Czytelnicy interweniuj± – CZY KTO¦ ZADBA O POMNIK KOCHANOWSKIEGO?
Pod koniec pa¼dziernika na nasz redakcyjny dy¿ur przyszed³ mieszkaniec os. Z³otego Wieku, p. Wojciech Staniszewski, który zainteresowa³ nas spraw± niszczej±cego pomnika Jana Kochanowskiego znajduj±cego siê na terenie jego osiedla.
- W pa¼dzierniku tego roku minê³o dok³adnie 45 lat od chwili ods³oniêcia tego pomnika. Niestety, dzisiaj jego stan jest fatalny. Najgorzej wygl±da cokó³, który pierwotnie zosta³ ob³o¿ony lastrikiem. Po latach od coko³u odpad³y du¿e kawa³ki lastrika i miejscami ods³oni³ siê go³y beton. Nie najlepiej wygl±da te¿ wykonana ze stali nierdzewnej tabliczka z nazwiskiem Jana Kochanowskiego. W najlepszym stanie jest wykonana z br±zu tablica z popiersiem naszego wielkiego poety. Pomnik znajduje siê na terenie nale¿±cym do Spó³dzielni Mieszkaniowej Mistrzejowice, któr± próbowa³em zainteresowaæ spraw±, ale us³ysza³em, ¿e nie maj± pieniêdzy na tego typu prace. Mo¿e redakcja mog³aby co¶ pomóc w tej sprawie? - tym pytaniem zakoñczy³ wizytê w siedzibie G³osu pan Wojciech.
Pojechali¶my na miejsce, by stwierdziæ stan faktyczny. Pomnik Jana Kochanowskiego, zaprojektowany przez architekta Bogus³awa Danielaka, usytuowany jest przy ul. Wawelskiej, naprzeciwko Klubu Ku¼nia. Widaæ, ¿e zbudowany zosta³ „tanim” sposobem. Betonowy cokó³ ob³o¿ono lastrikiem. Na jednym z pionowych s³upów umieszczono m.in. wykonan± z br±zu p³askorze¼bê z popiersiem Jana Kochanowskiego, wed³ug projektu artysty rze¼biarza Antoniego Chajdeckiego. Pod ni± znajduje siê skorodowana ju¿ w du¿ym stopniu tabliczka, na której wygrawerowano imiê i nazwisko poety oraz daty jego urodzin i ¶mierci – z wygl±du przypomina trochê tabliczki, jakie znale¼æ mo¿na na starych grobach. Tabliczka ta zosta³a dodana w latach pó¼niejszych, poniewa¿ wcze¶niej na pomniku znajdowa³y siê napisy wykonane z br±zu. Niestety, odlane w br±zie litery zniknê³y.
A kiedy¶ pomnik ten by³ dum± mieszkañców. Tak w numerze 28 (916) G³osu Nowej Huty z roku 1974 pisa³a korespondentka tej gazety Urszula Ciszek: „To m³ode i niedawno zbudowane osiedle (os. Z³otego Wieku – przyp. red.) dziêki ofiarnej pracy wykonanej w czynie spo³ecznym staje siê coraz to piêkniejsze i bogatsze nie tylko w o¶rodki rekreacyjne, s³u¿±ce m³odzie¿y ca³ego osiedla, ale jest to w tej chwili jedno z pierwszych osiedli, które mo¿e poszczyciæ siê powstaniem pomnika Jana Kochanowskiego. Nie chce siê to pomie¶ciæ w g³owie, ¿e autorem wszystkich pomys³ów jest tylko jeden cz³owiek i to wieloletni zas³u¿ony pracownik naszej huty, wydzia³u PT-714 HiL – Zbigniew Sularczyk. Mimo odpowiedzialnej pracy w Pionie Transportu Kolejowego jest przewodnicz±cym komisji obwodowej os. Z³otego Wieku.
Jak mówi ob. Sularczyk, ka¿dy ¿yj±cy w¶ród ludzi cz³owiek, winien co¶ po sobie zostawiæ.
Dlaczego wysun±³ projekt budowy pomnika akurat Jana Kochanowskiego?
Odpowiedzia³: „Poniewa¿ Jan Kochanowski by³ twórc± s³owa polskiego w literaturze polskiej- a ¿y³ i dzia³a³ w³a¶nie w okresie Z³otego Wieku”.
Z kolei red. Henryka Rosiek w numerze 43 (931) G³osu. Nowej Huty z 1974 roku, zamie¶ci³a krótk± relacjê z ods³oniêcia pomnika, które mia³o miejsce w pi±tek, 18 pa¼dziernika 1974 roku. Jak zaznaczy³a: „Ca³emu przedsiêwziêciu patronowa³a Spó³dzielnia Mieszkaniowa „Hutnik”. A w ods³oniêciu pomnika udzia³ wziêli m.in. harcerze ze szczepu im. Jana Kochanowskiego, uczniowie szkól nosz±cych imiê wielkiego pisarza epoki Odrodzenia, w³adze dzielnicy i licznie zebrani mieszkañcy. Pomnik ods³oni³ krakowski poeta Tadeusz Nowak.
A mo¿e warto ten pomnik poddaæ renowacji. Zastanowiæ siê, czy zostawiæ lastriko, czy cokó³ ob³o¿yæ jakim¶ kamieniem? Zreszt± jest i miejski plastyk i miejski konserwator zabytków – mog± podpowiedzieæ. Warto te¿ przywróciæ dawne liternictwo z br±zu. Wbrew pozorom, z odnowieniem pomnika nie wi±za³yby siê jakie¶ astronomiczne koszty. Spó³dzielnia Mieszkaniowa Mistrzejowice, na terenie której stoi pomnik faktycznie mo¿e nie mieæ ¶rodków, ale przy dobrej woli i pomocy Rady Dzielnicy XV Mistrzejowice i innych instytucji (na przyk³ad firm, których nazwy mo¿na by umie¶ciæ na odnowionym cokole), uda³oby siê przywróciæ godny wygl±d pomnika. Bo o ile w starym Krakowie, jak mówi± niektórzy, pomników jest ju¿ zbyt wiele, to Nowa Huta pod tym wzglêdem prezentuje siê do¶æ skromnie.
