Nawigacja
· Strona g³ówna
· Nowohuckie Linki
· Fotohistorie
· Szukaj
· Dzielnice
· NH - Miejsce dobre do ¿ycia
W G³osie
 Felietony
 Miss Nowej Huty -
XXI edycja

 Nowohucianie
 Humor
 Prawnik radzi
Ostatnie artyku³y
· [2024.12.20] O karpi...
· [2024.12.20] Paradok...
· Na niedzielê 22 grud...
· [2024.12.20] Stracon...
· [2024.12.13] Na bole...
Ostatnio na forum
Najnowsze tematy
· Na sprzeda¿ dzia³ka ...
· Akcja poboru krwi
· Krótkie w³osy - piel...
· Sekcja rekreacyjna G...
· TBS w nowej hucie?
Najciekawsze tematy
Brak tematów na forum
[2020.07.31] Godzina „W”
76 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku o 17.00, czyli tzw. godzinie „W” rozpoczê³o siê Powstanie Warszawskie, które mia³o doprowadziæ do wyzwolenia stolicy spod okupacji niemieckiej, zanim wkrocz± do niej ¿o³nierze Armii Czerwonej. Armia Krajowa i w³adze Polskiego Pañstwa Podziemnego planowa³y ujawnienie siê i wyst±pienie w roli gospodarza – jako jedyna legalna w³adza Rzeczypospolitej. Wiele czynników sprawi³o, ¿e powstanie przeci±gnê³o siê a¿ do 3 pa¼dziernika (trwa³o 63 dni). Zginê³o w nim od 16 do 18 tys. ¿o³nierzy AK i od 150 do 180 tys. cywilów, za¶ sama Warszawa zosta³a kompletnie zniszczona przez Niemców.
Czy Powstanie Warszawskie mia³o sens? Tym, którzy mieli co do tego w±tpliwo¶ci odpowiedzia³ kiedy¶ p³k Kazimierz Iranek-Osmecki, szef Oddzia³u II Komendy G³ównej AK (wywiadu): „Trzeba by³o prze¿yæ 5 lat okupacji w Warszawie, aby czuæ to, co czu³a ludno¶æ i ¿o³nierze. Trzeba by³o ¿yæ dzieñ po dniu, godzina po godzinie przez piêæ lat w cieniu wiêzienia na Pawiaku, trzeba by³o w ci±gu tych miesiêcy widzieæ, jak znikaj± przyjaciele jeden po drugim, odczuæ za ka¿dym razem skurcz serca w piersi, trzeba by³o codziennie s³yszeæ odg³osy salw tak, ¿e siê ju¿ przestawa³o je s³yszeæ, przyzwyczaiæ siê do nich, jak do dzwonów ko¶cielnych, trzeba by³o milcz±co asystowaæ na rogu ulicy w smutny zimowy wieczór lub ¶wietlisty poranek wiosenny, przy egzekucji dziesiêciu, dwudziestu, piêædziesiêciu przyjació³, braci lub nieznajomych, wziêtych przypadkowo z t³umu, spêdzonych pod mur, z ustami zaklejonymi gipsem i oczami wyra¿aj±cymi rozpacz lub dumê. Trzeba by³o to wszystko prze¿yæ, aby zrozumieæ, ¿e Warszawa nie mog³a siê nie biæ”.
Pamiêtajmy o tym wszystkim wspominaj±c kolejn± rocznicê warszawskiego heroicznego zrywu Polaków.
Jan L. Franczyk
 
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)
Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
Logowanie
Nazwa u¿ytkownika

Has³o



Nie mo¿esz siê zalogowaæ?
Popro¶ o nowe has³o
Reklama


Wygenerowano w sekund: 0.06 30,009,464 unikalnych wizyt