W tym tygodniu obchodzimy dwudziest± rocznicê strajków 1988 roku, które doprowadzi³y do kryzysu komunistycznego re¿imu, a w konsekwencji do okr±g³ego sto³u i zwyciêstwa „Solidarno¶ci” w tzw. kontraktowych wyborach. Okr±g³± rocznicê tych wyborów, a tak¿e powo³ania rz±du Mazowieckiego, bêdziemy obchodziæ w przysz³ym roku. Dwadzie¶cia lat, to taki okres czasu, jakim cieszy³o siê z niepodleg³o¶ci Polski pokolenie, które ¿y³o w II Rzeczypospolitej. Jeste¶my w szczê¶liwszej sytuacji, poniewa¿ naszej wolno¶ci nie zagra¿aj± dwie sprzymierzone przeciwko nam potêgi: sowieckiej Rosji i hitlerowskich Niemiec. A jednak o obchodach przysz³orocznej rocznicy my¶limy z coraz wiêkszym niepokojem.
Czy zwyciêstwo odniesione w 1989 roku zosta³o nale¿ycie wykorzystane? Czy wykorzystali¶my szansê przezwyciê¿enia prawie pó³wiekowej sowietyzacji? Czy zrobili¶my wszystko co by³o mo¿liwe, aby uchroniæ kolejne pokolenie przed infekcj± zdrady, cynizmu, pogardy dla prawa, moralnego nihilizmu? Na te pytania nie ma jednoznacznej odpowiedzi i dzi¶ dziel±ca nas polityczna przepa¶æ wcale nie jest mniejsza ni¿ dwadzie¶cia lat temu.
Chocia¿ osi±gnêli¶my tak wiele, nie umieli¶my poradziæ sobie z w³asn± przesz³o¶ci±. Wielu namawia³o, aby spróbowaæ o niej zapomnieæ. Inni przeciwnie – nawo³ywali do rozliczeñ i oddania sprawiedliwo¶ci ofiarom PRL-u. Komunistyczni zbrodniarze w wiêkszo¶ci pozostali nieukarani. Nawet wiêcej – wielu z nich cieszy siê dzisiaj znacznymi przywilejami, podczas gdy liczne ich ofiary umieraj± w biedzie i poni¿eniu. Trudno na takim fundamencie odbudowaæ woln± Ojczyznê, ale przecie¿ nie ustajemy w wysi³kach, aby przysz³o¶æ uczyniæ szczê¶liwsz±.
Przedmiotów sporu jest wiele: lustracja czyli ujawnienie tajnych donosicieli, reprywatyzacja czyli zwrot zagrabionej w³asno¶ci, os±dzenie aferzystów czyli odebranie ukradzionych spo³eczeñstwu maj±tków, dekomunizacja czyli rzetelna ocena historii drugiej po³owy XX wieku. Tak siê sta³o, ¿e w ostatnich miesi±cach symbolem tego sporu sta³a siê biografia Lecha Wa³êsy.
I nie jest tu wa¿ny epizod jego wspó³pracy ze S³u¿b± Bezpieczeñstwa na pocz±tku lat 70-tych. Wa¿ne jest raczej to, ¿e kandyduj±c na pierwszego prezydenta odrodzonej Polski, nie umia³ siê do tego epizodu przyznaæ, a nastêpnie wykorzystywa³ swój urz±d do usuwania kompromituj±cych go dokumentów. Wa³êsa by³ bohaterem wydarzeñ sprzed dwudziestu lat i nikt tego nie kwestionuje. Ale dla sprawiedliwo¶ci trzeba przecie¿ pamiêtaæ, ¿e pó¼niej obiecywa³ „pu¶ciæ w skarpetkach” komunistycznych z³odziei, a zamiast tego wzmocni³ „lew± nogê” i otoczy³ siê podejrzanymi indywiduami. Trzeba pamiêtaæ, ¿e przyczyni³ siê do obalenia rz±du Olszewskiego i oddania w³adzy zwolennikom „pojednania” z komunistami. Spo³eczeñstwo oceni³o to w 2000 roku, gdy w wyborach prezydenckich Wa³êsa uzyska³ 1 procent g³osów. Ci sami, którzy dzisiaj pos³uguj± siê nim jak marionetk±, wówczas uwa¿ali, ¿e kompromituje Polskê.
Mamy rok czasu, aby jeszcze raz zmierzyæ siê z niedawn± przesz³o¶ci± i wywa¿yæ zarówno zas³ugi, jak i b³êdy naszych bohaterów. Je¿eli tego nie zrobimy, za rok pogr±¿ymy siê w politycznej awanturze, która pozbawi nas zas³u¿onego poczucia dumy z odzyskanej wolno¶ci.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia August 29 2008
1244 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
