Tytu³ dzisiejszych zapisków nie wynika z têsknoty za wigilijnym sto³em, na którym tradycyjnie króluje karp. Po prostu têskniê ju¿ za wiosn± i latem. Têskniê za pierwszymi wyci±gniêtymi z wody karpiami. Tytu³ ten nale¿y wiêc traktowaæ metaforycznie jako „têsknotê za karpiem”.
Karp jest w naszych wodach ryb± do¶æ popularn±, ale te¿ naros³o wokó³ niej trochê nieporozumieñ. Jak na przyk³ad to, ¿e karp jest ryb± jezior i zbiorników zaporowych. Oczywi¶cie spotykamy go zarówno w jeziorach jak i w zbiornikach zaporowych (wystarczy podjechaæ do Bartkowej czy Gródka nad Dunajcem i po³owiæ w zbiorniku ro¿nowskim, by siê o tym przekonaæ). Tymczasem karp jest ryb± rzeczn±. Jednym z naturalnych siedlisk tej ryby jest dorzecze Dunaju. To tam do dzisiaj ¿yj± i rozmna¿aj± siê w naturalny sposób pe³no³uskie sazany – karpie dzikie. Niewielu nowohuckich wêdkarzy widzia³o takiego karpia. I niejeden zdziwi³by siê jego wygl±dem. Sazan przypomina trochê pokrojem cia³a… nasz± brzanê. Cia³o sazana, w porównaniu do karpi hodowlanych, jest wyra¼nie d³u¿sze i ma walcowaty kszta³t.
Przed wiekami okaza³o siê jednak, ¿e sazany znakomicie nadaj± siê do hodowli. Jako pierwsi - pó³tora tysi±ca lat temu - zaczêli tê rybê hodowaæ Chiñczycy. Piêæ wieków pó¼niej do³±czyli do nich mieszkañcy Europy. W ¶redniowiecznej Polsce ryby te hodowano w wielu przyklasztornych stawach (miêdzy innymi zajmowali siê tym równie¿ Cystersi w Mogile). A po up³ywie kolejnych stuleci karpie by³y ju¿ tak popularne, ¿e zaczêli¶my je traktowaæ niemal jako gatunek rodzimy.
Tymczasem wszystkie karpie ¿yj±ce w polskich wodach pochodz± z zarybieñ. Ryby te nie s± w stanie rozmna¿aæ siê w warunkach naturalnych. A do rozrodu potrzebuj± warunków szczególnych – ciep³ej wody, o temperaturze oko³o 18 stopni Celsjusza i ¶wie¿o zalanych ³±k. Takie warunki mia³y karpie dzikie ¿yj±ce w dorzeczu Dunaju. U nas takich warunków nie maj± – nawet wiosenne wylewy na przybrze¿ne ³±ki raczej siê u nas nie zdarzaj±. A je¶li takowe ju¿ siê gdzie¶ pojawi±, to z kolei woda ma zbyt nisk± temperaturê. Odpowiednie warunki do rozrodu karpi tworzone s± u nas sztucznie, w stawach hodowlanych.
W Polsce spotkaæ mo¿emy cztery odmiany karpia. Do najbardziej popularnych nale¿± karpie lustrzenie – z du¿ymi ³uskami, które porozrzucane s± nieregularnie po ca³ym ciele ryby. Czasami ³uski u³o¿one s± w mniej lub bardziej regularne pasy. Stosunkowo czêsto spotkaæ mo¿na równie¿ karpie go³e (golce), ca³kowicie pozbawione ³usek. Kolejne dwie odmiany, to karpie liniowe (z regularnym rzêdem du¿ych ³usek osadzonych wzd³u¿ linii bocznej) oraz karpie drobno³uskie, czasami nazywane pe³no³uskimi. Te ostatnie najbardziej przypominaj± dzikie sazany, ale s± od nich znacznie bardziej wygrzbiecone.
Przed nadmiernym zarybianem karpiami naturalnych jezior przestrzegaj± specjali¶ci. Du¿a ilo¶æ karpi cieszy zapewne wêdkarzy, ale znacznie przyspiesza proces degradacji ¶rodowiska wodnego. ¯eruj±ce w dnie karpie masowo niszcz± ro¶liny wodne oraz przyczyniaj± siê do zmêtnienia wody. Zmêtnia³a woda utrudnia dostêp ¶wiat³a do ro¶linno¶ci, która zaczyna zanikaæ (znikaj± przy okazji naturalne dla wielu gatunków tarliska). Mniejsza ilo¶æ ro¶lin powoduje z kolei zmniejszanie siê ilo¶ci tlenu w wodzie, a to prowadzi do zanikania gatunków tlenolubnych (jak choæby szczupaków). W efekcie woda degraduje siê coraz bardziej. A chyba nie o to chodzi.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia February 20 2014
1392 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