(f)
W maju br. Zarz±d ArcelorMittal Poland S.A., tj. spó³ki do której nale¿y dawna Huta im. Sendzimira w Krakowie, og³osi³ ¿e planuje czasowe wstrzymanie pracy jedynego pozosta³ego w krakowskiej hucie wielkiego pieca. Mia³o to nast±piæ z dniem 1 wrze¶nia 2019 r. Informacjê tê zwi±zki zawodowe otrzyma³y w dniu 6 maja i od tego momentu, dzia³aj±c w porozumieniu, podjê³y wielokierunkowe starania, aby wycofano siê z tej decyzji. Przede wszystkim szukano wsparcia politycznego, kieruj±c wyst±pienia do Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego, do w³adz wojewódzkich oraz w³odarzy miasta. Wyst±piono o wsparcie do polskich parlamentarzystów w Unii Europejskiej.
W lipcu br. Zarz±d AMP poinformowa³, ¿e tymczasowe wstrzymanie pracy czê¶ci surowcowej w Krakowie odk³ada w czasie, by ponownie przeanalizowaæ sytuacjê na rynku stali. Miesi±c pó¼niej media poda³y do wiadomo¶ci, ¿e od 25 pa¼dziernika praca wielkiego pieca w krakowskiej hucie zostanie wstrzymana, co jednak zosta³o szybko przez w³adze Spó³ki zdementowane. Wiara w to, ¿e decyzja ta zostanie odwo³ana, upad³a 12 listopada, kiedy to Geert Verbeeck, prezes zarz±du i dyrektor generalny ArcelorMittal Poland S.A. oficjalnie og³osi³ wygaszenie wielkiego pieca i zatrzymanie stalowni w oddziale krakowskim. Poda³, ¿e proces ten rozpocznie siê 23 listopada 2019 r., jednak nie pad³a ¿adna data odno¶nie terminu ponownego uruchomienia produkcji „surowcówki”.
Dla pe³nego obrazu sytuacji trzeba koniecznie wspomnieæ, ¿e walka o zachowanie ostatniego wielkiego pieca nr 5 w krakowskiej hucie tak na prawdê zaczê³a siê cztery lata temu. Wtedy to, dziêki determinacji za³ogi i wielokierunkowym dzia³aniom organizacji zwi±zkowych uda³o siê przekonaæ w³a¶ciciela koncernu o racjonalno¶ci przeprowadzenia generalnego remontu krakowskiego pieca. Remont, który podjêto w 2016 r. poch³on±³ ponad 175 mln z³ i trwa³ trzy miesi±ce. Obecnie jest to jeden z najnowocze¶niejszych tego typu pieców w Europie.
Panie Mittal, zmieñ decyzjê!
W ostatni poniedzia³ek o godz. 12.30 pod bram± g³ówn± krakowskiego oddzia³u ArcelorMittal Poland S.A. z inicjatywy zwi±zków zawodowych odby³a siê pikieta demonstracyjna przeciwko decyzji czasowego wygaszenia Wielkiego Pieca i Stalowni. Do bior±cych udzia³ w pikiecie cz³onków wszystkich organizacji zwi±zkowych oraz pracowników niezrzeszonych krakowskiej huty do³±czyli zwi±zkowcy z D±browy Górniczej, Sosnowca, ¦wiêtoch³owic, Chorzowa i Zdzieszowic. Przed kombinatem zjawi³a siê równie¿ bardzo liczna grupa zwi±zkowców z Jastrzêbskiej Spó³ki Wêglowej S.A. reprezentowanej przez KWK „Budryk” i KWK „So¶nica”.
Pierwsza czê¶æ protestu polega³a na blokowaniu skrzy¿owania alei Solidarno¶ci z ulic± Ujastek. Przez godzinê pracownicy z transparentami i flagami przechodzili przez przej¶cie dla pieszych, co skutecznie blokowa³o przejazd samochodów. Pikieta na przej¶ciu odbywa³a siê pod nadzorem policji, która co pewien czas przepuszcza³a kilka samochodów. Dziêki krakowskiej drogówce wszyscy mogli siê czuæ bezpiecznie, a co najwa¿niejsze nie dosz³o do ¿adnych spiêæ z kieruj±cymi pojazdami. T± drog± dziêkujemy kierowcom za wyrozumia³o¶æ.
Druga czê¶æ akcji protestacyjnej mia³a miejsce przed dawnym budynkiem administracyjnym „Z”. Towarzyszy³y jej liczne transparenty i flagi zwi±zkowe. Obrazu dope³nia³y: d¼wiêk syren, gwizdków oraz petard. Du¿y transparent z napisem „Nie dla wstrzymania pracy wielkiego pieca i stalowni” by³ wyrazicielem ¿±dañ protestuj±cych.
W imieniu organizatorów demonstracji wszystkich obecnych przywita³ przewodnicz±cy NSZZ „Solidarno¶æ” AMP Oddzia³ Kraków W³adys³aw Kielian, który podziêkowa³ za liczne przybycie i wsparcie w trudnych czasach i jak stwierdzi³ – „Jesteœmy przeciwni wy³¹czaniu wielkiego pieca i stalowni w Krakowie, bo uwa¿amy, ¿e to jest decyzja, która mo¿e rozpocz¹æ katastrofê hutnictwa polskiego”. W imieniu pracowników krakowskiej huty g³os zabrali przewodnicz±cy NSZZ Pracowników AMP Krzysztof Wójcik oraz Przewodnicz±cy NSZZ Solidarno¶æ`80 Eugeniusz Hlek. Stanowczy g³os poparcia przekazali; przewodnicz±cy NSZZ „Solidarno¶æ” AMP Jerzy Goiñski, przewodnicz±cy NSZZ Pracowników AMP Oddzia³ Dabrowa Górnicza Jacek Zub, MZZ Hutnik Marek Nanu¶, przewodnicz±cy WZZ „Sierpieñ 80” w JSW S.A Krzysztof £ab±d¼, przewodnicz±cy struktur bran¿owych: Miros³aw Grzybek – Federacja Zwi±zków Zawodowych Metalowców i Hutników, Andrzej Karol – Krajowa Sekcja Hutnictwa NSZZ „Solidarno¶æ” oraz przedstawiciele struktur ponadzak³adowych: Krzysztof Kotowicz – Zarz±d Regionu Ma³opolskiego NSZZ „Solidarno¶æ” i Ryszard Majdzik – Solidarno¶æ`80.
