Głos - Tygodnik Nowohucki

20/04/2025

Nawigacja

· Strona główna
· Nowohuckie Linki
· Fotohistorie
· Szukaj
· Dzielnice
· NH - Miejsce dobre do życia

W Głosie

Felietony
Miss Nowej Huty -
XXI edycja
Nowohucianie
Humor
Prawnik radzi

Ostatnie artykuły

· [2025.04.18] Przynęt...
· [2025.04.18] W oblic...
· [2025.04.18] Trzasko...
· [2025.04.11] Rozpocz...
· [2025.04.11] Bliżej ...

Ostatnio na forum

Najnowsze tematy

· Na sprzedaż działka ...
· Akcja poboru krwi
· Krótkie włosy - piel...
· Sekcja rekreacyjna G...
· TBS w nowej hucie?

Najciekawsze tematy

Brak tematów na forum

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Plac Przy Poczcie

19 marca br. Rada Miasta Krakowa podjęła uchwałę zmieniającą nazwę pierwszego nowohuckiego placu w os. Willowym z placu im Piotra Ożańskiego na plac Przy Poczcie.
(f)

NOWOHUCKIE TEATRY

Niedzielny Salon NH+ gościł wyjątkowych mężczyzn. Z mieszkańcami Nowej Huty spotkali się Jerzy Stuhr, Jerzy Fedorowicz, Jacek Strama i Bartosz Szydłowski, opowiadali o tym jaki był teatr w Nowej Hucie, o realiach teatralnych oraz o swoich planach i marzeniach.
Do rozmowy o teatrach w Nowej Hucie zaproszone zostały cztery osoby. Tak się złożyło, że byli to panowie, bez których nowohucki teatr, można śmiało powiedzieć, nie istniałby w obecnej formie. O swojej przygodzie z Nową Hutą jako pierwszy opowiadał Jerzy Sturh. Okazało się, że zaczęła się ona dość wcześnie, już pod koniec lat 50 kiedy to przyjeżdżał do Teatru Ludowego aby wtedy jeszcze oglądać przedstawienia. Pierwszy raz na deskach nowohuckiego teatru Jerzy Sturh pojawił się pod koniec lat 60, kiedy w „Kordianie” zagrał epizodyczną rolę, „garbusa przewijającego się w tle”. Z Hutą związały go nie tylko stosunki zawodowe, tu bowiem, na os. Na Stoku, mieszkali w latach 70 jego rodzice, których jak sam wyznaje, odwiedzał bardzo często. Potem już był Jerzy Sturh jakiego znamy i kojarzymy - „Iwona, księżniczka Burgunda”, „Mieszczanin szlachcicem”, „Ryszard III”, czyli przedstawienia, które wykreowały nowy wizerunek Teatru Ludowego. Jak wspominali Jerzy Federowicz i Jerzy Sturh „Iwona, księżniczka Burgunda” rozpoczęła przełom w Ludowym. To była zmiana pokoleniowa. Wraz z Jerzym Sturhem przybył tu dziesięcioosobowy zespół ludzi, dla których teatr stanowił sens życia. „Wtedy dla nas nie było rzeczy nie do zrobienia, tu wszyscy służyliśmy jakiejś sprawie, stanowiliśmy zespół”. Obaj panowie, jak również obecny dyrektor Teatru Ludowego Jacek Strama, podkreślali, że teatr ma swoją misję do spełnienia. Równie istotny jak wymiar artystyczny okazał się dla nich pierwiastek edukacyjny, Jerzy Sturh wyznał, że dla niego nowohucka publiczność to „eksplozja młodości” a grając np. Szekspira ma świadomość, że część publiczności nigdy nie przeczytała i nie przeczyta jego sztuki, więc to co zobaczy będzie jej wyobrażeniem o tym wyjątkowym pisarzu. - To nie mogła być eksplozja moich poszukiwań artystycznych, to nie mógł być wyraźnie autorski teatr - wyznał Jerzy Sturh. Takie patrzenie na teatr wymaga pewnej odpowiedzialności za „zgodność z oryginałem” i trzymania własnej pomysłowości na wodzy. Tego problemu, jak się okazało, nie ma Bartosz Szydłowski. Dyrektor Teatru Łaźnia Nowa, teatr postrzega jako przestrzeń, która ma prowokować, zmuszać do myślenia, czasem nawet drażnić po to, żeby zachęcić do rozmowy. - Jestem przeciwny targetowaniu teatru, nie robimy teatru dla konkretnej grupy, nie chcemy szablonów ani etykietek - powiedział Bartosz. Wyznał, że nie przeszkadza mu brak typowej sali teatralnej. Surowy charakter przestrzeni, w której Łaźnia Nowa prezentuje sztuki jest wyjątkowy. Tu nie ma podziału na scenę i widownię. Dystans miedzy aktorem a odbiorcą przedstawienia zanika, wszyscy są dotykani przez Sztukę. Zdradził też, że powstająca w Łaźni nowa sala będzie największą i najlepiej wyposażoną salą widowiskową w Krakowie.
Obaj dyrektorzy Jacek Strama i Bartosz Szydłowski wyznali, że w teatrze bardzo ważna jest infrastruktura. Współczesny widz potrzebuje wygód jak chociażby parking, potrzebuje miejsca gdzie mógłby się po przedstawieniu zatrzymać na chwilę i porozmawiać. Kawiarenki gdzie można usiąść przed czy po spektaklu. Tego wyraźnie nowohuckim teatrom brakuje.
Kiedy przyszedł czas na pytania od publiczności pojawiła się miedzy innymi propozycja ponownego wystawienia spektakli, które w latach 50. i 60. zachwycały nowohucką publiczność. - Ale jak mielibyśmy to zrobić? - zapytał Jerzy Stuhr. To jest absolutnie niemożliwe. Teatr jest efemeryczny, jest wytworem danych czasów, tworzy go konkretna grupa osób.
Może zatem warto popędzić do teatralnej kasy, zanim genius loci naszych czasów obejdzie na zawsze.
AŁ

