Głos - Tygodnik Nowohucki

07/07/2024

Nawigacja

· Strona główna
· Nowohuckie Linki
· Fotohistorie
· Szukaj
· Dzielnice
· NH - Miejsce dobre do życia

W Głosie

Felietony
Miss Nowej Huty -
XXI edycja
Nowohucianie
Humor
Prawnik radzi

Ostatnie artykuły

· [2024.05.07] W lipcu...
· [2024.07.05] Presja ...
· Na niedzielę 7 lipca...
· [2024.07.05] Co nie ...
· [2024.06.28] Lipiec ...

Ostatnio na forum

Najnowsze tematy

· Na sprzedaż działka ...
· Akcja poboru krwi
· Krótkie włosy - piel...
· Sekcja rekreacyjna G...
· TBS w nowej hucie?

Najciekawsze tematy

Brak tematów na forum

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

40 lat minęło… Jubileusz Przedszkola „Na krakowską nutę”

Samorządowe Przedszkole nr 151 z Oddziałami Integracyjnymi, z os. Niepodległości, obchodzi w tym roku jubileusz 40-lecia. Społeczność placówki wraz z zaproszonymi gośćmi, wśród których znaleźli się przedstawiciele lokalnego samorządu i byli pracownicy przedszkola spotkali się 16 maja w Teatrze Ludowym by wspólnie świętować. Przedszkolaki zaprezentowały na scenie wyjątkowy spektakl.
Samorządowe Przedszkole nr 151 z Oddziałami Integracyjnymi rozpoczęło swoją działalność w 1978 roku, mieszcząc się początkowo w salach pobliskiej szkoły podstawowej. Ukończenie budowy odrębnego budynku przedszkola z dużym, pięknym ogrodem było dla dzieci i kadry pedagogicznej wielką radością. W roku 1978 szeroko otwarte zostały drzwi przedszkola, aby powitać 5 grup przedszkolaków. 26 kwietnia 2006 roku Rada Miasta Krakowa nadała placówce imię „Na krakowską nutę”. Obecnie do przedszkola uczęszcza około 135 dzieci w wieku od 3-6 lat w sześciu oddziałach - w tym 3 oddziały integracyjne. Kadra pedagogiczna to 17 osobowy zintegrowany zespół, który cechuje duże doświadczenie i odpowiedzialność. Nauczyciele stale się dokształcają, większość z nich oprócz wykształcenia pedagogicznego jest specjalistami w zakresie oligofrenopedagogiki, logopedii, tyflopedagogiki i kinezjologii. Placówka dostosowana jest do potrzeb i możliwości dzieci w wieku przedszkolnym. Od kilku lat ma charakter integracyjny i to zadanie realizuje na najwyższym poziomie. W przedszkolu znajduje się sala integracji sensorycznej. Prowadzone są zajęcia rewalidacyjne w dwóch gabinetach w tym zajęcia biofeedback. Duży wolnostojący jednopiętrowy budynek położony jest wśród bloków mieszkalnych, w bezpiecznej odległości od hałasu miejskiego. Wielofunkcyjne sale są jasne, wysokie i estetyczne.
- Imię przedszkola „ Na krakowska nutę” oraz lokalizacja w stołecznym mieście Krakowie zobowiązują nas do rozbudzania u dzieci zainteresowania i zamiłowania do swojej małej i dużej Ojczyzny. Wychowanie patriotyczne to ważna część naszej pracy wychowawczo-dydaktycznej – podkreśla dyrektor placówki Ewa Wilamska. Przedszkole rzeczywiście realizuje szereg działań aktywizujących i edukacyjnych. Między innymi organizuje „Przegląd Małych Form Scenicznych” pod tytułem „Kto Ty jesteś?”, jest współorganizatorem „Nowohuckiego Przeglądu Twórczości Artystycznej Dzieci Przedszkolnych”, realizuje projekt „Mali Patrioci kocham Polskę od przedszkola”. Przedszkole współpracuje z pobliskimi szkołami podstawowymi ( SP nr 100, SP „Emmanuel”, SP im. Jańskiego, SP nr 105). Dzieci biorą udział dzieci w organizowanych w szkołach projektach ( „Słoneczna Integracja” w