Zakoñczy³ siê II Nowohucki Festiwal Tradycji i Wariantgardy, czyli …
NOWYTOP SZTUK
Rozmawiamy z jego pomys³odawc± i autorem Januszem WO¦KIEM
+ Jak uda³ siê Festiwal?
Janusz Wosiek: Festiwal uda³ siê ca³kiem dobrze. Gdyby nie fakt, ¿e zmuszeni byli¶my do odwo³ania (ze wzglêdu na pogodê) Pi±tego Dnia Festiwalu – mo¿na by rzec o sporym sukcesie. Liczy³em na „70-75 procent udanej edycji”. Teraz mówiê jednak o „czterech pi±tych do przodu”. Zatem jest to wynik nawet wy¿szy od spodziewanego. Sukcesem jest sam fakt, ¿e pomimo wielu przeszkód, zw³aszcza finansowych, doprowadzili¶my do zaistnienia tej nowatorskiej imprezy. Zaprezentowa³o siê blisko stu wykonawców – plastyków, muzyków, poetów, twórców teatru, projektantów mody oraz publicystów i animatorów kultury – pochodz±cych g³ównie z Nowej Huty i Krakowa. Go¶cili¶my tak¿e artystów z Wroc³awia, Nysy, Warszawy oraz Francji i USA. Odby³y siê wernisa¿e, happeningi, spotkania poetyckie, koncerty, odczyty, akcje plenerowe oraz wydarzenia zwi±zane z XX-leciem Formacji TEATROGEN. Zago¶cili¶my w Alei Ró¿, w Nowohuckim Centrum Kultury i jego otoczeniu,
w Klubach – Technika (dawny NOT), 1949 Club (ostatnia wystawa przed zamkniêciem tej placówki!), w Kombinatorze – jak zwykle go¶cinnym dla nas i awangardy oraz w Foto Galerii i Ksiêgarni „Skarbnica”.
Jeste¶my po pierwszej ods³onie II Festiwalu NOWYTOP SZTUK. Imprezy by³y ró¿norodne i oryginalne, a wiele z nich sta³o na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Festiwal dostarczy³ nam wielu prze¿yæ i wra¿eñ artystycznych, sporo cennych do¶wiadczeñ organizacyjnych oraz wniosków na przysz³o¶æ. Mówi±c „my”, mam na my¶li oprócz swojej skromnej osoby, Andrzeja Dygê, z którym praktycznie we dwóch ci±gnêli¶my t± imprezê. W pocz±tkowej fazie przygotowañ do Festiwalu bra³ udzia³ tak¿e Adam „Bobs” Marczek, ale zachorowa³ i kibicuje nam teraz zza murów szpitalnych. Mam nadziejê, ¿e do³±czy do nas przed trzeci± edycj±… Nieocenion± pomoc Festiwalowi, jak zwykle, okazuje Marzena Krzy¿ak. W¶ród pomocników byli tak¿e Tomasz Ka³u¿a i Marek Wróbel. Wszyscy jeste¶my cz³onkami Stowarzyszenia Niezale¿nych Twórców – Tygiel Sztuki, które zosta³o powo³ane zw³aszcza, (choæ nie tylko) do realizacji mojego pomys³u Festiwalu NOWYTOP SZTUK w Nowej Hucie. + Które imprezy uwa¿a Pan za szczególnie udane?
Janusz Wosiek: Szczególnie udane by³y imprezy muzyczne, teatrogenne oraz odczyty. By³o naprawdê sporo dobrej muzyki. Od mocnego wej¶cia, (choæ nie dla wszystkich uszu) rapuj±cego „Funky iN H” z „Siemachy” na Górali, poprzez bluesowo-rockowe standardy Nalepy w wykonaniu zespo³u „Looking Back” Grzegorza Sycza, po miêdzynarodowy projekt muzyczny World Trans System francuskiego kompozytora Simeona Lenoira. Muzyka tego sympatycznego Francuza inspirowana jest brzmieniami innych kultur, stanowi±c mieszankê celtyckich brzmieñ z pó³nocnej Francji, tradycyjnej muzyki z Afryki, mantry i rytmów transowych. Naprawdê niewielu zostawia obojêtnymi ta muzyka.