Od lewej: Jerzy Stuhr, Bartosz Szydłowski, Jacek Strama i Jerzy Fedorowicz.

NIGDY NIE GODZILIŚMY SIĘ NA BUDOWĘ SPOPIELARNI ZWŁOK PRZY SZPITALU

Rozmawiamy z przewodniczącym Rady i Zarządu Dzielnicy XVIII Edwardem Porębskim.

+ Panie Przewodniczący, od jakiegoś czasu słychać coraz głośniejsze protesty przeciwko instalacji pieca kremacyjnego w bezpośrednim sąsiedztwie Szpitala im. Żeromskiego. Protestują stowarzyszenia, wspólnoty mieszkaniowe i indywidualni mieszkańcy. Niektórzy z tych ostatnich twierdzą, że Rada Dzielnicy XVIII nic w tej sprawie nie robi, że radni nie reprezentują swoich wyborców…
- Chciałbym w sposób zdecydowany i jednoznaczny powiedzieć, że Rada Dzielnicy XVIII nigdy nie wyraziła zgody na budowę spopielani zwłok przy Szpitalu im. Żeromskiego. Nie uczyniła tego ani Rada poprzedniej kadencji, ani Rada kadencji obecnej. Co więcej, podjęliśmy szereg działań, by do takiej inwestycji nie dopuścić. Już w 2004 roku Zarząd Dzielnicy podjął uchwałę w sprawie ustalenia tzw. WZ-tki dla inwestycji pod nazwą: Rozbudowa, modernizacja wraz ze zmianą konstrukcji dachu istniejącego budynku biurowo-garażowego z przeznaczeniem na biura centrum pogrzebowego wraz z instalacją do spopielania zwłok (krematorium) na działce nr 246/48 obr. 47 Nowa Huta, przy ul. Sieroszewskiego w Krakowie”. W uchwale tej Rada Dzielnicy XVIII negatywnie zaopiniowała wniosek o ustalenie warunków zabudowy tej inwestycji.
+ Co jeszcze robiliście w tej sprawie?
- Przez jakiś czas był spokój, ale problem pojawił się ponownie, gdy zaczęli do nas przychodzić mieszkańcy zaniepokojeni informacjami o planach instalacji na terenie centrum pogrzebowego pieca kremacyjnego. Już 30 października 2007 r. wystąpiliśmy do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego z zapytaniem, czy budowa przy ul. Sieroszewskiego wykonywana jest zgodnie z projektem i zachowaniem warunków prawa budowlanego oraz czy Spółka „Prosmed” posiada wszystkie wymagane zgody i zezwolenia na budowę zgodnie z Decyzją Prezydenta Miasta Krakowa nr 1631/07. Z treści uzyskanego zezwolenia na budowę wynikało, że zezwolenie nie obejmuje instalacji krematorium. Zresztą na początku roku 2008 także Wydział Architektury i Urbanistyki UMK kilkakrotnie informował zainteresowanych mieszkańców (przesyłając stosowne pisma), że pozwolenie na budowę nie obejmuje spalarni zwłok.
Wobec takiej sytuacji 19 marca 2009 roku wysłaliśmy do prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego stosowne pismo, w którym napisaliśmy m. in.:
„Zarząd Dzielnicy XVIII przesyła w załączeniu protest Stowarzyszenia Mieszkańców Osiedli Mogiła, Lesisko i Miłośników Ziemi Mogilskiej oraz Wspólnot Mieszkaniowych os. Na Skarpie, Młodości, Wandy przeciwko instalacji pieca krematoryjnego w zakładzie pogrzebowym przy ul. Sieroszewskiego.
(…) Obecna Rada Dzielnicy XVIII podtrzymuje negatywną opinię i stanowczo sprzeciwia się instalacji pieca krematoryjnego w zakładzie pogrzebowym. Negatywna opinia podyktowana jest tym, że krematorium znajdowałoby się w centrum osiedla, w bezpośrednim sąsiedztwie Szpitala im. S. Żeromskiego. Widok krematorium z okien szpitala z pewnością nie poprawi psychiki chorych, osłabionej niejednokrotnie świadomością nieuleczalnej choroby.
Zarząd Dzielnicy XVIII Nowa Huta zwraca się z wnioskiem o znalezienie innej, bardziej neutralnej lokalizacji spopielarni, w miejscu do tego przeznaczonym, na przykład przy cmentarzu lub przynajmniej w terenie niezabudowanym”.
+ Czy prezydent Jacek Majchrowski ustosunkował się już do tego pisma?
- Do chwili naszej rozmowy nie otrzymałem jeszcze odpowiedzi w tej sprawie. Ale chciałbym jeszcze dodać, że nie ograniczyliśmy się do wysłania pisma do prezydenta. Stosowane pisma wysłaliśmy również do dyrektor Małgorzaty Mrugały z Wydziału Kształtowania i Ochrony Środowiska oraz do przewodniczącego Komisji Ochrony Środowiska Rady Miasta Krakowa. Rozmawiałem również o tej sprawie z zastępcą prezydenta Miasta panem Starowiczem, z zastępcą prezydenta panem Trzmielem oraz dyrektor Małgorzatą Mrugałą.
Na terenie zakładu pogrzebowego przeprowadzona została wizja w terenie z udziałem inspektorów Powiatowego Nadzoru Budowlanego – w trakcie jej trwania właściciele firmy „Prosmed” zapewniali, że nawet nie mają zamiaru budowania spopielarni zwłok z uwagi na teren, na jakim znajduje się zakład usług pogrzebowym. Jak widać mówi się jedno, a robi się drugie.
+ Jak Pan sądzi, czym zakończy się ta cała awantura?
- Trudno powiedzieć. Mam nadzieję, że prezydent Jacek Majchrowski uszanuje wolę mieszkańców, uchwałę i stanowisko Rady Dzielnicy XVIII tej sprawie, oraz wykaże się zwykłą ludzką wrażliwością. My, jako Rada Dzielnicy będziemy robić wszystko, by nie dopuścić do budowy krematorium w osiedlu i przed oknami szpitala. Jeszcze raz chciałbym podkreślić – miejsce na taką inwestycję jest przy cmentarzu albo na neutralnym terenie.
+ Dziękuję za rozmowę.

(f)

KREMATORIUM NA 60-LECIE NOWEJ HUTY?

W ubiegłym tygodniu mieszkańców Nowej Huty zbulwersowały plany uruchomienia pieca krematoryjnego w bezpośrednim sąsiedztwie Szpitala Żeromskiego. W tej sprawie do naszej redakcji napłynęło szereg listów protestacyjnych. Poniżej publikujemy niektóre z nich.

