Zapewne wiêkszo¶æ wêdkarskich zapaleñców i zarazem trociowych maniaków wie ju¿ gdzie siê w styczniu na te ryby wybierze (a niektórzy ju¿ siê byæ mo¿e wybrali). Wybór zreszt± od lat nie jest trudny. Mo¿emy po prostu pojechaæ nad Parsêtê. Troæ mo¿emy ³owiæ tak¿e w nastêpuj±cych rzekach: Chotla, Grabowa, £upawa, £eba, Rega, Radew, Skotawa czy te¿ S³upia. Wszystko na Pomorzu.
A teraz parê uwag na temat pstr±gów i troci, bo to jest... ten sam gatunek. Jak to? Nie mo¿e byæ - powie na to niejeden wêdkarz. A wiêc do rzeczy. Pstr±g nale¿y do rodziny ryb ³ososiowatych – st±d pierwszy wyraz jego ³aciñskiej nazwy: Salmo trutta m. fario. Tymczasem ³oso¶, to Salmo salar. Druga czê¶æ nazwy pstr±g – trutta – precyzuje z kolei, do którego z kilku gatunków, jakie obejmuje rodzaj Salmo nale¿y nasz pstr±g. I okazuje siê, ¿e Salmo trutta, to nic innego jak w³a¶nie troæ. Bo zarówno troæ jak i pstr±g to dok³adnie ten sam gatunek. Gatunek niezwykle plastyczny, bo maj±cy dwie, a niektórzy uwa¿aj±, ¿e trzy biologiczne odmiany, czy te¿ formy. Pierwsza z nich, to troæ, nazywana te¿ troci± wêdrown± – jej pe³na ³aciñska nazwa to: Salmo trutta m. trutta. Ryba ta odbywa dalekie wêdrówki do morza, gdzie ¿eruje i dorasta, a do rzek wêdruje na tar³o. I w³a¶nie wtedy odwiedza Parsêtê, £ebê czy Regê. Druga forma, która nosi wspomnian± ju¿ nazwê Salmo trutta m. fario, to w³a¶nie pstr±g potokowy, który ca³e swoje ¿ycie spêdza w wodach s³odkich. Ryba ta zamieszkuje przede wszystkim strumienie i rzeki, ale spotykamy j± tak¿e w górskich jeziorach i zbiornikach zaporowych. I je¶li chodzi o ¿ycie w wodzie s³odkiej pstr±g potokowy podobny jest pod tym wzglêdem do troci jeziorowej – Salmo trutta m. lacustris. Chocia¿ w niektórych krajach tej formy troci siê nie wyró¿nia.
Pisz±c o troci i pstr±gach nie sposób nie wspomnieæ o têczakach, czyli pstr±gach têczowych. Têczaki zosta³y sprowadzone do Europy z Ameryki Pó³nocnej w 1874 roku. Ryby te zadziwia³y szybkim wzrostem i wytrzyma³o¶ci±. By³y w stanie ¿yæ nawet w tych rzekach, w których na skutek zanieczyszczenia wyginê³y rodzinne pstr±gi. Tyle tylko, ¿e têczaki, to co najwy¿ej krewniacy pstr±gów. ¦wiadczy o tym ich ³aciñska nazwa, z której wynika, ¿e to inny gatunek: Oncorhynchus mykiss. Pod t± w³a¶nie nazw± têczaka mo¿na znale¼æ we wszystkich wspó³czesnych atlasach i opracowaniach ichtiologicznych.
O samych têczakach napiszê wiêcej za tydzieñ, bo ryby te s± u nas czêsto ³owione. A s± silne i dorastaj± do sporych rozmiarów.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia January 10 2025
19 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
