłych. Powitania uczestników obchodów święta osiedla dokonał pełniący obowiązki kierownika Klubu "Dukat" Janusz Rojek, życząc zebranym udanej zabawy. Następnie przy akompaniamencie Barbary Anny Brzezińskiej został odśpiewany Hymn Grębałowa. Oficjalnego rozpoczęcia i powitania gości dokonali w imieniu Ośrodka Kultury Kraków Nowa Huta jego dyrektor Małgorzata Jezutek oraz w imieniu Towarzystwa Przyjaciół Grębałowa prezes Andrzej Dziedzic. W festynie uczestniczyli także radni z Dzielnicy XVII oraz przedstawiciele Towarzystwa Sztuk Wszelakich. W części oficjalnej wręczono także trofea sportowe w rozgrywanych turniejach i zawodach. Puchar Towarzystwa Przyjaciół Grębałowa otrzymała reprezentacja Stowarzyszenia Przyjaciół Luboczy, a najlepszym strzelcem została Sylwia Jurek, otrzymując Puchar Ośrodka Kultury Kraków Nowa Huta. Kolejnym punktem programu był blok zabaw rodzinnych pod hasłem "Na turystycznym szlaku". Nie zabrakło w nim humorystycznych konkursów z wykorzystaniem turystycznych akcesoriów takich jak: plecak, manierka, menażka. Zwycięzcy otrzymali nagrody rzeczowe w postaci sprzętu sportowego i rodzinne zestawy słodkości. Podczas imprezy można było zobaczyć miniatury grębałowskich kapliczek wykonane przez Franciszka Nowaka - honorowego prezesa Towarzystwa Przyjaciół Grębałowa i pasjonata historii dzielnicy. Obchody Dnia Grębałowa zakończyła zabawa taneczna przy muzyce zespołu "Joker". Realizacja imprezy w tej formie była możliwa dzięki wsparciu Rady Dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie, sponsorom oraz darczyńcom. Organizatorzy dziękują sponsorom: Firmie Auto Gaz Kar Gaz Dariusz Sajka oraz Firmie Krupińscy, a także darczyńcom: Firmie Plus Anna Święchowicz, Lidii i Janowi Michalikom, Zofii Chmiel, Dorocie Doroz, Elżbiecie Rachwał, Wiesławowi Wojnarskiemu, Jerzemu Łachowi, Arturowi Cyganowi, Władysławowi Kaimowi, Jerzemu Wojtusikowi, Mieczysławowi Leśniakowi, Andrzejowi Dziedzicowi i Kazimierzowi Niemierce. Organizatorzy dziękują również wszystkim osobom za ich zaangażowanie w przygotowanie imprezy, a także uczestnikom za hojność podczas kwesty, z której zebrane środki zostaną przeznaczone na realizację zajęć i imprez o charakterze artystycznym w Ośrodku Kultury Kraków Nowa Huta.
(p)

Strona 112 z 195: 1...109 110 111112113 114 115...195

Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)

Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".

Logowanie

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Reklama

Wygenerowano w sekund: 0.07

28,315,209 unikalnych wizyt