Sukces nowohucianina BARTOSZ SZYDŁOWSKI UHONOROWANY

Dyrektor naczelny i artystyczny teatru Łaźnia Nowa Bartosz Szydłowski został tegorocznym laureatem Nagrody im. Józefa Dietla. Nagrodę odebrał 19 marca br. w święto św. Józefa, patrona Krakowa i prezydenta Dietla. Uroczystość odbyła się w sali Fontany w pałacu Krzysztofory, gdzie mieści się siedziba Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. Imprezę uświetnił występ nowohuckiego zespołu WU-HAE.
Nagroda przyznawana jest osobom fizycznym lub prawnym prowadzącym swoje działania na terenie województwa małopolskiego, za wybitne osiągnięcia i pracę na rzecz społeczności lokalnej, samorządu terytorialnego i rozwoju regionalnego. W roku ubiegłym Nagrodę im. Józefa Dietla przyznano po raz pierwszy. Otrzymał ją wówczas prezydent i twórca Wyższej Szkoły Biznesu – National Louis University w Nowym Sączu, dr Krzysztof Pawłowski.
(f)

Dariusz Gnatowski, czyli Solony, Cześnik, Lebiadkin, Boczek…

Darka Gnatowskiego poznałem kiedy był na trzecim roku krakowskiej PWST. Było to dość dawno, bo 25 lat temu. Pamiętam, jak przygotowywał się do scen klasycznych, przedmiotu, który prowadził nieżyjący już wielki aktor i pedagog Stanisław Igar. Darek wcielił się w postać Klaudiusza w Hamlecie. Bywałem wtedy na próbach. Spośród studentów właśnie Darek Gnatowski wyróżniał się, nie tylko swoją charakterystycznością, ale bardzo ciekawym ujęciem roli Klaudiusza. Bo Gnatowski jest nie tylko doskonałym technikiem zawodu aktorskiego, jest prawdziwym artystą, w takim dawnym, dobrym znaczeniu tego słowa.
To spadkobierca Alojzego Żółkowskiego i Antoniego Fertnera. Nie myślę tu jedynie o zewnętrznym podobieństwie do tych, jakże wielkich komików. Nie chce też schlebiać Gnatowskiemu, ale jest on jednym z najwybitniejszych aktorów charakterystycznych, a zarazem aktorów komediowych naszych czasów. Zaczynał od klasyki: od Czechowa, Witkacego, Fredry, by odnaleźć swoje miejsce także i w Dostojewskim. Myślę o znakomitej roli Lebiadkina w Biesach w inscenizacji Krzysztofa Jasińskiego. Paradoksalnie aktor ten, na wskroś komediowy, z tendencją do tragedii, utożsamiany jest z postacią serialowego Boczka w Kiepskich. Ta tragifarsa, to opowieść o naszych charakterach, pokazana bardzo zabawnie. Tu Gnatowski znalazł się w doborowym towarzystwie, Krystyny Feldman czy wspaniałego Andrzeja Grabowskiego. Serial ten utrzymuje się już na antenie Polsatu blisko 10 lat i jest to jeden z tych seriali, który nie męczy, ale naprawdę relaksuje, wprowadza w śmiech, szczery, prawdziwy, wprowadza w dobre samopoczucie. To zasługa wykonawców: Grabowskiego, Żukowskiego no i Gnatowskiego. Darek też występuje w filmach, choć czuje się przede wszystkim aktorem teatralnym. Szkoda, że tak mało jest go w kabarecie, ale kabaret jest ostatnio w rękach amatorów tej dziedziny. Gdzie czasy Kabaretu Starszych Panów czy Dudka...
Gnatowski lubi zaskakiwać swoimi nowymi rolami, nowymi pomysłami, jak choćby tym, że jest współautorem książki: Dieta bez wyrzeczeń. Przedstawia tam swoją wizje zdrowego stylu życia, dołączając do niej swoją oryginalną książkę kucharska.
W tym roku minie 25 lat od debiutu Gnatowskiego w teatrze, jeśli policzymy mu rolę dyplomową w PWST. Nie zapominajmy, że był przez siedem sezonów aktorem Teatru Ludowego w Nowej Hucie, gdzie zagrał m.in. w Wesołych Kumoszkach z Windsoru w reżyserii Jerzego Stuhra. Spektakl ten otrzymał nagrodę Srebrnego Yorika na Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku i jak powiedział reżyser Jerzy Stuhr, po tym sukcesie zespół na nowo uwierzył w siebie. Była to też i zasługa Gnatowskiego, jednego z głównych wykonawców tej sztuki. Przed nim jeszcze długa lista bohaterów, Moliera, Fredry, a może i też Szekspira, którego kiedyś odkrywał ze swoim profesorem Igarem na szkolnej scenie przy Warszawskiej. A może by należało pomyśleć o Falstaffie ?
Darek Gnatowski będzie gościem kolejnego spotkania z cyklu „Portrety ludzi teatru, filmu, etrady” w Ośrodku Kultury im C. K. Norwida. Spotkamy się z nim 2 kwietnia (w czwartek) o godz. 18 00 w sali teatralnej (os. Górali 5). Będziemy rozmawiać nie tylko o teatrze i filmie, ale także o kulinarnych zainteresowaniach aktora. Zapraszamy.
DDOM

Rusza kolejna edycja Żonkilowych Pól Nadziei Kochając do końca

Kolejny już raz Kraków zakwitnie żonkilami. Podczas trwającej ponad dwa miesiące kampanii „Żonkilowe Pola Nadziei 2009” odbędzie się wiele, kwest i imprez, z których dochód przeznaczony zostanie na działalność krakowskiego Hospicjum im Świętego Łazarza. W akcję zaangażuje się ponad 500 wolontariuszy.

