Wybieraj±c siê na leszcze trzeba pamiêtaæ, ¿e to ryby, które prowadz± gromadny tryb ¿ycia na mulistym dnie jezior i zbiorników. I chocia¿ ³owione s± równie¿ w rzekach, to i w nich wybieraj± te odcinki, w których jest sporo mu³u, a wiêc rejony, gdzie woda przep³ywa spokojnie, gdzie niemal¿e stoi w miejscu.
Wielu wêdkarzy nazywa leszcza „leniwcem”, bo symbolizuje on wrêcz atmosferê spokoju, która udziela siê tak¿e poluj±cemu na niego wêdkarzowi. Równie¿ charakterystyczny, leniwy i spokojny taniec sp³awika zdaje siê eliminowaæ wszelk± nerwowo¶æ i po¶piech przy zacinaniu. Spokój i panowanie nad emocjami na ³owisku – wydaje siê, ¿e te cechy charakteryzuj± prawdziwych ³owców leszczy.
Leszcze swoimi charakterystycznymi ryjkami przeczesuj± muliste dno w poszukiwaniu pokarmu. Dlatego, niezale¿nie od tego jak± metod± zamierzamy ³owiæ, przynêta powinna spoczywaæ na dnie. Przynêta, która wisi nad dnem, nie gwarantuje z³owienia wiêkszej sztuki. Najczê¶ciej stosowanymi metodami po³owu leszczy s± zestawy sp³awikowe i gruntówki denne (najczê¶ciej ze sprê¿ynami zanêtowymi s³u¿±cymi przy okazji jako obci±¿enie zestawu).
A na co najczê¶ciej ³owi siê leszcze? Specjali¶ci od po³owu tej ryby twierdz± z ca³y przekonaniem, ¿e najlepsz± przynêt±, która smakowo przewy¿sza nawet pokarm naturalny, jaki leszcz wyszukuje w mule, s± ruchliwe czerwone robaki. Z kolei rosówki s± dla leszczy generalnie zbyt du¿e. Dlatego je¶li ju¿ decydujemy siê na u¿ycie zbieranych wieczorem w ogrodzie ¶wie¿ych rosówek, to wybierajmy raczej te mniejsze. Czerwone robaki wystarczy przek³uæ w jednym miejscu - w siode³ku. Taki robak bêdzie ¿wawo wi³ siê na haczyku, co znakomicie bêdzie wabiæ ryby. Niez³± przynêt± s± te¿ bia³e robaki. Ale poluj±c na du¿e leszcze trzeba pamiêtaæ, by na haczyk zak³adaæ je w pêczkach, po kilka sztuk.
Wielu wêdkarzy za dobr± leszczow± przynêtê uznaje równie¿ kawa³ki czarnego i bia³ego chleba. W³a¶ciw± przynêtê sporz±dzamy bezpo¶rednio ju¿ na ³owisku. Mi±¿sz chleba nasycamy wod± ze zbiornika, w którym zamierzamy ³owiæ i ugniatamy do po¿±danej spoisto¶ci w kawa³ku mokrej flaneli. W tej flaneli mo¿e byæ przechowywana na czas ³owienia reszta sporz±dzonej przynêty. Chleb powinien zostaæ uformowany na kszta³t wyd³u¿onej gruszki i za³o¿ony na haczyk nr 12, w taki sposób, aby jego grot by³ ods³oniêty mniej wiêcej w po³owie tej „gruszki”.
Jako ostatnia spo¶ród najbardziej skutecznych leszczowych przynêt wymieniana jest parzona pszenica, któr± zak³adamy na niewielki haczyk nr 14.
Wêdzisko do po³owu leszczy nie musi odznaczaæ siê jakimi¶ specjalnymi walorami. Na pewno powinno byæ mocne, z elastyczn± koñcówk±, lekkie i wygodne do trzymania w rêce. Powinno wytrzymaæ d³u¿szy opór o charakterze raczej statycznym, bo leszcze nie wykonuj± gwa³townych zrywów. Ale zmêczona walk± ryba, która staje siê niemal bezw³adnym ciê¿arem, potrafi nie¼le wygi±æ wêdzisko.
I widoku takich wygiêtych kijów w tym roku wszystkim ¿yczê.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia May 21 2021
607 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