SP nr 105), warsztatach chemicznych, muzycznych, komputerowych, jasełkach, balach karnawałowych. Przedszkole współpracuje również ze stowarzyszeniami działającymi na rzecz dzieci niepełnosprawnych ( SPN „Bądźcie z nami”, ”Bona Fide”, „Nasze dzieci”). Efektem tej współpracy są liczne pikniki, wycieczki, bale karnawałowe. Partnerami przedszkola są też: Poradnia Pedagogiczno - Psychologiczną, ośrodki kultury, biblioteki, różni artyści, pisarze. -Najważniejszymi jednak partnerami dla przedszkola są rodzice i dziadkowie dzieci, którzy aktywnie angażują się w życie przedszkola. Za co przy tej okazji serdecznie im wszystkim dziękujemy!- mówi w imieniu całej kadry dyrektor Ewa Wilamska. I dodaje z dumą -Dzieci z naszego przedszkola odnoszą liczne sukcesy biorąc udział w wielu konkursach, przeglądach artystycznych, turniejach tańca i turniejach szachowych. Dzieci występowały na deskach teatru Bagatela, Teatru Ludowego, Solvay Parku, kina Sfinks. Te działania zostały zauważone i docenione. Od kilku lat Przedszkole „Na krakowską nutę” nosi dumny tytuł „Szkoły Odkrywców Talentów”.
Przedszkole kultywuje również tradycyjne i „własne” święta. Hucznie obchodzą Święta Bożego Narodzenia – „Jasełka”, „Święto Rodziny”, „Dzień Babci i Dziadzia”, „Dzień Dziecka”, „Dzień Przedszkolaka” „Dzień Niepodległości”, andrzejki, karnawał. Ponadto w przedszkolu organizowane są warsztaty ceramiczne, kulinarne, krawieckie oraz różne święta „Święto dyni”, „święto ziemniaka”, „święto drzewa”. Dzieci mają też okazję spotkać się z różnymi ciekawymi ludźmi: górnikiem, funkcjonariuszem Policji, Straży Miejskiej, Straży Pożarnej. Wychowankowie przedszkola uczestniczą w licznych wycieczkach poza miasto, a także zwiedzają Kraków- jego zabytki i miejsca rekreacji. Najlepiej jego charakter i atmosferę oddają słowa jakie, 16 maja, ze sceny Teatru Ludowego, wypowiedziała prowadząca jubileusz, jedna z nauczycielek, Monika Jaworska. -Chcemy podkreślić, że przedszkole nr 151 to nie tylko instytucja. To tworzący je ludzie: pokolenia dzieci i rodziców, pedagogów i pracowników obsługi , którzy służą swoimi umiejętnościami, entuzjazmem i sercem dzieciom. To nasz drugi dom. Naszym zamierzeniem zawsze było i jest stworzyć wychowankom miejsce bezpieczne, radosne i kolorowe, w którym będą mogli poznawać siebie, stawać się samodzielnymi i otwartymi na świat.
Na uroczystości nie zabrakło przedstawicieli samorządu. Ponieważ przedszkole znajduje się w Dzielnicy XVI – Bieńczyce wśród honorowych gości znaleźli się radni z tej dzielnicy z Przewodniczącym Andrzejem Buczkowskim na czele. – Nie udałoby się zorganizować tego jubileuszu gdyby nie wsparcie finansowe ze strony Rady Dzielnicy XVI. To bardzo ważne aby oprócz codziennej pracy znaleźć czas na wspólne świętowanie. Dziękujemy radnym, że zrozumieli tę potrzebę jak również za to, że znaleźli czas aby tego dnia być razem z nami – podkreśla Ewa Wilamska.
Wśród gości znaleźli się również byli dyrektorzy i pracownicy przedszkola oraz dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół i przedszkoli. Wypełniona po brzegi widownia obejrzała autorskie przedstawienie z Krakowem w roli główne. Co ważne na scenie zaprezentowały się tego dnia wszystkie bez wyjątku dzieci z przedszkola.
W imieniu redakcji życzymy kolejnych lat owocnej i radosnej pracy.
(ał)