12 edycja Żonkilowych Pól Nadziei została zainaugurowana 12 marca w Urzędzie Miasta Krakowa. Tegoroczna, odbywająca się pod hasłem „Kochając do końca”, potrwa do 24 maja. Jak powiedziała, obecna na uroczystości inauguracyjnej zastępca prezydenta Miasta Krakowa, Elżbieta Lęcznarowicz, 12 lat temu żonkil zaprzyjaźnił się z miastem Krakowem. Dziś nie wyobrażamy sobie, żeby ten symbol nadziei nie miał nam towarzyszyć, każdej wiosny.
Obecni w UMK goście mogli oglądać prace zgłoszone na konkurs „Kraków z żonkilem w tle”, do udziału w którym zaproszono krakowskie dzieci i młodzież. Trzeba bowiem przypomnieć, że Żonkilowe Pola Nadziei to nie tylko sposób na pozyskiwanie funduszy, chociaż zeszłoroczna akcja pozwoliła zgromadzić ponad pół miliona złotych. Pola Nadziei to również program edukacyjny i akcja informacyjna. W dzisiejszym świecie, kiedy na wszystko brakuje nam czasu, przypominanie, że obok nas umierają ludzie jest niezbędne. Człowiek rzadko bywa bezduszny i nieczuły, znacznie częściej zapomina o współczuciu, nie ma czasu i siły na dobroczynność. Kiedy na naszych ulicach pojawiają się charakterystyczne puszki, oznaczone żonkilem, krakowianie otwierają serca i kieszenie. Jak wspomniała, prowadząca inauguracyjna konferencję prasową, Lidia Jazgar, mieszkańców Krakowa nie trzeba prosić o datki na rzecz hospicjum, podczas prowadzonych przez nią koncertów wolontariusze mają pełne ręce roboty, a ich puszki zawsze „pękają w szwach”. W UMK usłyszeliśmy wiele ciepłych słów, jakie pod adresem mieszkańców naszego miasta, wypowiedziała prezes Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum Świętego Łazarza”, Jolanta Stokłosa. Zaznaczyła, że tylko dzięki wsparciu jakie hospicjum otrzymuje rokrocznie od ludzi dobrej woli akcja Żonkilowych Pól Nadziei ma sens. Trzeba przy tej okazji zaznaczyć, że zainaugurowana w Krakowie akcja objęła już swym działaniem całą Polskę. W tym roku włączają się w nią 43 hospicja z 40 miast na terenie całego kraju. Nad krakowską honorowy patronat sprawuje od lat kardynał Franciszek Macharski. Umieranie, to wyjątkowo trudny temat, niełatwo jest przyjąć do wiadomości, że choroba nowotworowa przychodzi w zasadzie z nikąd. Nie patrzy w metrykę ani w zeznanie podatkowe. Zostawia chorym miesiące, tygodnie często jedynie dni . W hospicjum przy ul Fatimskiej jest tylko 30 łóżek, a jednak w 2008 r. przebywało tam aż 427 osób, a 313 z nich zmarło. Smutno o tym mówić, ale tu mało kto przebywa długo. Biorąc udział w akcji Żonkilowych Pól Nadziei możesz pomóc tym, którzy przebywają tam obecnie. Pamiętajmy o tym, że ludzi trzeba kochać do końca. Do ostatniej chwili życia. Swoje wsparcie dla hospicjum można również okazać przekazując na jego rzecz 1% swojego podatku.
AŁ

Od lewej: zastępca prezydenta Miasta Krakowa Elżbieta Lęcznarowicz, prezes Towarzystwa Przyjaciół Chorych Hospicjum św. Łazarza Jolanta Stokłosa i Lidia Jazgar.