Wszyscy zabieraj±cy g³os zgodnie stwierdzili, ¿e nie ma zgody dla degradacji polskiego hutnictwa. Wstrzymanie produkcji czê¶ci surowcowej w Krakowie bez podania terminu ponownego uruchomienia to pierwszy krok w tym kierunku. Twierdzenie Zarz±du AMP S.A. jakoby wszyscy pracownicy bêd± mieli zatrudnienie to tylko niewielka czê¶æ prawdy. Wszyscy wiedz±, ¿e zabraknie zatrudnienia dla pracowników spó³ek realizuj±cych us³ugi na rzecz huty. Zwalniani bêd± pracownicy Interimów zarówno w Krakowie jak i na ¦l±sku. Zatrzymanie wielkiego pieca to mniejsze zapotrzebowanie na wêgiel z Jastrzêbskiej Spó³ki Wêglowej podkre¶lali zwi±zkowcy. Wed³ug ró¿nych szacunków z jednym stanowiskiem w hutnictwie powi±zanych jest nawet kilka w innych bran¿ach. To jest prawdziwa skala tej decyzji. O desperacji zwi±zkowców ¶wiadczy³a wypowied¼ Ryszarda Majdzika, który domaga³ siê repolonizacji krakowskiego kombinatu. Takie dzia³anie pozwoli zachowaæ polskie hutnictwo. W ka¿dym innym przypadku, to tylko kwestia czasu, kiedy ta bran¿a zniknie z polskiego rynku. Od pewnego czasu wszyscy widzimy, ¿e w³a¶ciciel stopniowo wycofuje siê z europejskiego rynku. Przenosi surowcówkê do Brazylii i Indii potwierdzali kolejni mówcy.
Wiele gorzkich s³ów skierowano pod adresem europarlamentarzystów do których skierowano pro¶bê o pilne spotkanie i podjêcie skutecznych interwencji w sprawie europejskiego hutnictwa. Przed wyborami do parlamentu europejskiego wyra¿ali oni wolê rozmów. Natomiast po wyborach ani jeden pose³ nie odezwa³ siê ju¿ wiêcej. Zarówno Polski Rz±d, w³adze samorz±dowe i wojewódzkie powinny podj±æ zdecydowane dzia³ania, by wspólnie z w³adzami koncernu zapobiec najgorszemu scenariuszowi. S³owa poparcia wyrazili przedstawiciele strony zwi±zkowej bior±cy udzia³ w pracach komisji trójstronnej. Wbrew pozorom jeszcze jest czas, dopóki nie wygaszono pieca. Ju¿ kilka razy uda³o siê obroniæ tê hutê. Nie pozwólmy siê oszukaæ po raz kolejny z³udnymi obietnicami -nawo³ywano. Zebrani przed bram± huty po raz kolejny wzywali do solidarnego dzia³ania w obronie miejsc pracy. Ze wszystkich stron s³ychaæ by³o apel do kontynuowania protestu i jeden wspólny okrzyk Panie Mittal zmieñ decyzjê!
W najbli¿szy czwartek 21 listopada br. w samo po³udnie przed budynkiem Ma³opolskiego Urzêdu Wojewódzkiego przy ulicy Basztowej odbêdzie siê kolejna pikieta podczas, której na rêce wojewody ma³opolskiego Piotra Æwika z³o¿ona zostanie kolejna petycja do Premiera Mateusza Morawieckiego. Miros³awa Wlaziñska, Wies³aw Zaj±c
Odby³ siê XVII Ma³opolski Przegl±d Pie¶ni Patriotycznej – Nasze dziedzictwo – Polska
W sobotê 16 listopada br. w parafii Matki Bo¿e Czêstochowskiej na os. Szklane Dony odby³ siê XVII Ma³opolski Przegl±d Pie¶ni Patriotycznej „Nasze dziedzictwo – Polska”, organizowany rokrocznie z okazji ¦wiêta Niepodleg³o¶ci.
- To niepowtarzalna okazja do krzewienia patriotyzmu i mi³o¶ci do Ojczyzny poprzez ¶piew i wspóln± modlitwê, w¶ród dzieci, m³odzie¿y i doros³ych – podkre¶laj± organizatorzy.
Od godziny 9.00 w auli ¶w. Benedykta odbywa³y siê przes³uchania zg³oszonych zespo³ów i solistów – wziê³o w nich udzia³ blisko 500 osób. Zebrani w klasztornej auli mogli us³yszeæ m.in. takie utwory jak: „Niepodleg³a Niepokorna”, „Ojczyzno ma” czy te¿ „Rozkwita³y p±ki bia³ych ró¿”. Jak przyznawali sami wykonawcy, pie¶ni o Polsce bardzo poruszaj± i s± ¶wietn± lekcj± o historii naszego kraju w pigu³ce.
W kategorii solistów nagrodzono Jakuba Gorzkowskiego, Dawida Pacia, Juliê Boronowicz, Ewê Marek, Emiliê Ry¶, Nataliê Wójcik, Monikê Stachurê, Juliê Kupiec, Oliwiê B±k oraz Katarzynê Kucze³ê. Wyró¿nionymi zespo³ami zosta³y „Skrzypnianki” oraz Aleksandra Rudkowska i Wiktoria Prostak wraz z orkiestr± dêt± „Przysz³o¶æ”.
W kategorii chórów uhonorowano „Regnum Sonoris”, za¶ w kategorii przedszkola dzieci z grup „Pszczó³ek” i „Sówek” z Samorz±dowego Przedszkola nr 33 w Krakowie. Nagrodê Grand Prix konkursu zdoby³a Klaudia Cichy.
Z kolei w niedzielê, 17 listopada o godz. 17.00 odprawiona zosta³a uroczysta Msza ¶w. za Ojczyznê i dziêkczynna za pontyfikat ¶w. Jana Paw³a II, a po jej ej zakoñczeniu, w auli ¶w. Benedykta odby³ siê Koncert Galowy Laureatów z udzia³em wyró¿nionych chórów, zespo³ów i solistów.
G³ównym organizatorem XVII Ma³opolskiego Przegl±du Pie¶ni Patriotycznej jest Akcja Katolicka Archidiecezji Krakowskiej przy udziale Katolickiego Stowarzyszenia M³odzie¿y, Ma³opolskiego Kuratora O¶wiaty, parafii MB Czêstochowskiej oraz M³odzie¿owego Domu Kultury im. Janusza Korczaka. Przegl±d zrealizowano przy wsparciu finansowym Rady Dzielnicy XVIII – Nowa Huta.