Prześwietlanie Kopca

- Na co dzień jeżdżę rowerem do pracy w krakowskiej hucie, a w soboty i niedziele robię sobie wycieczki rowerowe i pod Kopcem Wandy bywam - mówi pan Stefan pracownik krakowskiej huty. – Teraz trudniej tu dojechać. Jadę od Placu Centralnego, wzdłuż Al. Solidarności i potem wzdłuż Ujastka Mogilskiego.
Jadąc jednośladem trzeba trochę kombinować, gdyż pod Kopiec Wandy nie prowadzi jeszcze prawdziwa ścieżka rowerowa, Lubię tu przyjeżdżać, ale przykro patrzeć jak kopiec niszczeje – dodaje pan Stefan.
W weekendy można pod Kopcem spotkać nie tylko rowerzystów. Trudniej jest piechurom, którzy chcieliby przyjść tutaj np. od strony Mogiły ul. Ptaszyckiego. Dojście pod Kopiec tą trasą to prawdziwie karkołomne i niebezpieczne zadanie. Pozostaje tramwaj.
- Rzeczywiście w rejonie węzła komunikacyjnego „Ptaszyckiego” brakuje przejścia, które byłoby normalnym przejściem dla ludzi. Przy wprowadzonych rozwiązaniach komunikacyjnych, potrzebna byłaby kładka nad S-7, albo przejście podziemne pod jezdnią drogi. Można by je wykonać przy okazji drugiego etapu budowy S-7. Jako Rada Dzielnicy Nowa Huta będziemy o to występować – obiecuje przewodniczący rady dzielnicy Stanisław Moryc.
Kopce Wandy i Krakusa w przeszłości były znakomitymi miejscami widokowymi na miasto. Były celem wypraw za miasto skąd mieszkańcy mogli podziwiać roztaczający się widok. Dziś niestety taki widok, w przypadku kopca Wandy jest możliwy tylko zimą i wczesną wiosną. Gdy wyrosłe wokół kopca, często na dziko drzewa, zazieleniają się, to skutecznie przesłaniają panoramę. To się wkrótce ma zmienić – obiecuje Zarząd Zieleni Miejskiej
- Generalnie rzecz biorąc w Krakowie miejsca widokowe w wielu miejscach zostały pozasłaniane. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych z Kopca był piękny widok na miasto i chcielibyśmy taki stan odtworzyć - mówi Piotr Kempf dyrektor ZZM.
W Ośrodku Kultury im. Norwida odbywają się cykliczne spotkania na których studenci wydziału Architektury Krajobrazy z Politechniki Krakowskiej prezentują swoje prace inżynierskie dotyczące zieleni w mieście. Wśród nich były przynajmniej dwie prace postulujące przywrócenie osi widokowych z góry na miasto. Te staly się inspiracją do działań ZZM.
Taki projekt rewitalizacji zieleni wokół kopca już jest gotowy. Powstał w uzgodnieniu z konserwatorem zabytków, bo teren kopca podlega pod ochronie konserwatorskiej.
- Mamy już zgodę na przesadzenie kilku brzóz, które przesłaniają widok z kopca na miasto. W ten sposób chcemy otworzyć widok w dwóch osiach widokowych: w stronę ul. Ptaszyckiego i w stronę Krzesławic. Oprócz tego planujemy u stóp kopca ustawienie elementów malej architektury - pojawią się leżaki stałe oraz kosze na śmieci. – zapowiada dyrektor ZZM. Pozwolenie konserwatorskie na usunięcie drzew już jest. Widok z kopca i wokół kopca ma się zmienić jesienią br.
(l)

Boże Ciało

W tym roku Święto Najświętszych Ciała i Krwi Chrystusa obchodzimy 31 maja. Pamiątkę ostatniej wieczerzy oraz przeistoczenia chleba i wina w ciało i krew Chrystusa wobec Jego uczniów, kościół katolicki obchodzi także w Wielki Czwartek, wtedy jednak rozpamiętuje się to wydarzenie w kontekście męki Jezusa Chrystusa. Uroczystość Bożego Ciała natomiast ma charakter dziękczynny i radosny. W Polsce obchodzi się ją w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej, 60 dni po Wielkanocy. Na ustanowienie święta miały wpływ widzenia św. Julianny z Cornillon, a także wydarzenie z 1263 r., kiedy miał miejsce cud eucharystyczny w Bolsenie, gdy hostia w rękach wątpiącego w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. W 1264 r. papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. Jako uzasadnienie podał zadośćuczynienie za znieważanie Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia Eucharystii, która w Wielki Czwartek nie może być uroczyście obchodzona ze względu na powagę Wielkiego Tygodnia. Wprawdzie ze względu na śmierć Urbana IV bulla nie została ogłoszona, weszła w życie dopiero bulla Jana XXII, a uczczenie Ciała i Krwi Chrystusa obchodzono aż do XX w. jako dwa oddzielne święta, to reforma liturgiczna papieża Pawła VI z roku 1969 połączyła oba te święta. Z Bożym Ciałem związana jest także uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa obchodzona zaraz po oktawie Bożego Ciała. W Polsce uroczystość Bożego Ciała obchodzona jest powszechnie od 1420 r. zgodnie z ustaleniami synodu gnieźnieńskiego. W późnym średniowieczu i w renesansie największym sanktuarium kultu Bożego Ciała w Polsce był poznański kościół Bożego Ciała. Ze świętem związana jest procesja z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii, która zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, gdzie czytane są fragmenty Ewangeliczne związane z Eucharystią.
Marcin Pietrzyk