MUZYCZNE WZRUSZENIA W „KUŹNI”

W minioną sobotę nadarzyła się okazja do bliższego poznania źródeł kultury muzycznej naszych wschodnich sąsiadów, a wszystko to za sprawą mieszkanki Mistrzejowic – Iryny Obara, która wystąpiła w duecie „Sąsiedzi” w Klubie „Kuźnia” (os. Złotego Wieku) – filii Ośrodka Kultury im. C. K. Norwida. Pani Irynie, która jest z pochodzenia Ukrainką, towarzyszył - akompaniując na gitarze i również śpiewając - Jurij Bejczuk, Rosjanin mieszkający w Polsce. Razem udało im się stworzyć niesamowity duet – zgranych głosów i wzajemnie uzupełniających się różnych temperamentów muzycznych. Wystąpili w programie zatytułowanym „Między Kijowem, a Moskwą”, na który złożyło się kilkanaście tradycyjnych ludowych piosenek ukraińskich i rosyjskich oraz kilka nowszych, niezwykle popularnych i często śpiewanych utworów rosyjskich. Wszystko to zilustrowane było barwnymi zdjęciami dobranymi tematycznie do treści tworów, wyświetlanymi podczas trwania koncertu. Ponieważ piosenki wykonywane były w ojczystych językach artystów czyli ukraińskim i rosyjskim – wykonanie każdej z nich poprzedzone zostało krótkim komentarzem, objaśniającym publiczności ich treść i znaczenie. Starannie dobrany repertuar i perfekcyjne wykonanie wywołało entuzjazm słuchaczy. Publiczność żywiołowo reagowała podczas skocznych, żywiołowo wykonywanych piosenek. Były też melodie rzewne, skłaniające do refleksji zarówno w warstwie muzycznej jak i słownej – te wraz z cudownym wschodnim zaśpiewem trafiały prosto do serc słuchaczy. Można było podczas tego sobotniego wieczoru przeżyć całą gamę pozytywnych emocji, czas przestał istnieć, zaś publiczność mogła się przenieść w zupełnie inny, niby nieznany, a jednak bliski – świat. I za to należą się wykonawcom słowa podziwu i uznania. A nam – słuchaczom pozostaje mieć nadzieję, że tak udany występ sprawi, iż jeszcze nie raz będziemy mogli posłuchać w Nowej Hucie tego duetu, który w tak ujmujący sposób potrafi popularyzować muzykę swoich ojczystych stron
Beata Waśko

Jurij Bejczuk i Iryna Obara.

Także na terenie Nowej Huty bezpłatne porady prawne dla mieszkańców. Zapewnia je… FUNDACJA ACADEMIA IURIS

