Gdzie szukaæ brzany? Czêsto ich obecno¶æ wska¿e nam bardzo charakterystyczne sp³awianie siê tej ryby, z widowiskowym wrêcz pokazaniem siê ca³ej brzany nad wod±. Brzany lubi± kamieniste dno rzeki – us³ane ¿wirem i ³awicami otoczaków (a tak± w³a¶nie charakterystykê ma mój ulubiony Dunajec). Ale brzany zadowalaj± siê równie¿ obecno¶ci± zbitych i³ów i gliny, które w czystych rzekach pe³ne s± ryj±cych jêtek – wielkiego przysmaku brzan. W godzinach pog³êbiaj±cego siê wieczornego mroku i przed samym ¶witem szukamy brzan w przyleg³ych do brzegu urwanych zboczach, za cyplami z i³u i bry³, w zacisznych ale za to g³êbokich wnêkach brzegowych o twardym dnie, a tak¿e na obrze¿ach g³ówek.
Najczê¶ciej u¿ywanymi brzanowymi wêdkami s± ciê¿kie przep³ywanki nurtowe, wzmocnione denki oraz przystawki. Ja, ³owi±c w Dunajcu w okolicach Zakliczyna, najczê¶ciej korzysta³em z solidnej denki zarzucanej daleko w nurt, w pobli¿e miejsc, gdzie furkota³y sp³awiaj±ce siê ryby. £owi³em je najczê¶ciej na ugotowane ziarna pêczaku. Przygotowywa³em je bardzo prosto. Wieczorem, w przeddzieñ wyprawy, zalewa³em ziarna w termosie wrz±tkiem. Rano by³y napêcznia³e i gotowe do u¿ycia. Pó¼niej zak³ada³em je zarówno na haczyk jako przynêtê, ale tak¿e miesza³em je z glin± i wrzuca³em w nurt w charakterze zanêty. Co ciekawe, pêczak nie jest jednak przynêt± powszechnie u¿ywan± przez wêdkarzy w po³owie brzan. Z doniesieñ o z³owieniu medalowych brzan wynika, ¿e najwiêcej medalowych sztuk z³owiono u¿ywaj±c rosówek. Na drugim miejscu uplasowa³ siê groch. Pozosta³e brzanowe przynêty to (wymieniam je pocz±wszy od tych, na które z³owiono najwiêcej medalowych sztuk): ¿ó³ty ser, pszenica, d¿d¿ownica, ciasto, p³atki owsiane, ¿abka, rybka i szyjka raka (na tê ostatni± przynêtê z³owiono jeden zg³oszony medalowy okaz brzany).
To wyliczeni przynêt daje dobre wyobra¿enie o mo¿liwych do zastosowania zanêtach. A siêgaj±c po nie, warto pamiêtaæ o wyostrzonych zmys³ach brzany – jej wêchu i smaku. To w³a¶nie dlatego tak wiele znaczy tarty, ostry w zapachu ¿ó³ty ser czy zwierzêca krew.
Brzany przepadaj± ponoæ tak¿e za ¶wierszczami, które w lecie masowo pojawiaj± siê na nadrzecznych ³±kach. W opowiadaniu pt. „¦lub” F. Zamojskiego mo¿na znale¼æ scenê, w której wêdkarz ³owi±cy brzany wyjawia narratorowi tajemnicê swoich wêdkarskich sukcesów: „ - Dobrze mi siê tu ³owi³o. Powiem panu na co. Panu jednemu powiem: na zabitego polnego konika bez skrzyde³ek”.
Na koniec warto dodaæ, ¿e brzany, podobnie jak wiele innych gatunków karpiowatych, lubi± jasn±, z lekkim wiatrem pogodê i godziny o wyrównanym na¶wietleniu toni. Nie gardz± przynêt± w dni przelotnych deszczyków. Okoliczno¶ci± sprzyjaj±c± wêdkarzowi jest ustabilizowana temperatura wody po ciep³ych, pochmurnych nocach. Apetyt ryb podnieca przybór rzeki, któremu towarzyszy lekkie zm±cenie wody. Trzeba tylko pamiêtaæ, ¿e w takiej przym±conej wodzie lepiej sprawdzaj± siê przynêty zwierzêce.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia August 08 2016
777 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