Nad XVII Ma³opolskim Przegl±dem Pie¶ni Patriotycznej patronaty honorowe objêli: prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, ks. arcybiskup Marek Jêdraszewski, metropolita krakowski oraz Piotr Æwik, wojewoda ma³opolski.
(f)
Pracownia Animacji Ekologicznej O¶rodka Kultury im. C.K. Norwida w Krakowie dziêki wspó³pracy z ArcelorMittal Poland otworzy³a „Zielony Warsztat – ogród w skrzyniach”.
W ramach projektu ca³kowit± metamorfozê przesz³o patio znajduj±ce siê w Klubie Ku¼nia w os. Z³otego Wieku. W nowej, zielonej przestrzeni bêd± odbywaæ siê warsztaty i spotkania ekologiczne, jak równie¿ minikoncerty i spektakle.
Przestrzeñ zielonego patio wpisuje siê w misjê o¶rodka kultury, który od lat prowadzi dzia³alno¶æ na rzecz spo³eczno¶ci lokalnej oraz ma w swej ofercie szeroki wachlarz zajêæ z zakresu kultury, edukacji i rekreacji.
16 pa¼dziernika odby³y siê pierwsze warsztaty, podczas których dzieci z pobliskiego przedszkola posadzi³y kwiaty do w³asnorêcznie ozdobionych doniczek oraz dowiedzia³y siê, jak je pielêgnowaæ. Planowana jest inauguracja dzia³alno¶ci ko³a ogrodniczego dla dzieci.
– To ju¿ 9 lat wspó³pracujemy z O¶rodkiem Kultury im. C.K. Norwida w Krakowie. W tym czasie powsta³o 16 ogrodów w Nowej Hucie, ze zrewitalizowan± przestrzeni±, a 2 kolejne s± w trakcie realizacji. W ramach Ma³ej ARTzony wspieramy akcje Kreatywny Recykling oraz Ma³± Animacjê. Popieramy ¶wiêto rowerowe w Nowej Hucie – LOVE ROWER czy EKIPÊ DOBRA – M³odzie¿owe Centrum Wolontariatu – mówi Magdalena Ku¶mierz z Biura Odpowiedzialno¶ci Biznesu ArcelorMital Poland.
ArcelorMittal Poland tymczasowo wstrzymuje pracê wielkiego pieca i stalowni w krakowskiej hucie
ArcelorMittal Poland informuje, ¿e jest zmuszony tymczasowo wstrzymaæ pracê czê¶ci surowcowej krakowskiej huty. Proces zatrzymania instalacji rozpocznie siê 23 listopada 2019 roku. Wcze¶niej koncern od³o¿y³ w czasie postój, który pierwotnie by³ planowany na wrzesieñ. Firma podjê³a nadzwyczajne dzia³ania, aby dostosowaæ poziom wykorzystania mocy produkcyjnych trzech wielkich pieców – jednego w Krakowie i dwóch w D±browie Górniczej – do ni¿szego poziomu popytu.
Tymczasowe zatrzymanie instalacji mia³o miejsce w przesz³o¶ci. Wielki piec i stalownia w krakowskiej hucie nie pracowa³y od sierpnia 2010 do marca 2011 roku i zosta³y ponownie uruchomione jak tylko sytuacja rynkowa uleg³a poprawie.
– Nasze trzy wielkie piece pracuj± obecnie na technologicznym minimum, co sprawia, ¿e dalsze ograniczanie wielko¶ci produkcji nie wchodzi w grê. Sytuacja rynkowa wci±¿ siê pogarsza, a prognozy nie napawaj± optymizmem, dlatego nie mamy wyboru – niestety musimy tymczasowo zatrzymaæ wielki piec w naszej krakowskiej hucie – informuje Geert Verbeeck, dyrektor generalny i prezes zarz±du ArcelorMittal Poland.
Globalne hutnictwo boryka siê z ogromn± nadwy¿k± mocy produkcyjnych – obecnie wynosi ona ponad 400 mln ton. Wed³ug Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Stali (Eurofer) popyt na stal w Europie spadnie w tym roku o 3,1 proc. Wcze¶niejsze prognozy wskazywa³y jedynie na spadek rzêdu 0,4 proc. To spowolnienie wynika przede wszystkim z niepewno¶ci na rynkach oraz napiêæ handlowych i geopolitycznych, które negatywnie odbijaj± siê na poziomie inwestycji i obrocie handlowym.
– W wielu krajach spada produkcja w sektorze wytwórczym, szczególnie w motoryzacji – w Niemczech produkcja samochodów osobowych zmniejszy³a siê a¿ o 11 proc. Spadek koniunktury i globalna nadpoda¿ w hutnictwie zwiêkszaj± presjê na ceny wyrobów gotowych, podczas gdy ceny surowców, szczególnie rudy ¿elaza, pozostaj± na wysokim poziomie – wyja¶nia Geert Verbeeck.
ArcelorMittal Poland podtrzymuje swoje wcze¶niejsze stanowisko co do chêci wznowienia pracy wielkiego pieca i stalowni w Krakowie, jak tylko warunki rynkowe poprawi± siê na tyle, ¿e uruchomienie instalacji bêdzie ekonomicznie op³acalne.
Deklaracje firmy dotycz±ce zatrudnienia równie¿ pozostaj± aktualne.
– Znale¼li¶my rozwi±zania dla osób zatrudnionych w ArcelorMittal Poland dotkniêtych t± decyzj±. Bêdziemy tak¿e korzystali z tzw. postojowego, ale w niewielkim zakresie, bo ogromna wiêkszo¶æ naszych pracowników otrzyma propozycjê pracy w innych zak³adach krakowskiej huty oraz w naszym oddziale w D±browie Górniczej – wyja¶nia Monika Roznerska, dyrektor personalny ArcelorMittal Poland.
Kapsu³y czasu z nowymi pami±tkami wróci³y do odnowionej kuli na dachu ko¶cio³a ¶w. Bart³omieja – RENOWACJA ZABYTKOWEGO KO¦CIO£A
Dwie miedziane tuby z przes³aniem dla przysz³ych pokoleñ: dokumentami papierowymi oraz wspó³czesnymi monetami, medalami, dewocjonaliami, gazetami itp. trafi³y w pi±tek do odnowionej kuli z 1888 roku. A kula - któr± wcze¶niej zdemontowano i z której wydobyto XIX-wieczne pami±tki - znów zosta³a umieszczona na wie¿yczce dachu drewnianego ko¶cio³a ¶w. Bart³omieja w Mogile. Dach ten w³a¶nie przeszed³ remont. Dach ko¶cio³a parafialnego ¶w. Bart³omieja zyska³ nowe pokrycie. Drewniane rynny od wewn±trz zosta³y zabezpieczone s± blach± miedzian±. Wie¿yczka z dachu, tzw. sygnaturka, zosta³a zrekonstruowana i pokryta now± blach±.
