Do legendy przesz³y noworoczne wyjazdy najbardziej zatwardzia³ych wêdkarzy nad pomorskie rzeki, by tam, ju¿ od 1 stycznia zapolowaæ na tamtejsze trocie i ³ososie. Do grupy tych najbardziej napalonych wêdkarzy zaliczam Jacka, którego kilkana¶cie lat temu spotka³em w sylwestrowy ranek na przystanku przed dworcem PKP w Krakowie. Z plecakiem i wêdkami... - A ty co, na ryby? - spyta³em trochê zaskoczony. - Tak. Za chwilê mam poci±g do Ko³obrzegu. Jadê na pomorskie trocie. Mam nadziejê, ¿e w Nowy Rok od samego rana bêdê ³owi³ w Parsêcie tamtejsze trocie.
No tak. Populacja troci wêdrownej zachowa³a siê w kilku pomorskich rzekach. Do dzisiaj tê szlachetn± rybê spotkaæ mo¿na we wspomnianej Parsêcie z Radwi±, w Redze, S³upi, Wieprzy z Grabow±, £ebie, £upawie, Redzie czy w Inie.
Troæ wêdrowna nale¿y do jednej z trzech form ekologicznych gatunku troæ (Salmo trutta). Nazwa gatunkowa troci wêdrownej wskazuje, ¿e jeden z elementów cyklu ¿yciowego zwi±zany jest z wêdrówkami. I tak jest w istocie. Trocie wêdrowne, podobnie jak inne formy gatunku Salmo trutta, na nasz ¶wiat przychodz± w potokach i rzekach o ch³odnej wodzie, których dno jest kamieniste lub ¿wirowate. W rzece spêdzaj± od jednego do kilku lat, a nastêpnie migruj± do morza. Okres ¿ycia w wodach s³onych lub s³onawych mo¿e wynosiæ od pó³ roku do kilku lat, najczê¶ciej 2–3 lata. W wodach morskich intensywnie ¿eruj± i szybko rosn±, a gdy osi±gn± dojrza³o¶æ rozrodcz± wracaj± na tar³o do „rodzimych” rzek.
Troæ przypomina z wygl±du ³ososia (Salmo salar) i z tym ostatnim bywa niekiedy mylona. Bo zarówno troæ (morski pstr±g) jak i ³oso¶ bytuj± w tych samych akwenach stosuj±c podobn± strategiê przetrwania. Chodzi o ich srebrzyste ubarwienie, pozwalaj±ce ukryæ swoja obecno¶æ w morskiej toni. Ubarwienie troci i ³ososia nie jest zatem najlepszym wska¼nikiem przynale¿no¶ci gatunkowej. Nawet s³ynne trociowe kropki w kszta³cie krzy¿yków te¿ mog± byæ zwodnicze. Czasami bywaj± tak rozmyte, ¿e do z³udzenia przypominaj± kropki na ³ososiu. Wydaje siê, ¿e najbardziej rzucaj±c± siê w oczy ró¿nic± jest kszta³t nasady ogona i p³etwy ogonowej. U ³ososia ogon ma kszta³t trójk±ta, co podkre¶la w±ska nasada jego p³etwy ogonowej. To dla tego wielu wêdkarzy w trakcie l±dowania tej ryby stosuje tzw. chwyt za ogon. U troci ogon jest bardziej owalny, a nasada p³etwy ogonowej jest szeroka. Trudno wiêc w trakcie podbierania chwyciæ troæ za ogon tak samo jak ³ososia.
W pomorskich rzekach mo¿na te¿ trafiæ na pstr±ga potokowego (Salmo trutta m. fario). To tak¿e ryba z rodziny ³ososiowatych, nale¿±ca do gatunku Salmo trutta. Pstr±g potokowy to ekologiczna odmiana troci atlantyckiej, ale przystosowana do ¿ycia wy³±cznie w wodach s³odkich. Pstr±ga potokowego mo¿emy z³owiæ nie tylko w pomorskich rzekach, ale równie¿ w Dunajcu, w Popradzie czy Sanie. Trzeba jednak pamiêtaæ, ¿e w Wi¶le i jej dop³ywach od jej ¼ród³a do uj¶cia rzeki San okres ochronny dla pstr±ga potokowego obowi±zuje do 31 stycznia. Mówi±c prosto: na Pomorzu pstr±gi mo¿na ³owiæ od 1 stycznia. U nas, w Ma³opolsce – dopiero od 1 lutego.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia January 03 2020
1030 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
