Trzydzie¶ci lat temu, latem 1978 roku, koñczy³ siê piêtnastoletni pontyfikat papie¿a Paw³a VI, wcze¶niej arcybiskupa Mediolanu, nazywanego przez watykanistów „samotnym reformatorem”. Jego najwa¿niejszym dzie³em by³o dokoñczenie Soboru Watykañskiego II, a nastêpnie odnowienie struktur ko¶cielnych i o¿ywienie katolickiego laikatu. Przyjmowany pocz±tkowo ¿yczliwie przez ¶wieckie media, sta³ siê obiektem nieustannych ataków po og³oszeniu w 1968 roku encykliki „Humanae Vitae”, przedstawiaj±cej nauczanie Ko¶cio³a na temat rodziny i ma³¿eñstwa. W ostatnich miesi±cach jego ¿ycia wielkim wstrz±sem dla katolickiej opinii publicznej we W³oszech sta³o siê porwanie i zamordowanie przez czerwonych terrorystów w³oskiego polityka Aldo Moro, przywódcy Chrze¶cijañskiej Demokracji i kandydata na prezydenta W³och, a równocze¶nie przyjaciela papie¿a. 22 kwietnia Pawe³ VI skierowa³ do porywaczy dramatyczny apel o uwolnienie Moro, który jednak pozosta³ bez odpowiedzi.
Papie¿ Pawe³ VI zmar³ 6 sierpnia 1978 roku, w uroczysto¶æ Przemienienia Pañskiego, a na jego pogrzeb na placu ¦wiêtego Piotra przyby³y dziesi±tki tysiêcy wiernych. Konklawe, czyli zgromadzenie kardyna³ów, które wybiera nowego papie¿a, zebra³o siê 26 sierpnia i po rekordowo krótkich obradach, jeszcze tego samego dnia wskaza³o na Albino Lucianiego, arcybiskupa Wenecji. Dla uczczenia swoich poprzedników – Jana XXIII i Paw³a VI – nowy papie¿ po raz pierwszy w historii przyj±³ podwójne imiê: Jan Pawe³ I. Jednak jego pontyfikat nale¿a³ do najkrótszych i po zaledwie 33 dniach kardyna³owie stanêli przed konieczno¶ci± dokonania ponownego wyboru.
Dla Polski i dla ca³ej Europy Wschodniej ten kolejny wybór okaza³ siê mieæ rozstrzygaj±ce znaczenie. Decyzja, aby papie¿em tym razem nie zosta³ W³och, zaskoczy³a ca³y katolicki ¶wiat. Ale odwa¿ny pomys³, aby g³ow± Ko¶cio³a wybraæ kardyna³a zza „¿elaznej kurtyny”, z kraju rz±dzonego przez komunistyczn± dyktaturê, zaskoczy³ wszystkich. Przez wiele miesiêcy po wyborze Karola Wojty³y na papie¿a, media na ca³ym ¶wiecie zajmowa³y siê jego ¿yciorysem, a tak¿e krajem, z którego pochodzi³. Dla Polski oznacza³o to os³abienie w³adzy komunistów, co szczególnie sta³o siê widoczne podczas pierwszej pielgrzymki Jana Paw³a II do Polski w czerwcu 1979 roku. Ogromne rzesze Polaków przekona³y siê na w³asne oczy, ¿e to nie komunizm, ale wiara katolicka jest wiêzi± spajaj±c± naród. Od tego spostrze¿enia do powstania „Solidarno¶ci” up³ynê³o zaledwie 15 miesiêcy.
W tym roku bêdziemy obchodziæ trzydziest± rocznicê pocz±tku wielkiego pontyfikatu. !6 pa¼dziernika 1978 roku zaczê³a siê historyczna przemiana, której skutków jeszcze wci±¿ nie jeste¶my w stanie w pe³ni oceniæ. Jan Pawe³ II nie stara³ siê przystosowaæ Ko¶cio³a do zmieniaj±cej siê sytuacji politycznej i spo³ecznej, raczej zabiega³ o to, aby zmieniaj±cy siê ¶wiat przybli¿yæ do Ko¶cio³a. Dotyczy³o to tak¿e Polski, a z coraz wiêkszego dystansu – w miarê up³ywu lat od Jego ¶mierci – coraz wyra¼niej widaæ, jak wiele zmian dokona³o siê za spraw± Jana Paw³a II oraz jak wiele niekorzystnych zmian uda³o siê dziêki niemu powstrzymaæ. Dlatego powinni¶my zrobiæ co¶ wiêcej, ni¿ tylko odbyæ rocznicowe ceremonie. Powinni¶my podj±æ trud rzetelnego opisania Jego wp³ywu na wydarzenia w Polsce oraz rzetelnej oceny, na ile Jego przes³anie zdo³ali¶my skutecznie wykorzystaæ.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia July 24 2008
1318 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