Kula, zawieraj±ca kapsu³ê czasu, znajduje siê na szczycie tej sygnaturki, pod krzy¿em. Na pocz±tku pa¼dziernika zosta³a odkrêcona i zajrzano do jej wnêtrza. Okaza³o siê, ¿e w XIX wieku wsadzono do niej dwie zalakowane butelki - mniejsz± (niebiesk±) i wiêksz±. Znajdowa³y siê w nich wizytówki papierowe (m.in. ówczesnego proboszcza ks. Leopolda Siemieñskiego oraz cie¶li Zygmunta Zasadzkiego), monety z okresu ostatniego remontu oraz jedna starsza, bita we Francji, a tak¿e piêæ medalików. Nie zabrak³o te¿ w nich informacji o remoncie zakoñczonym 29 lipca 1888 r., a tak¿e wcze¶niejszym, z 1752 roku. Wydobyty z kuli pod krzy¿em skarb sprzed 131 lat jest teraz prezentowany w gablocie przy o³tarzu b³. Wincentego w ko¶ciele Cystersów w Mogile. „Ostatnio zosta³a rozpoznana polska moneta Henryka III Walezego (króla Polski w latach 1573-1574) bita we Francji” - informuj± Cystersi o jednej z tych pami±tek.
Teraz w kuli na dachu umieszczono nowe przedmioty (monety, pami±tkowe medale), opis znalezisk oraz najnowszego remontu, a tak¿e wspó³czesne gazety, w tym parafialn± „Mogilski Krzy¿” - w wersji papierowej i na pendrivie. Kuli nie wymieniano na now±, tylko wyremontowano dotychczasow±. Oczyszczono te¿ i na nowo zamontowano w iglicy sygnaturki oryginalny dzwonek. Natomiast dotychczasowy krzy¿, zwieñczony kogutkiem, zosta³ zast±piony wykonan± replik±. Na tym remont zabytkowego ko¶ció³ka i jego otoczenia siê nie koñczy. W przysz³ym roku przewidziana jest m.in. wymiana ogrodzenia oraz drogi przeciwpo¿arowej. Trzyletnie prace remontowe w ko¶ciele ¶w. Bart³omieja bêd± kosztowaæ w sumie ponad 2,1 mln z³. W 85 proc. koszty te pokryje dotacja przyznana przez Spo³eczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa. Jak przypomina SKOZK, obecny ko¶ció³ ¶w. Bart³omieja zbudowa³ warsztat cie¶li Macieja M±czki w 1466 roku, o czym informuje inskrypcja dedykacyjna na drewnianym portalu. Budowlê znacz±co przekszta³cono w XVIII wieku, a w nastêpnym stuleciu dodano do niej przedsionki.
W miniony pi±tek, mogilski opat o. Piotr Chojnacki OCist. dokona³ po¶wiêcenia zrekonstruowanych elementów sygnaturki, krzy¿a, i odnowionej kuli zawieraj±cej kapsu³y czasu. O. Wincenty Zakrzewski – proboszcz parafii ¶w. Bart³omieja, odczyta³ pismo, które upamiêtnia tê historyczn± chwilê i podziêkowa³ wszystkim, którzy przyczynili siê do prowadzonego remonty zabytkowego ko¶ció³ka pw. ¶w. Bart³omieja. W uroczysto¶ciach wziêli udzia³ m.in.Tomasz Urynowicz – wicemarsza³ek Sejmiku Ma³opolskiego, S³awomir Pietrzyk wiceprzewodnicz±cy Rady Miasta Krakowa, Stanis³aw Moryc – radny M. Krakowa i przewodnicz±cy Rady Dzielnicy XVIII oraz liczne grono zaprzyja¼nionych przedstawicieli placówek o¶wiatowych, kulturalnych z Nowej Huty oraz Szko³y Aspirantów Po¿arnictwa Umieszczali oni ró¿ne cenne przedmioty, które kiedy¶ w przysz³o¶ci bêd± stanowi³y cenn± pami±tkê obecnych czasów dla potomnych. Na wyremontowanym dachu postawiono z powrotem kulê z dwoma kapsu³ami czasu.
(MP)
Zmiana ekspozycji w Galerii Huta Sztuki O¶rodka Kultury im. C. K. Norwida - wernisa¿ wystawy Witolda Urbanowicza – Teraz Urbanowicz
W pa¼dzierniku min±³ rok od otwarcia na wskro¶ nowohuckiej Galerii Huta Sztuki (os. Górali 5). To nowe miejsce na kulturalnej mapie dzielnicy powsta³o z inicjatywy O¶rodka Kultury im. C. K. Norwida przy wsparciu w³adz Krakowa i finansowaniu z Gminy Miejskiej Kraków.
Inspiracj± do jej stworzenia by³a siêgaj±ca lat 50. XX wieku historia samego O¶rodka (dawnego Zak³adowego Domu Kultury Huty im. Lenina), a wiêc czasów, kiedy do Nowej Huty licznie ¶ci±gali ró¿norodni arty¶ci. W nowo powstaj±cych blokach otrzymywali do swojej dyspozycji pracownie plastyczne. Nowa galeria z wystaw± „Materia Miasta. Sztuka Nowej Huty od lat 50. do 70. XX w.” nawi±zuje do dzia³aj±cej w latach 60. i 70. XX w. przy Zak³adowym Domu Kultury Galerii „Rytm”. Huta Sztuki jest ho³dem dla artystów, którzy swoje losy zwi±zali z Now± Hut±. Prezentuj±c ich prace, O¶rodek Kultury im. C. K. Norwida chce przywróciæ je do ¶wiadomo¶ci polskich krytyków, historyków, kolekcjonerów i odbiorców sztuki, maj±c nadziejê, ¿e wystawa stanie siê dla nich kolejnym ciekawym odkryciem.