Piknik przy ul. Kaczeńcowej

Dopisało wszystko począwszy od organizacji, poprzez uczestników kończąc na pięknej pogodzie. W sobotę, 12 maja przy ul. Kaczeńcowej 7, harcerze Hufca ZHP Kraków - Nowa Huta zaprosili mieszkańców na wyjątkowy piknik. Z licznym atrakcji tego dnia skorzystało ponad pól tysiąca osób! Wśród obecnych nie zabrakło gospodarzy tego miejsca – przedstawicieli Rady Dzielnicy XVI z przewodniczącym Andrzejem Buczkowskim oraz Proboszcza Arki Pana ks. Jerzego Czerwienia. Z zaproszenia skorzystał również przewodniczący RD XVIII Stanisław Moryc.
W styczniu tego roku nowohuccy harcerze „wprowadzili się” na ul. Kaczeńcową. Wtedy bowiem miało miejsce uroczyste otwarcie nowej siedziby Hufca ZHP Kraków - Nowa Huta. W ubiegłą sobotę zaprosili mieszkańców na wspólny piknik, który pokazał wyjątkowy potencjał tego miejsca i tej organizacji jaką jest harcerstwo. - W dzielnicy XVI gościmy od pół roku. Nie chcieliśmy, żeby nasza obecność nad Stawem przy ul. Kaczeńcowej ograniczała się tylko do logo na budynku widocznego z ulicy. Postanowiliśmy wyjść do mieszkańców, pokazać się jako współgospodarze tej okolicy. Harcerstwo bardzo silnie opiera się na idei braterstwa. Staramy się przekazywać ją naszym podopiecznym, ale przede wszystkim żyć nią na co dzień. Między innymi dlatego chcieliśmy stać się częścią tej okolicy. Mamy nadzieję, że harcerstwo na stałe wpisze się w krajobraz Nowej Huty.” - mówi pwd. Piotr Górniak, rzecznik prasowy Hufca ZHP Kraków - Nowa Huta.
Sposób, jaki harcerze wybrali aby „przywitać się” z mieszkańcami okazał się strzałem w dziesiątkę. Z licznych atrakcji przygotowanych tego dnia dla dzieci i młodzieży skorzystało kilkuset najmłodszych mieszkańców naszej dzielnicy. Było w czym wybierać, można było m.in. nauczyć się strzelać z łuku, wejść na ściankę wspinaczkową, obejrzeć harcerski namiot z wyposażeniem, nauczyć się tańczyć zumbę. Wszyscy obecni mogli również przeszkolić się z zakresu niesienia pierwszej pomocy. Uczestnicy, którzy odwiedzili tego dnia wszystkie stanowiska i wrzucili swoje „mapki atrakcji” do specjalnej urny, mogli wziąć udział w losowaniu ciekawych nagród. Organizatorzy wydali ponad 300 takich mapek! Oprócz kilkudziesięciu drobnych upominków, jak bilety do kina, wejściówki na ścianki wspinaczkowe, słodycze i gadżety rozlosowano trzy nagrody główne: plecak, namiot i… rower górski. Warto podkreślić, że korzystanie z wszystkich atrakcji pikniku było bezpłatne! Oczywiście oprócz dzieci na imprezie pojawili się również dorośli. Mogli oni nie tylko odkryć to wyjątkowe miejsce jakim jest najmniejszy w naszej dzielnicy użytek ekologiczny – Staw przy ul Kaczeńcowej, ale też otrzymać pozwalający walczyć ze smogiem skrzydłokwiat – w ramach organizowanej przez Logiczną Alternatywę dla Krakowa akcji „Robimy tlen”. Głodni mogli posilić się pyszną kiełbaską. Na zakończenie pikniku grupa nazwana roboczo „zespołem piosenki znanej i lubianej” złożona z harcerzy starszych zaprosiła obecnych do wspólnego śpiewania. Przeboje w style „Ale to już było” wprowadziły wszystkich w cudowny nastrój. Na trawie zaczęły pojawiać się koce, okazało się, że są przeboje, które znają i starsi i młodsi a wspólne ich śpiewanie niezwykle jednoczy! -Dzięki harcerzom na nowo odkrywamy to miejsce. Muszę otwarcie przyznać, że nie spodziewaliśmy się, że tu nad Stawem na ul. Kaczeńcowej można zorganizować taki cudowny piknik, już dziś czekamy na następny! – mówi Agnieszka Łoś, radna Dzielnicy XVI.
Żal było opuszczać to miejsce i tą imprezę! Na szczęście komendant Hufca ZHP Kraków- Nowa Huta Marek Balon obiecuje, że to na pewno nie ostatnie tego typu wydarzenie! Podkreśla również, że organizacja sobotniego pikniku nie udałaby się bez wsparcia partnera jakim była Rada dzielnicy XVI.