Obok Teatru Muzycznego „Nowa Akademia” z NCK, dwukrotnie us³yszeli¶my Jerzego Micha³a Bo¿yka – nowohuckiego kompozytora, cz³owieka-instytucjê – w repertuarze jazzowym (liczne evergreeny) oraz kabaretowym. By³y i tradycyjne polskie d¼wiêki – zespó³ „Wnuki” z Wroc³awia – przypominaj±ce dawne, zapomniane zwyczaje. Zaraz potem oniryczna alternatywa poetycka w wykonaniu zespo³u Doktor Naje¿one Okno ze swoim niemniej onirycznym liderem Markiem Wróblem. By³ tak¿e nieco findesieclowy, lecz nastrojowy koncert Barbary Ryba³towskiej z Warszawy. Wraz z Jurkiem Bo¿ykiem przedstawili program autorski „A jednak jako¶ leci”. A z innego bieguna muzycznego – Anka Ujma Quartet, koncertuj±ca miêdzy Francj± a Polsk± – w nastrojach radosno-nerwowo-s³odko-smutnych wpisuj±cych siê w szeroko pojêt± (pop) alternatywê. Obok liderki, powszechn± uwagê zwraca³a dynamiczna, rudow³osa wibrafonistka…
W Czwartym Dniu, de facto ostatnim, odby³y siê imprezy teatrogenne (a jak¿e!) zwi±zane z XX-leciem TEATROGENU. Na pocz±tek w NCK wernisa¿ Janusza Wo¶ka (mój, oczywi¶cie) zwi±zanych z (moim, oczywi¶cie) TEATROGENEM – wystawa plakatów, afiszy, prac plastycznych (rysunków, grafik, eRtegów i folia³u) oraz ruchomego miniobiektu-instalacji „He³morda jako Wehiku³ Czasu”. Wystawa (podobnie jak druga, zbiorowa, równie¿ w NCK) czynna bêdzie do 8 lipca. Potem, na sali estradowej NCK, koncert teatrogenny – WARIANTOFFIS, który sk³ada³ siê z wyboru wariantów dwudziestoletnich dokonañ TEATROGENU. W impresjach Fraktalautor, Twarz Poezji, Ree-67 (Kolorofon), Poezjodysk-1 i Brzoskwiniowa udzia³ wziêli arty¶ci – jedynie kilkunastu z przesz³o stu – zwi±zanych niegdy¶ i obecnie z t± Formacj± Autorsk±: Piotr Czerny (na ¿ywo elektronika i fortepian), Bo¿ena Boba-Dyga (zjawiskowo wykonany NIEBIESKI podczas Kolorofonu), Andrzej Franczyk (profesjonalizm w ka¿dym calu BIELI i CZERNI), Miko³aj Klimek (megag³os z Warszawy), Jakub Kosiniak (metag³os z Krakowa), Bogus³aw Mucha (gitara elektryczna na wariantgardowo), Marta Stós (zadziorny mezzosopran we frenetycznej CZERWIENI) oraz za³o¿yciel TEATROGENU we w³asnej osobie – Janusz Wosiek (autorska melancholia SELEDYNU znad £±k Nowohuckich…). Do tego ruch sceniczny w wykonaniu piêciu niezwykle atrakcyjnych chórzystek-modelek w jeszcze bardziej niezwykle sk±pych, przezroczystych strojach. Kostiumy i visage: Aleksandra Irlik oraz Aneta Lipiec. Muzyka i melorecytacje z ta¶my: Piotr „Falco” Rychlec i Ewa Konopka-Tittel. Go¶cinnie: trio improwizatorów – Marianna D±bek (akordeon), Zofia Dowgia³³o (harfa), Piotr Czerny (elektronika). Koncert na XX-lecie TEATROGENU uda³ siê wybornie i powinien byæ (nie raz!) powtórzony, co zreszt± przyrzek³em publicznie moim wykonawcom. Wszyscy oni – dojrzali, oryginalni, twórczy i bêd±cy klas± dla siebie – zas³u¿yli na liczn± publiczno¶æ, nie tylko zreszt± nowohuck±, która niezbyt dopisa³a. Popracujemy jeszcze nad tymi zachwianymi proporcjami podczas kolejnych edycji Festiwalu…
A na koniec rocznicowego dnia – „bankietowanie teatrogenne” w, jak zwykle przyjaznym Festiwalowi, Klubie Kombinator, gdzie zagra³y: „neurotycznie czadowy” Tourette oraz CroDad & 100 Years z charyzmatycznie happeningowym („I’m upset”) Chrisem. Dzia³o siê tego dnia!...