„Teraz Urbanowicz” to nowa ods³ona wystawy „Sztuka Nowej Huty od lat 50. do 70. XX wieku”. Tym razem przestrzeñ Galerii wzbogaci siê o twórczo¶æ Witolda Urbanowicza – artysty, który w wyj±tkowy sposób potrafi³ ³±czyæ awangardow± postawê z szacunkiem do ponadczasowych warto¶ci malarskich. Na wystawie bêdzie mo¿na zobaczyæ jego prace z lat 60. i 70. XX wieku, m.in. s³ynne obrazy z serii „Czarnych kwadratów”, a tak¿e mniej znane dzie³a: obrazy w kontrastowych, geometrycznych uk³adach, czystych barwach, malowane technik± k³adzenia p³askich, g³adkich i szerokich powierzchni. Ten okres w twórczo¶ci artysty to przyk³ad jego nowego, p³aszczyznowego stylu. Wernisa¿ wystawy „Teraz Urbanowicz” odbêdzie siê 15 listopada 2019 r. o godz. 17:00 w Galerii Huta Sztuki O¶rodka Kultury im. C. K. Norwida. Wstêp wolny.
Obrazy Urbanowicza ju¿ od najwcze¶niejszych lat poddawane by³y ró¿nym eksperymentom fakturowym, znajduj±c siê w krêgu najbardziej aktualnej wówczas tendencji w sztuce ¶wiatowej. Urbanowicz zaczyna³ karierê malarsk± jako surrealista i ekspresjonista. Zafascynowany geometrycznym „malarstwem materii", w latach sze¶ædziesi±tych po¶wiêci³ siê temu rodzajowi sztuki. Ów formalny eksperyment i przekonanie, ¿e obraz mo¿na „malowaæ wszystkim", zaowocowa³y wielowarstwowymi, eklektycznymi pracami o niejednolitej strukturze. Urbanowicz tworzy³ swoje obrazy u¿ywaj±c piasku, ¿wiru, gipsu, skóry, szmacianych ¶cinków i sznurków. Pó¼niej, na ponad dziesiêæ lat, najwa¿niejsze miejsce zaj±³ w jego twórczo¶ci kolor. W latach 80. do "tradycyjnych" rysunków i obrazów wprowadzi³ dynamiczne, abstrakcyjne lub animistyczne formy, a nasycone barwy zast±pi³y ostre kontrasty czerni i bieli.
Wystawa prac Witolda Urbanowicza bêdzie wpisana w sta³± ekspozycjê Galerii Huta Sztuki obejmuj±c± kilkadziesi±t prac artystów ze ¶rodowiska plastyków Nowej Huty. Artysta ten by³ jednym z cz³onków tzw. Grupy Nowohuckiej, zwanej czêsto tak¿e Grup± 5-ciu. Razem z przyjació³mi: Julianem Joñczykiem, Januszem Tarabu³±, Jerzym Wroñskim i Danut± Urbanowicz, od 1956 r. wystawiali wspólnie w Klubie MPiK w Nowej Hucie. To w³a¶nie oni wspó³tworzyli jedno z najciekawszych zjawisk sztuki powojennej - malarstwo materii. W Galerii Huta Sztuki prezentowane s± zarówno ich dzie³a, jak i prace autorstwa Mariana Kruczka, Eugeniusza Muchy, Walentego Gabrysiaka, Janusza Trzebiatowskiego, Józefa Szajny czy Lucjana Mianowskiego. Sta³e miejsce ma równie¿ ekspozycja prac z lat 1950-1970, od socrealistycznych obrazów Erwina Czerwenki, takich jak „Robotnicy na budowie Nowej Huty” czy „Namioty junaków”, przez wcze¶niej nieeksponowan± „Panoramê Nowej Huty” z lat 50. autorstwa Witolda Chomicza, po sztukê wspó³czesn±.
Witold Urbanowicz urodzi³ siê w 1931 r. w Oszmianie w województwie wileñskim. W latach 1950 - 1956 studiowa³ na ASP w Krakowie. By³ uczniem profesorów: Zygmunta Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki, Czes³awa Rzepiñskiego i Jonasza Sterna. Po raz pierwszy wystawia³ pod patronatem Marii Jaremy, Jonasza Sterna i Tadeusza Kantora. Wraz z przyjació³mi wspó³tworzy³ Grupê 5-ciu. By³ tak¿e cz³onkiem Grupy Krakowskiej. W latach 1972-74 pracowa³ jako wyk³adowca na ASP w Krakowie. Nastêpnie prowadzi³ pracownie rysunku i malarstwa na UMCS w Lublinie (1972-1981). By³ te¿ wyk³adowc± w filii Uniwersytetu ¦l±skiego w Cieszynie. Mieszka³ i pracowa³ w Krakowie w dzielnicy Nowa Huta. Bra³ udzia³ w oko³o 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granic±, m.in. w Austrii, Czechos³owacji, Rosji, Ukrainie, £otwie, Turcji, Danii, Holandii, Anglii, Francji, Niemczech, USA. Jego prace znajduj± siê w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum ¦l±skiego w Katowicach, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Okrêgowego w Bydgoszczy, Muzeum Okrêgowego w Bia³ymstoku, Muzeum Sztuki Wspó³czesnej MOCAK w Krakowie, a teraz tak¿e w nowohuckiej Hucie Sztuki.
* * *
Wernisa¿ wystawy Witolda Urbanowicza „Teraz Urbanowicz” odbêdzie siê 15 listopada 2019 r. o godz. 17.00 w Galerii Huta Sztuki O¶rodka Kultury im. C. K. Norwida na os. Górali 5. Serdecznie zapraszamy Czytelników „G³osu. Tygodnika Nowohuckiego” na to wyj±tkowe wydarzenie. Wstêp wolny. Wiêcej informacji mo¿na uzyskaæ telefonicznie pod numerem: 12 644 27 65 w. 34.
(aw)
Stuosobowy zespó³ Chóru i Orkiestry Pañstwowej Ogólnokszta³c±cej Szko³y Muzycznej II st. im. F. Chopina w Krakowie pod dyrekcj± Marcelego Kolaski i Marka Hampla w sobotni wieczór 26 pa¼dziernika wykona³ w ko¶ciele Mi³osierdzia Bo¿ego na Wzgórzach Krzes³awickich dwa z siedmiu cyklów mszalnych autorstwa Stanis³awa Moniuszki. Koncert odby³ siê w ramach cyklu Muzyczne Spotkania na Wzgórzach Krzes³awickich.