Fot. Agnieszka Łoś

Zdezorientowani pasażerowie

Sprawa, zgłoszona przez jednego z naszych Czytelników, dotyczy przystanku autobusowego „pod kombinatem”. Jakiś czas temu przystanek został przesunięty i w obecnej chwili autobusy zatrzymują się kilka metrów od wiaty. – W pobliżu jest przychodnia, z komunikacji miejskiej w tym miejscu korzysta wiele starszych, schorowanych osób. Kiedy czekają pod wiatą na autobus a on zatrzyma się kilka metrów dalej mają problem żeby zdążyć do niego wsiąść – podkreśla Czytelnik. Sytuację utrudnia fakt, że między wiata a obecnym przystankiem znajduje się uliczka, którą muszą pokonać zdezorientowani pasażerowie. Czemu przystanek został przeniesiony? - Przeniesienie miejsca zatrzymywania się autobusów na przystanku przy al. Solidarności wynikało z bardzo złego stanu zatoki przystankowej. Bezpośrednim powodem takiego wniosku ze strony MPK było poważne uszkodzenie wjeżdżającego do zatoki autobusu kursującego na linii nr 174 (stało się tak z powodu niestabilności płyt w zatoce, które w czasie przejazdu autobusu przesunęły się i uderzyły w podwozie pojazdu). Ponieważ zachodziła obawa, że uszkodzone mogą zostać także inne zatrzymujące się tam pojazdy MPK skierowało wniosek o przesunięcie przystanku do czasu wyremontowania zatoki. Kierowcom systematycznie przypominamy o tym, w jaki sposób powinni wjeżdżać do zatoki autobusowej. - informuje Marek Garncarczyk rzecznik prasowy MPK. Czy i kiedy zaplanowano remont zatoki? Z tym pytaniem zwróciliśmy się do ZIKiT-u, czekamy na odpowiedź. Na pewno poinformujemy o planach remontowych naszych Czytelników. Na chwile obecną, po naszej interwencji, udało się uzyskać przekreślenie tabliczek z numerami autobusów na wiacie – co miejmy nadzieję wyraźnie zasugeruje pasażerom, że przystanek został przeniesiony.
(ał)

fot autor

W połowie maja ukaże się piąty i ostatni zarazem tom nowohuckiej sagi – POWIEW CIEPŁEGO WIATRU

W powieści „Powiew ciepłego wiatru” Edyta Świętek po raz ostatni zabiera czytelników na Spacer Aleją Róż. Tym razem udajemy się na przechadzkę trwającą od końca lat 70 po upadek władzy ludowej. Obywatele zmagają się z uciążliwościami stanu wojennego. W najmłodszej dzielnicy Krakowa regularnie dochodzi do brutalnych starć mieszkańców z jednostkami ZOMO. Rodziny Szymczaków i Pawłowskich płacą wysoką cenę za pragnienie wolności, lecz ich nadzieje i walka w końcu znajdują oczekiwany finał. Pod koniec 1989 roku z alei Róż znika znienawidzony pomnik Lenina, a młodzi ludzie po raz ostatni wciągają w płuca powietrze przesycone gazem łzawiącym. Na tle historycznych wydarzeń płynie codzienne życie obfitujące w zaskakujące wydarzenia. Miłość i nienawiść, narodziny oraz śmierć splatają się mocno ze sobą, tworząc wiarygodny obraz przeciętnej polskiej rodziny.
Jak bohaterowie powieści przetrwają kolejne zawirowania historii? Kto poniesie krwawą ofiarę za marzenia o wolności? Czy w końcu nastanie dla nich czas szczęścia i spokoju? Zachęcamy do lektury.
Powieść „Powiew ciepłego wiatru”, tak jak i tomy poprzednie nowohuckiej sagi, została wydana przez Wydawnictwo Replika.
(f)

