Prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa jest centralną prawdą chrześcijaństwa. Ale nie jest to prawda łatwa do przyjęcia, zwłaszcza dla człowieka współczesnego, żyjącego w czasach kultury doczesności i racjonalnych wyjaśnień.
No bo jak to możliwe, że ktoś zmarł po okrutnych cierpieniach i nagle po trzech dniach powrócił do świata żywych? I to powrócił inaczej niż biblijny Łazarz, który wskrzeszony przez Jezusa i tak musiał kiedyś znów umrzeć. Chrześcijanie głoszą przecież, że Chrystus zmartwychwstał, by przejść do krainy wiecznego życia, do krainy, w której śmierć już nie istnieje. I, że Jego zmartwychwstałe Ciało miało niezwykłe, a nawet niepojęte właściwości.
Ale z przekazów wynika, że przyjęcie prawdy o zmartwychwstaniu Jezusa nie było łatwe nawet dla Jego najbliższych uczniów. Wstrząs wywołany przez mękę i śmierć ich Nauczyciela był tak silny, że nie od razu uwierzyli w wiadomość o zmartwychwstaniu. Nie uwierzyli kobietom wracającym od grobu, których słowa wydały im się „czczą gadaniną”. Uczniowie wątpili nawet wtedy, gdy sami stanęli wobec Zmartwychwstałego Jezusa – tak bardzo wydawało im się to nieprawdopodobne, iż sądzili, że widzą jakąś zjawę, że widzą ducha. Jednak świadomość, że ich Nauczyciel naprawę powstał z martwych, powoli do nich docierała. Docierała, gdy zasiadał z nimi do posiłku, gdy łamał chleb, gdy Tomasz wkładał rękę w ranę Jego boku…
Później za głoszenie prawdy o Zmartwychwstałym gotowi byli oddać swoje życie. I śmiercią męczeńską zginęli wszyscy, z wyjątkiem Jana.
Jan L. FRANCZYK
· Napisane przez Administrator
dnia April 19 2019
1529 czytań ·
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