Koncert rozpoczê³o organowe wykonanie Präludium und Fuge in F-dur Vincenta Lübecka. Za organami zasiad³ Pawe³ Lelek. Pierwsza z prezentowanych kompozycji Moniuszki - Msza polska d-moll - zosta³a wykonana przez chór kameralny i solistów. Partie sopranu wykona³a Katarzyna ¦migla, a basu Kasper Boliñski. W drugiej czê¶ci koncertu publiczno¶æ wys³ucha³a Mszy ³aciñskiej Es-dur przeznaczonej na cztery g³osy solowe, chór mieszany, kwintet smyczkowy i organy. Na pozytywie zagra³ Wojciech Warykiewicz.
Wydarzeniem tym - prezentuj±cym tê mniej znan± ni¿ opery narodowe, czê¶æ twórczo¶ci Moniuszki - organizatorzy cyklu: O¶rodek Kultury Kraków-Nowa Huta, Dzielnica XVII Wzgórza Krzes³awickie, parafia Mi³osierdzia Bo¿ego na Wzgórzach Krzes³awickich - wraz z dyrektorem Artystycznym cyklu – Markiem Walczakiem, chcieli u¶wietniæ obchody Roku Moniuszki. Patronat medialny nad wydarzeniem objêli G³os. Tygodnik Nowohucki, Radio Plus oraz Dziennik Polski.
(f)
W pi±tek, 7 listopada w Muzeum Nowej Huty – oddzia³ Muzeum Krakowa (z siedzib± w dawnym kinie ¦wiatowid) otwarto wystawê, wpisuj±c± siê w obchody 70-lecia Nowej Huty. Mo¿na tam zobaczyæ oryginalne przedmioty, które s³u¿y³y przez lata hutnikom i które zachowa³y siê w zasobach ArcelorMittal Poland.
Wystawa Mój drugi dom? Huta im. Lenina to opowie¶æ o nowohuckim kombinacie metalurgicznym. Huta stali by³a jednym z najwiêkszych zak³adów przemys³owych w okresie PRL oraz sztandarow± inwestycj± planu 6-letniego.
Nowa Huta by³a dzielnic± zbudowan± wokó³ zak³adu pracy, w której role pracownika i mieszkañca czêsto by³y nieroz³±czne.
Wystawa jest prób± spojrzenia na kombinat jako socjalistyczny zak³ad pracy, wraz z jego filozofi± oraz jej prze³o¿eniem na praktykê dzia³ania. Porusza miêdzy innymi kwestie socjalnych funkcji zak³adu pracy w okresie PRL, takich jak prowadzenie sto³ówek, gospodarstwa rolnego, o¶rodków wczasowych i domów kultury, organizacji wolnego czasu pracy pracowników oraz patronatu dla szkól i przedszkoli.
– Nie chcieli¶my budowaæ narracji wystawy wokó³ rozbudowy zak³adu, otwierania kolejnych wydzia³ów, czy zwiêkszania produkcji stali. Postanowili¶my natomiast odwo³aæ siê do kombinatu obecnego w pamiêci jego by³ych pracowników: miejsca pracy, si³y napêdowej dla miasta i jego mieszkañców, czy radykalnych zmian w okresie transformacji ustrojowej – mówi Karolina ¯³obecka, obok Piotra Kapusty autorka wystawy.
Na ekspozycji nie mog³o zabrakn±æ eksponatów, które towarzyszy³y pracownikom huty w ich zawodowej codzienno¶ci – elementów wyposa¿enia szatni, warsztatów, stanowisk pracy. S± to zegary odnotowuj±ce czas pracy, sto³y narzêdziowe, szafki ³azienkowe, deski kre¶larskie.
– To oryginalne wyposa¿enie udostêpniamy dzi¶ na wystawê czasow±, w ramach wspó³pracy z Muzeum Krakowa. My¶lê, ¿e w muzeum, którego siedziba bêdzie rozbudowywana, w przysz³o¶ci tak¿e znajdzie siê miejsce dla opowie¶ci o roli tego du¿ego zak³adu pracy w ¿yciu Polski, Krakowa i samej Nowej Huty – mówi Andrzej Morzonek, koordynator Administracji i Zarz±dzania Maj±tkiem w oddziale krakowskim ArceloMittal Poland.
Pawe³ Furtak z Administracji i Zarz±dzania Maj±tkiem w krakowskim oddziale ArcelorMittal Poland przekazuje zegar rejestracji czasu pracy autorce wystawy Karolinie ¯³obeckiej.
43 studentów z 10 uczelni wybra³o w tym roku na miejsce swych wakacyjnych praktyk firmê ArcelorMittal Poland. Niemal po³owa z nich trafi³a do krakowskiej walcowni gor±cej. A¿ 18 studentów do ostatnich dni wrze¶nia zg³êbia³o tu praktyczn± wiedzê.
Walcownia gor±ca mo¿e te¿ pochwaliæ siê najwiêksz± liczb± pracowników zg³aszaj±cych siê – jako opiekunowie – do programu praktyk studenckich. W tym roku w walcowni chêtnych by³o a¿ 30 specjalistów z ró¿nych dziedzin.
– To du¿a odpowiedzialno¶æ, bo poza wykonywaniem swoich obowi±zków trzeba znale¼æ czas dla studenta i tak zorganizowaæ pracê, by mia³ on zajêcie, w dodatku ciekawe i bezpieczne – przyznaje Joanna £ukasik z Biura Szkoleñ i Rekrutacji, koordynuj±ca program praktyk studenckich. – Nie da siê ukryæ, ¿e w¶ród studentów, zw³aszcza Akademii Górniczo-Hutniczej, walcownia gor±ca cieszy siê najwiêksz± popularno¶ci± i to ten zak³ad wskazuj± w pierwszej kolejno¶ci. Dlatego wszystkim opiekunom i dyrektorowi zak³adu Witoldowi Dymkowi nale¿± siê s³owa podziêkowania – dodaje.
Jednym z opiekunów praktykantów by³ Jerzy Ziêba, kierownik linii produkcyjnej w walcowni gor±cej:
– Nie mamy zbyt wiele czasu, to prawda, ale jako opiekunowie staramy siê pokazaæ studentom jak najwiêcej tego, czego nie mog± zobaczyæ gdzie indziej – mówi.
Walcownia gor±ca zalicza siê do najnowocze¶niejszych w Europie, a to, ¿e prawie nie widaæ w hali ¿adnych pracowników, robi wra¿enie na odwiedzaj±cych. Na studentach te¿, choæ im komputeryzacja przemys³u nie jest obca.