Kwitnąca Nowa Huta

Mają Japończycy swoje Święto kwitnącej wiśni, kiedy to kilka dni podziwiają całymi rodzinami kwitnące drzewka wiśni, ale i mieszkańcy nowohuckich osiedli narzekać nie mogą. Wiosną także Nowa Huta – wybucha …zielenią. I nie dotyczy to wyłącznie mieszkających w pobliżu parku Wiśniowy Sad pomiędzy osiedlami Kolorowym i Spółdzielczym, ale wszelkich innych parków osiedlowych i skwerów.
W ostatnich dniach zakwitły tam krzewy i zazieleniły się drzewa, kwiatową feerią barw potwierdzając niejako że Nowa Huta była zaprojektowana także jako oaza zieleni.
Zarząd Zieleni Miejskiej nie chce być gorszy. Powstają parki kieszonkowe, a na przystankach – mini kwietniki. Taki oto przystanek kwietny: czworoboczna ławka wokół rosnącego pośrodku drzewa, z nasadzonymi niżej stokrotkami - pojawił się przy Teatrze Ludowym.
Kwiaty kwitną, pasażerowie i nie tylko mogą usiąść i odpocząć. W tych okolicznościach oczekiwanie na autobus będzie na pewno przyjemniejsze.
Takie zielone przystanki pojawiły się – obok Teatru Ludowego – jeszcze w 3 miejscach
Pergolę z ławeczkami ustawiono na przystanku tramwajowo-autobusowym Centrum Kongresowe ICE, moduły płotków wygradzających - na przystanku tramwajowym Rondo Grzegórzeckie, a kolejną pergolę z ławeczkami, na przystanku autobusowym przy Uniwersytecie Rolniczym.
(l)

MSZA ZA NOWĄ HUTĘ

W czwartek, 26 kwietnia, w kościele M. B. Częstochowskiej na os. Szklane Domy, w 30. rocznicę pamiętnych nowohuckich strajków kwietniowo-majowych, które doprowadziły do ustrojowego przełomu, odprawiona została Msza św. w intencji Nowej Huty i jej mieszkańców, której przewodniczył metropolita krakowski, ks. abp Marek Jędraszewski. Razem z krakowskim metropolitą Mszę św. celebrowało kilkunastu kapłanów.
Okolicznościową homilię wygłosił abp M. Jędraszewski, który przypomniał dwóch kapłanów, którzy w trakcie wiosennych strajków w hucie, towarzyszyli strajkującym robotnikom.
- Pojawiały się zwłaszcza dwie postacie - śp. ks. Kazimierz Jancarz i obecny wśród nas ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Swoją obecnością wówczas, po raz kolejny w wielkich dziejach naszej ojczyzny, pokazali jak Kościół jest ze swoim narodem - mówił metropolita. Odnosząc się zaś do samego strajku powiedział: - To jest tajemnica ziarna rzuconego w ziemię. To tajemnica krzyża i związanego z nim cierpienia. My widzimy cierpienie, my boleśnie odczuwamy to co nas boli, co może nawet nas złamać. My to odczuwamy teraz. Ale Bóg z ludzkiego cierpienia związanego z krzyżem zawsze wyprowadzi dobro.
(f)