W Nowej Hucie mieszka wielu rencistów i emerytów. Większość z nich nie stać na kosztowną pomoc prawną, a codzienność przynosi wiele spraw, w których pomoc prawnika staje się niezbędna – zwłaszcza w sprawach cywilnych, dotyczących spraw mieszkaniowych i lokalowych. Dla nich wszystkich mamy dobrą wiadomość. Istnieje możliwość skorzystania z bezpłatnych porad prawnych, dzięki funkcjonującej na terenie Dzielnicy XVIII Fundacji Academia Iuris.
Fundacja Academia Iuris powstała w 2002 roku jako niezależna pozarządowa organizacja non–profit. Jej podstawowym celem jest ochrona praw i wolności obywatelskich oraz umacnianie zaufania do państwa i prawa. Fundacja prowadzi ogólnopolską sieć punktów porad prawnych.
Punkt bezpłatnego poradnictwa prawnego w Nowej Hucie mieści się w budynku Miejskiego Ośrodka Wspierania Inicjatyw Społecznych na osiedlu Centrum C blok nr 10. Wolontariusze – studenci i absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego – udzielają bezpłatnych porad w pokoju nr 107 w każdy poniedziałek w godz. 12.00 – 14.00 oraz w środę w godz. 15.00 – 17.00. Telefon (0–12) 642-21-56 wewn. 26 – czynny jest w godzinach dyżurów.
Wszystkie porady prawne są konsultowane z adwokatami i radcami prawnymi współpracującymi z fundacją. Wolontariusze udzielają porad m. in. z takich dziedzin prawa, jak:
+ prawo rodzinne (przykładowe zagadnienia szczegółowe: wniosek o zmianę kuratora ustanowionego przez sąd do nadzorowania kontaktów z dzieckiem, apelacja od wyroku podnoszącego zasądzone alimenty na dziecko, rodzina zastępcza - uznanie dziecka (przysposobienie);
+ prawo opiekuńcze;
+ prawo cywilne, w tym mieszkaniowe i lokalowe;
+ prawo karne, wykroczeń i postępowanie w sprawach nieletnich.
Radę Programową Fundacji tworzą: prof. Marek Safjan (były Prezes Trybunału Konstytucyjnego), prof. Andrzej Zoll (były Rzecznik Praw Obywatelskich), prof. Hubert Izdebski oraz ks. prof. dr hab. Franciszek Longchamps de Bérier. Pomoc udzielana jest bezpłatnie. Wolontariusze nie czerpią żadnych korzyści majątkowych w związku ze swoją pracą w Fundacji.
By zasięgnięcie pomocy przebiegało sprawnie, wolontariusze radzą, by pamiętać o kilku zasadach.
Co ze sobą zabrać?
Na dyżur należy wziąć ze sobą wszystkie dokumenty ważne dla sprawy, z którą się przychodzi. Należy również przynieść kopie tych dokumentów. Jest to bardzo ważne, bo być może zajdzie potrzeba, że wolontariusz będzie musiał wziąć kopie dokumentów, aby skonsultować sprawę z zawodowym prawnikiem. Wolontariusz nie może zabrać oryginałów dokumentów, a część punktów porad nie jest wyposażona w kserokopiarki. Oczekiwanie, aż klient doniesie kopie swoich dokumentów zazwyczaj wydłuża rozwiązanie sprawy o kilka dni.
Jak przygotować się do spotkania w punkcie porad?
