Od wielu miesiêcy punkt ciê¿ko¶ci polityki europejskiej przesuwa siê coraz bardziej na wschód, do pañstw wschodniej flanki NATO. Decyduj±c± rolê odgrywa tu Polska, która obok Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii najmocniej wspiera walcz±c± Ukrainê, szybko zbroi siê, tworz±c jedn± z najsilniejszych w Europie armiê, a tak¿e przoduje – mimo kryzysów, wywo³anych pandemi± i wojn± – w rozwoju gospodarczym na naszym kontynencie. Oczywi¶cie du¿e znaczenie odgrywaj± pañstwa sojusznicze, takie jak Litwa, Czechy czy Rumunia, ale Polska dysponuje najwiêkszym potencja³em i najbardziej stabiln± polityk± zagraniczn±. Dotychczasowe centrum polityki europejskiej, skupione wokó³ Berlina, Pary¿a i Brukseli stopniowo s³abnie, czego dowodem jest m.in. druga ju¿ wizyta prezydenta USA w Polsce. To os³abienie wynika z przywi±zania Niemiec i Francji do interesów z Rosj±, a tym samym os³abienie europejskiego systemu obrony i fatalne w skutkach uzale¿nienie od rosyjskich surowców. Równocze¶nie s³abnie Unia Europejska wstrz±sana najwiêksz± afer± korupcyjn± w jej historii, co przek³ada siê na coraz wiêksze k³opoty rz±dz±cych w Brukseli biurokratów, w wiêkszo¶ci pozostaj±cych pod silnym wp³ywem Niemiec.
To przesuwanie centrum politycznego do Europy ¦rodkowej zwi±zane jest tak¿e z rosn±cym znaczeniem Ukrainy, która mê¿nie opiera siê rosyjskiej agresji. Je¿eli wojna zakoñczy siê jej zwyciêstwem, wówczas nasz region wzmocni siê jeszcze bardziej. Ma to tak¿e wymierne korzy¶ci, zw³aszcza dla Polski, przez któr± biegn± g³ówne szlaki zaopatrzenia dla Ukraiñskiej armii i gospodarki. Wzmocnienie i wzbogacenie Polski nie jest w interesie Niemiec, dlatego Berlin z ulg± przyj±³by zwyciêstwo Putina i powrót do dawnych szemranych interesów z Rosj±. To jednak w najbli¿szym czasie nie jest mo¿liwe, tym bardziej, ze nie zgadzaj± siê na to Amerykanie.
Korzy¶ci dla Polski ze wzrostu jej pozycji miêdzynarodowej uzale¿nione s± jednak od linii politycznej polskiego rz±du. Jest jasne, ¿e przejêcie w³adzy przez totaln± opozycjê przynios³oby natychmiastowe za³amanie dotychczasowego kursu i przej¶cie na ca³kowit± zale¿no¶æ od Berlina i Brukseli. Tusk, Trzaskowski, czy która¶ z opozycyjnych marionetek na czele rz±du, oznacza³oby ponowne zni¿enie siê Polski do roli pos³usznego klienta Niemiec, znów marz±cych o zdominowaniu Europy, tym razem nie militarnie, ale politycznie i gospodarczo. Coraz wyra¼niejsza perspektywa zwyciêstwa Prawa i Sprawiedliwo¶ci w pa¼dziernikowych wyborach bardzo martwi zwolenników budowy europejskiego superpañstwa pod protekcj± Niemiec, a polski przyk³ad ¼le wp³ywa na wyniki wyborów w poszczególnych pañstwach cz³onkowskich Unii, gdzie prawica zdobywa coraz wiêksze poparcie. Przyk³adem s± zwyciêstwa prawicy we W³oszech i w Szwecji oraz rosn±ca jej pozycja przed wyborami w Hiszpanii. Znaczenie rz±dz±cej w Polsce formacji wzmacnia afera Sikorskiego, wpisuj±ca siê w krajobraz wizerunkowej kompromitacji proniemieckich brukselskich elit. Nawet wymiana Tuska na kogo¶ bardziej strawnego dla opinii publicznej i wyborców nie pomo¿e opozycji, choæby z tego powodu, ¿e dokonywana jest za pó¼no. W Ameryce, gdzie rz±dz± lewicowi demokraci zrozumiano, ¿e w interesie bezpieczeñstwa Europy i powstrzymania imperialnych mrzonek Rosji, konieczne jest wspieranie takiego polskiego rz±du, który nie ugnie siê przez defetyzmem Niemiec i kapitulanck± postaw± europejskiej lewicy. To dlatego Biden ponownie przyje¿d¿a do Polski.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia February 18 2023
441 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