Fot. Andrzej Kalinowski

Spłonęła tężnia nad Zalewem

W nocy z 22/23 kwietnia spaliła się górna, drewniana część nowohuckiej tężni. Otwarcie obiektu było zaplanowane na początek czerwca. Mieszkańcy nie kryją smutku i złości. Na szczęście prezydent Miasta Jacek Majchrowski zapewnia, że obiekt zostanie odbudowany.
- Komu to przeszkadzało. Czemu ludzie są tacy głupi – pytali w poniedziałek rano spacerowicze patrząc ze smutkiem na pozostałości tężni solankowej. Z potężnej konstrukcji zostały zgliszcza. Pożar, który wybuchł tuz po północy gasiło sześć zastępów straży pożarnej. Niestety niemal gotowa konstrukcja drewniana wypełniona gałązkami tarniny nie została jeszcze zalana solanką, dlatego ogień rozprzestrzeniał się błyskawicznie. Strażacy mogli jedynie zapobiec rozprzestrzenieniu się ognia. O uratowaniu tężni nie było mowy. Teraz najistotniejsze jest czy ogień nie uszkodził znajdującej się pod ziemią części obiektu, to znacznie podniosłoby koszty odbudowy i niewątpliwie wydłużyło czas jej trwania. Na szczęście obiekt był ubezpieczony.
(ał)

fot. autor

W OBRONIE NOWOHUCKIEGO KRZYŻA

To było 58 lat temu. 27 kwietnia 1960 roku mieszkańcy Nowej Huty stanęli w obronie krzyża, który postawiony został w miejscu wyznaczonym przez ówczesne władze komunistyczne pod budowę pierwszej nowohuckiej świątyni.
Władze nie dotrzymały jednak danej mieszkańcom Nowej Huty obietnicy. 19 kwietnia 1960 roku bieńczycka parafia otrzymała pismo z Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych, w którym DBOR Kraków – Miasto, jako inwestor budowy szkoły „tysiąclatki”, zażądał od parafii usunięcia krzyża z terenu, który zamiast pod budowę obiecanej świątyni został przeznaczony pod budowę nowej szkoły. W piśmie znalazł się nieprzekraczalny termin usunięcia krzyża – 26 kwietnia. W niedzielę, 24 kwietnia, w trakcie nabożeństw, ówczesny administrator parafii ks. Mieczysław Satora zapoznał wiernych z treścią pisma i poinformował ich, że pisemnie odmówił usunięcia krzyża. We wtorek, 26 kwietnia o godz. 21.30 Tadeusz Górski z Komitetu Krakowskiego PZPR polecił Adamowi Koczurowi z DBOR usunąć krzyż rano następnego dnia.
* * *
Oberona krzyża rozpoczęła się 27 kwietnia 1960 roku, gdy robotnicy o 8.30 przystąpili do jego wykopywania. Pracę tę obserwowała grupa mieszkańców, wśród których przeważały kobiety. Słowne utarczki robotników z kobietami dość szybko przerodziły się w rękoczyny, gdy krzyż zaczął się przechylać. Z każdą minutą przybywało mieszkańców obserwujących rozwój sytuacji. Wreszcie kobiety grudami ziemi zaczęły przepędzać wynajętych robotników. W efekcie ci ostatni pozbierali narządzi i uciekli. Majster, który kierował pracą i operator spychacza zostali poturbowani. Krzyż wyprostowano i położono pod nim kwiaty. O 11.15 na placu budowy było już ok. 1000 osób. Ludzie palili świeczki, modlili się, śpiewali pieśni religijne. O godz. 14.00 kombinat zaczęła opuszczać poranna zmiana, a do hutników zaczęły docierać informacje o porannych wypadkach pod krzyżem. Wielu z nich udało się pod krzyż. O godz. 15.45 zebrany pod krzyżem tłum liczył już ok. 2000 osób. Do Nowej Huty skierowane zostały oddziały ZOMO, a o godz. 16.40 milicja podjęła próbę rozpędzenia czterotysięcznego tłumu, który zebrał się pod budynkiem Dzielnicowej Rady Narodowej. O godz. 17.10 komendant wojewódzki MO pułkownik Żmudziński wydał rozkaz ściągnięcia do Nowej Huty oddziałów ZOMO z Tarnowa i Oświęcimia. Na terenie całej dzielnicy zaczęły się poważne rozruchy.
O godz. 19.35 Komenda Wojewódzka MO uzyskała zgodę ministra spraw wewnętrznych na użycie oddziałów ZOMO wyposażonych w armatki wodne i inne środki do uśmierzania zajść. Kilku świadków potwierdzało, że już wtedy w rejonie placu budowy oraz budynków straży pożarnej i DRN milicja użyła broni strzelając do demonstrantów.
Noc przyniosła eskalację zamieszek. Wyłączono zasilanie dla linii tramwajowej łączącej Nową Hutę z Krakowem. Później elektrownia w całej dzielnicy wyłączyła oświetlenie. Na nowohuckich ulicach zaczęły rozgrywać się przerażające sceny. Barykady, płonący milicyjny gazik, wybite szyby w oknach DRN, petardy i strzały z broni palnej.
W wyniku zajść aresztowano 493 osoby (w tym 25 kobiet i 50 nieletnich). 87 osób sąd skazał na kary od 6 miesięcy do 5 lat więzienia. Kolejne 119 osób zostało ukaranych przez kolegia ds. wykroczeń grzywnami, a cztery inne osoby – kilkumiesięcznym aresztem. Wiele osób zwolniono z pracy.
* * *
Do dzisiaj nie udało się ustalić z pewnością, czy ktoś w wyniku zajść stracił życie. Na możliwość ofiar śmiertelnych wskazuje ks. Antoni Pawlita, w roku 1960 wikariusz w Bieńczycach, który kilka dni po wypadkach nowohuckich, na żądanie MO, przybył na cmentarz Rakowicki w Krakowie. Tam uczestniczył w dwóch pogrzebach – jak mu oświadczono – robotników z Nowej Huty. W pochówkach brało udział tylko kilka osób ze strony rodzin. Milicjanci zabronili księdzu z nimi rozmawiać. Przy każdym z pochówków obecnych było trzech, czterech milicjantów.
Wiadomo natomiast, że w Szpitalu im. Żeromskiego leczonych było 17 rannych osób, a w Klinice Chirurgii przy ul. Kopernika w Krakowie przebywało 5 postrzelonych, w tym jeden ciężko ranny. Według danych milicji, formacja ta w czasie zajść wystrzeliła 140 sztuk ostrej amunicji
* * *
Mieszkańcy Nowej Huty obronili jednak swój drewniany krzyż, a komunistyczne władze już nigdy nie odważyły się na kolejne próby usunięcia go z placu przy skrzyżowaniu ulic Marksa i Majakowskiego, jak nazywały się wówczas te ulice. Władze poniosły prestiżową porażkę. W Nowej Hucie, która była pomyślana jako kuźnia, w której będzie wykuwał się nowy człowiek, budowniczy sowieckiej Polski, w mieście, które miało być miastem bez Boga i bez kościołów, właśnie w tym mieście o Boga i o kościół upomnieli się sami mieszkańcy. Po latach, po upadku komunizmu, symbolem zwycięstwa stał się kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa na os. Teatralnym, który stanął w tym samym miejscu, w którym miała zostać wybudowana pierwsza po wojnie nowohucka świątynia.
Jan L. Franczyk