– To widaæ w pierwszej chwili, w oczach ka¿dego praktykanta – mówi Jerzy Ziêba. I dodaje: – Od razu ³atwo poznaæ, czy z danego praktykanta bêdzie w przysz³o¶ci hutnik – w³a¶nie po tym, czy w jego oczach zab³y¶nie iskierka na widok gotowych krêgów znakowanych przez robota, obracaj±cych siê potê¿nych walców w szlifierni, czy rozgrzanych do czerwono¶ci slabów wy³adowywanych na przemian to z jednego, to z drugiego pieca pokrocznego i pêdz±cych po rolkach prosto do walcarki...
Najliczniejsza na praktykach w zak³adach ArcelorMittal Poland by³a grupa studentów z AGH – 24 osoby. Politechnikê ¦l±sk± reprezentowa³o 7 studentów, a Politechnikê Krakowsk± – 4.
Muzeum Nowej Huty zaprasza na wystawê – MÓJ DRUGI DOM? HUTA IM. LENINA
Muzeum Nowej Huty oddzia³ Muzeum Krakowa (os. Centrum E 1, budynek dawnego kina ¦wiatowid) zaprasza na wystawê, bêd±c± opowie¶ci± o kombinacie metalurgicznym Huta im. Lenina. Wpisuje siê ona w trwaj±ce obchody 70-lecia Nowej Huty. W roku jubileuszowym temat to nieprzypadkowy - budowa kombinatu sta³a siê bowiem powodem powstania Nowej Huty, najpierw jako osobnego miasta, nastêpnie dzielnicy Krakowa.
Huta im. Lenina by³a jednym z najwiêkszych zak³adów przemys³owych w okresie PRL oraz sztandarow± inwestycj± planu 6-letniego. Na przestrzeni dziesiêcioleci znaczenie fabryki dla dzielnicy uleg³o istotnej zmianie. W okresie PRL Nowa Huta by³a w³a¶ciwie monokulturow± dzielnic± zbudowan± wokó³ zak³adu pracy, w której role pracownika i mieszkañca czêsto by³y nieroz³±czne.
Dla wielu tych osób czas transformacji - i ³±cz±ce siê z nim znaczne ograniczenie zatrudnienia oraz rezygnacja z opiekuñczych funkcji zak³adu - by³ szokiem. Obecnie ponownie stoimy przed istotn± zmian±, poniewa¿ ArcelorMittal Poland Oddzia³ w Krakowie zapowiada wygaszenie ostatniego wielkiego pieca na terenie kombinatu.
Wystawa „Mój drugi dom? Huta im. Lenina” jest prób± spojrzenia na kombinat jako socjalistyczny zak³ad pracy, wraz jego filozofi± oraz jej prze³o¿eniem na praktykê dzia³ania. Porusza miêdzy innymi kwestie socjalnych funkcji zak³adu pracy w okresie PRL, takich jak: prowadzenie przedszkoli zak³adowych, ¶wietlic, o¶rodków wczasowych, domów kultury.
Twórcy wystawy – Karolina ¯³obecka i Piotr Kapusta - nie chcieli budowaæ narracji wystawy wokó³ rozbudowy zak³adu, otwierania kolejnych wydzia³ów, czy zwiêkszania produkcji stali. Postanowili natomiast odwo³aæ siê do kombinatu obecnego w pamiêci jego by³ych pracowników. Figury, wokó³ których snuj± opowie¶æ, to: Praca, Universum, Wizytówka, Przedstawienie, Modliszka. Ka¿da z nich opowiada o innej ods³onie kombinatu. Inspiracj± do poszukiwania niestandardowych kategorii zwi±zanych z Hut± im. Lenina by³y projekty naukowe prowadzone w Hucie Warszawa oraz w Nowej Hucie. Wernisa¿ wystawy odbêdzie siê 7 listopada br. o godz. 17.00. Jej kuratorami s±: Piotr Kapusta i Karolina ¯³obecka. Wystawê bêdzie mo¿na ogl±daæ od 8 listopada 2019 do 5 kwietnia 2020 r.
* * *
Natomiast na placu przed budynkiem muzeum bêdzie mo¿na obejrzeæ wystawê plenerow± „Kombinat formy – przestrzenie Huty im. Lenina na fotografiach z lat 1950-1960”, któr± przygotowa³a Fundacja O¶rodka KARTA.
- Fotograficzny dziennik budowy - tak mo¿na nazwaæ niezwyk³± dokumentacjê Huty im. Lenina przechowywan± w Archiwum Narodowym w Krakowie. W latach 1950-1989 na zlecenie Kombinatu powsta³o blisko 12 000 fotografii, które mia³y obrazowaæ rozmach budowy najwiêkszej inwestycji Planu 6-letniego. Pogrupowane w kilkunastu dzia³ach tematycznych, stanowi± kartotekê budynków wznoszonych na terenie Huty. Swoje „fotobiografie” maj± w tym zbiorze m.in. koksownia, stalownia, si³ownia, walcownia blach zimnych, wielkie wiece, zgniatacz. Na wystawie „Kombinat formy. Przestrzenie Huty im. Lenina na fotografiach z lat 1950-1960” zaprezentowanych zostanie kilkadziesi±t fotografii z lat 50., które wyró¿niaj± siê z tego zbioru. To znakomite kadry, na których widaæ raczej formê i rytm prowadzonych w kombinacie prac, ni¿ ich faktyczne efekty. Dynamika kompozycji dla autorów fotografii by³a niejednokrotnie wa¿niejsza ni¿ wierne dokumentowanie kolejnych etapów budowy. Tak wykonane zdjêcia traci³y swoje funkcje u¿ytkowe, ale zyskiwa³y warto¶æ artystyczn± – powiedzieli nam organizatorzy wystawy plenerowej.
Wystawa poka¿e rozmach budowy Huty i konkretne budynki, które w du¿ej czê¶ci obecnie nie istniej±. Du¿a czê¶æ z fotografii zostanie po raz pierwszy zaprezentowana publicznie. Maj± szansê staæ siê ikonicznymi obrazami Huty.
Koncepcja i opracowanie wystawy: Joanna £uba. Projekt graficzny: Piotr Chuchla. Organizator: O¶rodek KARTA. Partnerzy wystawy: Archiwum Narodowe w Krakowie i Muzeum Nowej Huty. Wystawê dofinansowano ze ¶rodków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodz±cych z Funduszu Promocji Kultury.
(f)
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
