Ca³kiem niedawno minê³a wa¿na dla mnie rocznica, chocia¿ ró¿ne aktualne tematy sprawi³y, ¿e piszê o niej dopiero dzisiaj. Dwadzie¶cia lat temu, 13 marca 1995 roku wydrukowa³em pierwszy komentarz w „G³osie – Tygodniku Nowohuckim” i odt±d regularnie piszê w tym miejscu co tydzieñ. Ten pierwszy komentarz mia³ tytu³ „Znowu wybory” i dotyczy³ rozpoczynaj±cej siê kampanii przed wyborami prezydenckimi, w których Wa³êsa walczy³ o swoj± drug± kadencjê. Wybory odby³y siê jesieni± i Wa³êsa w drugiej turze przegra³ z Kwa¶niewskim. Poniewa¿ w 1993 roku komuni¶ci wygrali te¿ wybory parlamentarne, na parê lat ca³a w³adza znalaz³a siê w ich rêkach.
W³a¶nie wtedy Jan Franczyk, redaktor naczelny „G³osu” i mój przyjaciel, zaproponowa³, abym cotygodniowym komentarzem (niektórzy nazywaj± to felietonem) poszerzy³ nieco polityczn± ofertê jego gazety. Pisa³em wiêc o polityce lokalnej, czêsto dotycz±cej Nowej Huty, ale tak¿e o polityce krajowej, a nawet miêdzynarodowej. W 2002 roku przez kilka miesiêcy pisa³em o Unii Europejskiej, staraj±c siê przybli¿yæ czytelnikom korzy¶ci, jakie Polska mo¿e uzyskaæ wstêpuj±c do tej organizacji. Pisa³em tak¿e o zagro¿eniach i niestety ostrze¿enia zaczê³y sprawdzaæ siê ju¿ po paru latach. Dzi¶ Unia, zarz±dzana przez najbogatsze pañstwa, przede wszystkim przez Niemcy, nie wiele ma wspólnego z tamt± organizacj± sprzed lat, obiecuj±c± wyrównanie dystansu, jaki nas i inne ubo¿sze kraje dzieli³ od ówczesnego Zachodu.
Mo¿na powiedzieæ, ¿e wróci³em do punktu wyj¶cia, bo dzi¶ znów piszê o kampanii przed wyborami prezydenckimi. Ale przez te dwadzie¶cia lat wiele siê wydarzy³o. W 1995 roku wierzyli¶my jeszcze, ¿e Polska, chocia¿ chwilowo w ³apach postkomuny, zmierza w dobrym kierunku, ¿e stanie siê pañstwem bogatszym, którego obywatelom bêdzie powodzi³o siê coraz lepiej. Niestety, zmieniaj±ce siê rz±dy i koalicje lewicy, PSL-u i Unii Wolno¶ci, przepoczwarzonej nastêpnie w Platformê Obywatelsk±, doprowadzi³y Polskê do gospodarczej ruiny. Nie tylko nie przybli¿amy siê do bogatego Zachodu, ale – zad³u¿eni na pokolenia – oddalamy coraz bardziej, a m³odzi Polacy coraz liczniej zmuszeni s± wyje¿d¿aæ z kraju w poszukiwaniu godnych warunków ¿ycia. Wszystko, co polskiej prawicy uda³o siê odbudowaæ przez dwa lata (2005-2007), zosta³o potem zmarnowane, roztrwonione i rozkradzione.
Jak w soczewce widaæ to w Nowej Hucie. Spó¼nione o lata i ¶limacz±ce siê remonty, cywilizacyjny i gospodarczy zastój, konieczno¶æ niemal w ka¿dej sprawie podró¿owania do centrum Krakowa – wszystko to sprawi³o, ¿e dzielnica, która mia³a szansê staæ siê najbogatsz± i najbardziej przyjazn± dla mieszkañców czê¶ci± miasta, straci³a wiarê w przysz³o¶æ i na d³ugie lata pogr±¿y³a siê w apatii. Znacznie szybciej rozwijaj± siê inne dzielnice, szczególnie po³udniowo-zachodnia czê¶æ Podgórza.
Dzi¶ znowu stoimy u progu wa¿nych decyzji. Znowu musimy wybieraæ. Jeste¶my jednak m±drzejsi o do¶wiadczenia ostatnich lat i mo¿e tym razem nie damy siê oszukaæ. Mo¿e i Polska, i Nowa Huta, zaczn± siê wreszcie rozwijaæ na miarê swoich mo¿liwo¶ci i ambicji.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia April 17 2015
899 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