Przed spotkaniem w punkcie warto wypisać sobie wszystkie szczegóły sprawy, z którą się przychodzi. Będzie to pomocne w czasie opisywania problemu wolontariuszowi. Trzeba również przygotować sobie wcześniej listę pytań do wolontariusza, aby usprawnić przebieg spotkania. Prosimy o podanie wolontariuszowi wszystkich szczegółów sprawy prawnej, nawet jeśli mogłyby one być krępujące. Wolontariusz jest po to aby pomóc, a nie aby oceniać. Rozumie sytuację i postara się zrobić wszystko, aby udzielić pomocy. Prosimy odpowiadać mu konkretnie i zgodnie z prawdą. Prosimy o jasne sformułowanie tego, czego oczekują Państwo od naszego wolontariusza. Prosimy pamiętać o tym, że czas wolontariusza jest ograniczony. Musi on porozmawiać z wieloma klientami. Dlatego tak ważne jest dobre przygotowanie się do wizyty w Poradni i przemyślenie swoich pytań.
Czy pomoc naprawdę jest bezpłatna?
Tak, pomoc prawna uzyskana w siedzibie Fundacji jest bezpłatna. Wolontariusze nie czerpią żadnych korzyści majątkowych w związku ze swoją pracą w Fundacji. Fundacja jest organizacją pożytku publicznego i wszystkie środki, na jakich opiera swe działanie pochodzą z darowizn.
Czego można oczekiwać w trakcie spotkania?
Na początku wolontariusz wręczy do podpisania oświadczenie o tym, że:
+ pomoc adwokata lub radcy prawnego byłaby w Państwa przypadku znacznym wydatkiem
+ Państwa sprawy nie prowadzi adwokat ani radca prawny
+ przyjmują Państwo do wiadomości, iż sprawę będzie prowadził wolontariusz, a nie zawodowy prawnik
+ przyjmują Państwo do wiadomości, że wolontariusz nie może reprezentować Państwa przed sądem
+ przyjmują Państwo do wiadomości, że odpowiedzialność odszkodowawcza wolontariuszy, Poradni, jej pracowników i współpracowników jest wyłączona, z wyjątkiem wyrządzenia szkody z winy umyślnej
+ przyjmują Państwo do wiadomości, że ani wolontariusz, ani inne osoby działające w Poradni nie mogą odmówić zeznań co do faktów, o których dowiedziały się w toku prowadzenia sprawy
+ wyrażają Państwo zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez fundację.
Wolontariusze pracujący w Poradni proszą, by pamiętać, że odpowiedź negatywna na którykolwiek z tych punktów jest równoznaczna z rezygnacją z pomocy.
Następnie każdy zainteresowany poradą prawną otrzymuje do wypełnienia kwestionariusz osobowy. W następnej kolejności zostaje przeprowadzona rozmowa, w czasie której wolontariusz będzie się starał zebrać jak najwięcej informacji o sprawie, z którą przychodzą zainteresowani. Pod koniec wizyty wolontariusz przygotuje poradę lub (jeśli jest konieczne jeszcze jedno spotkanie) bieżące wskazówki i wyznaczy datę kolejnego spotkania. W czasie wizyty kończącej sprawę zainteresowani otrzymują poradę na piśmie oraz wszelkie niezbędne wyjaśnienia.

