Od lutego 2009 roku w parafii Matki Bo¿ej Królowej Polski mieszka i pracuje ks. Raymond Kondowe – pierwszy ciemnoskóry kap³an w historii Arki Pana. Przyjecha³ do Polski na zaproszenie kardyna³a Stanis³awa Dziwisza z Malawi – niewielkiego pañstwa po³o¿onego w Afryce Centralnej. Jest studentem Papieskiego Uniwersytetu Teologicznego. Przed nim niezwykle trudne wyzwanie – pisanie doktoratu w jêzyku polskim. Jak sam mówi – zna piêæ jêzyków obcych, ale ¿aden z nich nie jest tak trudny jak jêzyk polski.
Ks. Raymond spotyka siê na co dzieñ z ogromn± ¿yczliwo¶ci± i sympati± parafian z racji swego weso³ego usposobienia i niezwyk³ego otwarcia na ludzi. Od sierpnia odprawia samodzielnie Msze ¶w. w jêzyku polskim. Na zakoñczenie tegorocznej Pasterki za¶piewa³ w Arce kolêdê w jêzyku tumbuka – czyli plemienia, z którego pochodzi. Otrzyma³ za to ogromne brawa. Ale ¶wiêta Bo¿ego Narodzenia maj± w Malawi zupe³nie inny klimat. W jego kraju nigdy nie pada ¶nieg. W grudniu temperatura waha siê tam od 25 do 30 stopni, a czasem nawet i do 40 stopni Celsjusza. Nadchodzi pora deszczowa. ¦wiêta Bo¿ego Narodzenia , podobnie jak w Polsce, zaczynaj± siê Wigili±, nastêpnie jest Bo¿e Narodzenie i drugi dzieñ, który nazywa siê tam Boxingday. Ludzie ¶wiêtuj± Bo¿e Narodzenie tañcz±c. Jest to rytualny taniec afrykañski w takt bêbnów i werbli. Wierni tañcz± i jednocze¶nie modl± siê. Ks. Raymond podkre¶la, ¿e bardzo lubi³ przygl±daæ siê tañcz±cym ludziom. Sam tañczy³ z wiernymi w czasie Mszy ¶wiêtej - po komunii, na pie¶ni dziêkczynnej, przy ¶piewie „Gloria” i „Chwa³a na wieki” oraz podczas pie¶niach maryjnych. Podobnie jak w Polsce – ka¿da parafia ma tam szopkê i ubiera siê równie¿ choinkê. Lecz jest to drzewo li¶ciaste, dekorowane bananami, ro¶linami i papierowymi ozdobami. Wierni ¶piewaj± kolêdy w jêzyku tumbuka – mówi±ce o tym, ¿e Jezus urodzi³ siê dla nas, trzeba i¶æ do niego, oddaæ Mu chwa³ê.
W Malawi w Wigiliê nie ma tradycji spo¿ywania dwunastu dañ, nigdy te¿ nie by³o postu w ten dzieñ. Bo przecie¿ wszyscy s± szczê¶liwi, ¿e Chrystus siê rodzi i jedz± najlepsze jedzenie, jakie uda im siê zdobyæ. W ojczy¼nie ks. Raymonda ludzie zajmuj± siê przede wszystkim rybo³ówstwem – on sam przed wst±pieniem do seminarium by³ rybakiem. Hoduj± tak¿e tytoñ na eksport. Ci, którzy na co dzieñ s± abstynentami, w Wigiliê wyj±tkowo pij± na przyk³ad piwo. Nie ma zwyczaju ³amania siê op³atkiem, ani kupowania ¶wi±tecznych prezentów - sk³adanie ¿yczeñ polega na tym, ¿e idzie siê do domu s±siada i razem z nim biesiaduje. Ludzie zapraszaj± siê nawzajem, przed ¶wiêtami kupuj± sobie nowe ubrania i pó¼niej w nich paraduj±. Bo¿e Narodzenie spêdza siê z rodzin± i przyjació³mi.
Parafia, w której ks. Raymond by³ proboszczem, liczy³a 30 tysiêcy ludzi. Rozci±ga³a siê na obszarze o ¶rednicy 140 kilometrów. Znajdowa³o siê na niej - oprócz g³ównego ko¶cio³a ¶w. Paw³a w Mzimbie - 100 ma³ych ko¶ció³ków w wioskach, do których je¼dzi³ wed³ug okre¶lonego na trzy miesi±ce wcze¶niej planu. W Sylwestra odprawia³ Mszê ¦wiêt± o pó³nocy. Nie zawsze, ale czêsto by³y wówczas fajerwerki. Ludzie ca³± noc spêdzali na wspólnym ¶wiêtowaniu.
Po dziesiêciu miesi±cach pobytu w Nowej Hucie ks. Raymond Kondowe podkre¶la, ¿e czuje siê tutaj jak w domu. Spotyka siê na co dzieñ z ¿yczliwo¶ci± i zrozumieniem zarówno ze strony proboszcza Arki Pana ks. Edwarda Baniaka, jak i innych ksiê¿y. Mówi, ¿e jest szczê¶liwy, bo wielu ludzi okazuje mu sympatiê, przyja¼ñ i bezinteresown± pomoc.
(mm)
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