Do udanych imprez zaliczam te¿ Tour wernisa¿owy podczas Pierwszego Dnia Festiwalu, gdzie spotykano siê na wystawach malarskich Jerzego Dmitruka, Tomasza Ka³u¿y, Jurka Kowala, Iwy Kruczkowskiej-Król, Urszuli Marzec, Jacka Sroki i Patrycji Szuby. Muszê te¿ koniecznie wspomnieæ o tym, ¿e w Drugim Dniu Festiwalu, w trakcie „poetyckiej peregrynacji”, zatrzymali¶my siê w Klubie Technika (dawny NOT), gdzie na odczytach „Wehiku³ czasu – tradycja a przysz³o¶æ – rocznice”, us³yszeli¶my wiele fascynuj±cych opowie¶ci o Nowej Hucie i jej historii. Barwnie i z pasj± opowiadali: red. Jan L. Franczyk, Adam Gryczyñski i Maciej Miezian. Jaka szkoda, ¿e spotkanie trwa³o tylko dwie godziny! Do tematu bêdziemy nieustannie wracaæ podczas kolejnych edycji Festiwalu… + Jakie plany na przysz³o¶æ?
Janusz Wosiek: Przede wszystkim wpad³ mi do g³owy pomys³ imprezy pod roboczym tytu³em Aneks Jesienny. Mam nadziejê na drug± ods³onê II Festiwalu NOWYTOP SZTUK. Bêdzie to niejako zado¶æuczynienie artystom oraz potencjalnej publiczno¶ci za odwo³anie Pi±tego Dnia Festiwalu. Przewidywany termin imprezy – po³owa pa¼dziernika 2010. Projektowane imprezy, to koncert zespo³ów jazzowo-rockowych oraz wystawienie du¿ego dzie³a o charakterze oratoryjnym. Szansa na przedstawienie Oratorium, które jest kosztownym przedsiêwziêciem, oraz w ogóle na zaistnienie Jesiennego Aneksu II Festiwalu pojawi³a siê
w zwi±zku z modelow± wspó³prac± z Przewodnicz±cym Rady Miasta Krakowa Józefem Pilchem, który w tym roku obj±³ Festiwal Patronatem Honorowym. Za ten gest i rysuj±ce siê dalsze perspektywy owocnej wspó³pracy jeste¶my szczególnie wdziêczni. A skoro mowa o kooperatywach, to chcê dodaæ, ¿e dobrze uk³ada siê nam wspó³praca z nowohuckimi Dzielnicami: XIV i XVIII. Nieocenion± pomoc od pocz±tku istnienia Festiwalu uzyskujemy stale ze strony Nowohuckiego Centrum Kultury w osobach dyrektora Ferdynanda Nawratila
i pani Marii Grochot. Na t± dobr± tradycjê wspó³pracy liczymy niezmiennie. Zg³aszaj± siê te¿ i inne instytucje chêtne do wspó³pracy przy tym przedsiêwziêciu. Jeste¶my po bardzo obiecuj±cych rozmowach dotycz±cych przysz³orocznej, trzeciej edycji NOWYTOPU SZTUK. Prace przygotowawcze ju¿ trwaj±. Oczywi¶cie, s± i g³osy, które nie rozumiej± idei Festiwalu, zarzucaj±c nam „uszczê¶liwianie na si³ê”. Szanujê taki pogl±d, lecz kompletnie nie zgadzam siê z nim. Efektem tzw. „¶wiêtego spokoju”, w tak „trudnym miejscu” miejscu, jakim jest Nowa Huta, s±: bezruch kulturowy, nuda, frustracja, „mordownie”, sklepy z betami
i „wojenki na maczety”. Piêkna perspektywa na XXI wiek, zw³aszcza dla m³odzie¿y!
O tym powszechnie wiadomo i o tym mówi siê w Nowej Hucie. Sposobem na to miejsce, gdzie mieszka jedna trzecia mieszkañców Krakowa, na pewno nie jest zamykanie klubów, inicjatyw i ust, lecz przeciwnie, dzia³anie, zaanga¿owanie i wspó³praca, do której zreszt± stale zapraszamy. Podczas imprez II Festiwalu ludzie przychodzili do nas i dziêkowali za to, ¿e „nareszcie co¶ siê dzieje”. I tego bêdziemy siê trzymaæ.
O informacje dotycz±ce Festiwalu NOWYTOP SZTUK pytaj± przede wszystkim sami arty¶ci, tak¿e z innych miast Polski oraz zza granicy. S± chêtni, otwarci i pe³ni pomys³ów. To bardzo dobrze rokuje na przysz³o¶æ. Wielu z nich zapewne zobaczymy w nastêpnych wariantach festiwalowych. Przysz³o¶æ tworzymy ju¿ teraz. + Dziêkujemy za rozmowê.
NCK. Wernisa¿ wystawy XX-lecia TEATROGENU Janusza Wo¶ka. Dywagacje nad instalacj± "He³morda". Od lewej: Piotr Czerny, Bo¿ena Boba-Dyga, Marta Stós, Miko³aj Klimek, Ewa Durda-Lubelka i autor Janusz Wosiek. W tle prace autora. Fot. Marzena Krzy¿ak.
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