(f)

Na marginesie spotkania, które 8 marca odbyło się w Salonie „Enha+” w Teatrze Ludowym CZY NOWA HUTA JEST KOBIETĄ?

Pytanie nie jest oczywiste. Wymaga chwili refleksji, do której nikt nigdy nie zapraszał, błyskawicznego przeglądu pamięci. Wydobywamy twarze, figury, uśmiechy i grymasy, dzieła, pasje, bariery. Wzbiera wdzięczność. A wtedy trudno nam uwierzyć w fakty. Zawsze było nas mniej. Liczebnie zawsze dominowali panowie. Budowlańcy i hutnicy, i politycy - to oni wznosili Nową Hutę. Wznosili, ale kto wnosił życie, tworzył i stroił , i wypełniał rozpoznawalnym smakiem, ten zupełnie nowy dom?

W Krakowskim Instytucie Psychoterapii Leczenie rozmową

Są miejsca, gdzie człowiek jest najważniejszy, gdzie na rozmowę zawsze jest czas, a każdy problem i obawa są traktowane poważnie.

Na osiedlu Krakowiaków 2 działa Krakowski Instytut Psychoterapii. Oferta instytutu skierowana jest głównie do dzieci i młodzieży oraz ich rodzin. Nie potrzeba specjalnego skierowania, żeby przyjść lub zadzwonić i umówić się na spotkanie z psychoterapeutą. Do tej pory z oferty, działającej od dwóch miesięcy placówki skorzystało 60 osób indywidualnych i aż 40 rodzin. Na uroczystym otwarciu, które miało miejsce pod koniec lutego, obecni byli przedstawiciele jednostek odpowiedzialnych na funkcjonowanie KIP-u. Jest to placówka, którą na zlecenie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej prowadzi Stowarzyszenie u Siemachy. Obie te organizacje mają na celu pomoc i stworzenie prawidłowych warunków do rozwoju , obie w sposób szczególny skupiają się na dzieciach i młodzieży, choć pomocą starają się objąć całe rodziny. Jak powiedział obecny na uroczystym otwarciu placówki ks. Andrzej Augustyński, dyrektor Stowarzyszenia u Siemachy „aby dobrze wychować jedno dziecko, potrzeba całej społeczności”. Młody człowiek wchodząc w dorosłe życie potrzebuje wzorców, jeśli rodzina ma problem z wychowaniem to KIP jest miejscem gdzie może ona uzyskać fachową pomoc. Pamiętajmy, że każdy ma gorsze i lepsze okresy, korzystanie z pomocy psychoterapeuty nie jest oznaką słabości, to raczej zdrowy rozsądek i wyraz dojrzałości. Nie zawsze możemy poradzić sobie sami, za wychowanie naszych dzieci odpowiedzialne jest całe społeczeństwo. Pracownicy Krakowskiego Instytutu Psychoterapii chcą być blisko nowohuckiej społeczności. - Tu na os. Krakowiaków jesteśmy naprawdę blisko ludzi, zaglądają nam do okiem. Nie musimy do nich jeździć samochodem - mówi Wanda Szaszkiewicz, dyrektor KIP. Trzeba bowiem zaznaczyć, że kiedy zachodzi taka potrzeba psychoterapeuci udają się do domów swoich podopiecznych.
Myślę, że warto skorzystać z faktu, że na terenie naszej dzielnicy znajduje się taka placówka.

Krakowski Instytut Psychoterapii oferuje:
-terapię rodzin
-terapię indywidualna
-grupy terapeutyczne dla licealistów, gimnazjalistów i dzieci
-poradnictwo
-konsultacje psychiatryczne

Rejestracja od poniedziałku do piątku w godzinach 10.00 – 18.00 pod numerami telefonów 012 644 12 66 lub 0662 582 289
AŁ

Przedstawiciele Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej i Stowarzyszenia „U Siemachy” na uroczystym otwarciu nowohuckiej placówki Krakowskiego Instytutu Psychoterapii

Strona 166 z 200: 1...163 164 165166167 168 169...200

Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)

Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".

Logowanie

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Reklama

Wygenerowano w sekund: 0.11

30,912,891 unikalnych wizyt