Tydzieñ temu napisa³em kilka zdañ na temat p³oci. Dzi¶ zacznê od pytani: a gdzie p³oci szukaæ? Có¿, dobrymi siedliskami tej ryby s± wody bogate w zielon± ro¶linno¶æ. P³oæ znajduje w nich zarówno schronienie jak i po¿ywienie. Chocia¿, z drugiej strony, ryba ta nie lubi „dusznej” atmosfery. Dlatego unika wiêc miejsc gêsto zaro¶niêtych stanowiskami gr±¿eli czy rdestnic. Woli mieæ wiêcej przestrzeni.
Wiosn±, po zakoñczeniu tar³a, p³oæ „wêdruje za temperatur±”. Szuka lepiej nagrzanych stanowisk. A gdy przychodzi lato, wa¿nym regulatorem przemieszczeñ p³oci staje siê s³oñce. Ryba te nie lubi ostrego na¶wietlenia toni – woli przebywaæ w pó³cieniu. Kryj±c siê przed s³onecznym blaskiem, na d³ugie godziny zatrzymuje siê w os³oniêtych okryciach. P³oæ najwyra¼niej lubi szerokie pasma cieni rzucanych na wodê przez mostki, k³adki, pomosty i inne tego typu konstrukcje. Gdy zapowiada siê upalny dzieñ, w takie w³a¶nie zak±tki skrywa siê ju¿ wczesnym ranem.
A kiedy p³oæ najlepiej ¿eruje? Wczesnym latem, robi to zdecydowanie o ¶wicie, a potem drugi raz, u schy³ku dnia. Zreszt± i dla wêdkarza w gor±ce letnie dni, te dwa okresy s± najbardziej przyjemne. Wczesne godziny poranne, gdy niebo z ciemnego powoli staje siê jasne, a woda zaczyna parowaæ. Gdy pojawi± siê pierwsze promienie s³oñca. Nie jest zimno, ale nie jest te¿ gor±co. Drugim dobrym czasem jest pó¼ne popo³udnie, gdy s³oñce z rozpalonej bieli przechodzi w kolor z³oty, a pó¼niej wyra¼nie ¿ó³to-czerwonawy. Gdy po upalnym dniu temperatura staje siê wreszcie przyjemna. Wtedy a¿ chce siê ³owiæ.
Je¶li chodzi o wêdkarsk± taktykê w po³owie p³oci, to warto pamiêtaæ o pewnym cechach charakteryzuj±cych nasz± przysz³± zdobycz. Po pierwsze, jak ju¿ wspomina³em w ubieg³ym tygodniu, p³oæ ma dobry wzrok oraz opanowany stosunek do ¿eru. Ona nie chwyta przynêty ³apczywie jak choæby okoñ – raczej przezornie ogl±da j± z bliska, delikatnie smakuje, czasami j± przemieszcza. Po drugie, p³ocie zjadaj± drobne, ³atwe do prze³kniêcia kêsy, a pyszczki maj± stosunkowo ma³e. Po trzecie wreszcie, p³ocie to ryby ostro¿ne – szybko zrezygnuj± z najlepszej przynêty, je¶li tylko poczuj± zbyt silny opór zestawu i sp³awika, uczyni± tak samo je¶li tylko poczuj± grot haczyka.
Powy¿sze uwagi wskazuj± na pewne cechy zestawu u¿ywanego przy ³owieniu tych ryb. Przede wszystkim ³owi±c p³ocie stosujemy niewielkie haczyki dobrane do ich niewielkich pyszczków i niewielkiej przynêty. U¿ywamy cienkich, ale mocnych ¿y³ek (wiêksze okazy p³oci mog± nas zadziwiæ swoj± si³±). Dzie³a dope³ni wêdzisko, które powinno byæ sprê¿yste i lekkie.
Na koniec refleksja. P³oæ dla wêdkarza jest tym, czym dla uprawiaj±cego my¶listwo kuropatwa. Co prawda kuropatwa to nie dzik czy sarna, ale i kuropatwa potrafi cieszyæ my¶liwego. I równie¿ nasza srebrno³uska rybka, to nie metrowy szczupak czy jeszcze wiêkszy sum, ale nawet ona – zw³aszcza je¶li medalowa – potrafi daæ wêdkarzowi wiele rado¶ci i satysfakcji.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia July 04 2013
1086 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