27 kwietnia 1960 r. Na placu przeznaczonym pod nowy kościół, przy drewnianym krzyżu, z godziny na godzinę zbierało się coraz więcej ludzi.

1988 – WIOSNA PRZEŁOMU, WIOSNA SOLIDARNOŚCI

Trzydzieści lat temu fala strajków, która ogarnęła kraj otworzyła drogę do wolnej i demokratycznej Polski.
Wcześniejsze lata (1980-1981) zmieniły polskie społeczeństwo. Nastawienie do rządzącej PZPR, do coraz bardziej pogarszającej się sytuacji gospodarczej oraz w związku ze znacznymi podwyżkami cen żywności spowodowały jego reakcję. Pierwszym zakładem, który w 1988 r. zastrajkował było bydgoskie MPK (24 kwietnia). Jednakże strajk ten zakończył się dość szybko po obietnicach podwyżek płac.
Dwa dni później, a więc 26 kwietnia ’88 roku zaczął się strajk w Hucie im. Lenina, gdzie – obok postulatów płacowych – pojawiło się żądanie przywrócenia do pracy wyrzuconych działaczy „Solidarności”, podwyżek płac w przemyśle, w oświacie, służbie zdrowia, dla emerytów i rencistów. Kilka dni później zażądano przywrócenia legalnej działalności NSZZ „Solidarność”.

Na zdjęciu od lewej członkowie Komitetu Strajkowego: Adam Skałbania, śp. Marek Domagała, Andrzej Szewczuwaniec, śp. Tadeusz Szczypczyński, Władysław Kielian.

Strona 51 z 195: 1...48 49 505152 53 54...195

Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)

Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".

Logowanie

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Reklama

Wygenerowano w sekund: 0.10

28,327,486 unikalnych wizyt