Dzisiaj chcia³bym po¶wiêciæ parê s³ów ³owiskom niedocenianym, przez wielu zbywanym pogardliwym u¶miechem, a przez innych w ogóle nie zauwa¿anym. My¶lê oczywi¶cie o przeró¿nych ma³ych stawach, wyrobiskach, jeziorkach, a niekiedy niemal oczkach wodnych, spotykanych w czasie urlopowych wêdrówek - a to w lesie, a to na skraju ³±ki, a to w pobli¿u wiêkszej czy mniejszej rzeki… Jedne niemi³osiernie zaro¶niête wokó³ ca³ej swojej powierzchni trzcinami, inne pokryte rzês± wodn±, jeszcze inne pe³ne moczarki i gr±¿eli. Jeszcze inne praktycznie bez ro¶linno¶ci. Lubiê zarzuciæ przynêtê w tak± nieznan± mi wcze¶niej wodê. I niekiedy do¶æ szybko okazuje siê, ¿e znalaz³em wy¶mienite ³owisko linów, karasi czy p³oci, a czasami przyzwoitych szczupaków i sandaczy.
W niewielkich akwenach miejsca gromadzenia siê ryb s± stosunkowo ³atwe do ustalenia. Przy spokojnej wodzie zdradzaj± je fale czy pêcherzyki gazu z dna, a w ma³ych stawach o w miarê czystej wodzie, kiedy jest dobra widoczno¶æ, ryby po prostu widaæ. Oczywi¶cie w ocenie tego czy w akwenie ¿yj± ryby, pomóc nam mo¿e równie¿ uwa¿na obserwacja nieznanego nam wcze¶niej ³owiska. Wydeptana w¶ród trawy i trzcin w±ska ¶cie¿ka nad wodê czy rybie ³uski obecne na brzegu (wielu wêdkarzy lubi oporz±dziæ z³owione ryby nad wod±), to nieomylne znaki, ¿e w odkrytym przez nas stawie s± ryby i ¿e warto siê na nie zasadziæ.
W takich niewielkich akwenach ³owiê zazwyczaj lekkim sprzêtem i u¿ywam stosunkowo krótkiego wêdziska. Po prostu z krótszym kijem ³atwiej forsowaæ zaro¶la, a wyholowaæ nim mo¿na nawet zupe³nie przyzwoite ryby. Chyba, ¿e jestem pewien, i¿ w akwenie ¿yj± prawdziwe okazy karpia lub lina, wtedy dobieram odpowiednio mocniejsze ¿y³ki i karpiowe kije.
£owi±c w takich niewielkich stawach czy jeziorkach, nie warto doktoryzowaæ siê z zakresu przynêt. Przynêty nie musz± byæ wymy¶lne. Ryby z niewielkich ³owisk, najczê¶ciej lekcewa¿onych przez ogó³ wêdkarzy, nie nauczy³y siê omijaæ kêsków zaczepionych na haczyków, nie nauczy³y siê wybrzydzaæ. Po prostu presja wêdkarska na takich ³owiskach najczê¶ciej jest znikoma. Dlatego wystarczy zacz±æ od najbardziej typowych bia³ych robaków, czerwonych gnojaczków, pêczaku czy pszenicy. Czasami sukces przynosi nawet kawa³ek zwyk³ej bu³ki albo skórka chleba. A je¶li wiemy, ¿e w akwenie ¿yj± drapie¿niki, warto zarzuciæ niewielkiego ¿ywczyka lub przeczesaæ zbiornik obrotówk±.
I oczywi¶cie nie przesadzamy z zanêt±. W takich niewielkich zbiornikach naprawdê potrzeba jej bardzo niewiele. Tylko tyle, by zatrzymaæ rybê w miejscu. W charakterze zanêty wystarczy nawet zmoczony i przetarty chleb. A je¶li do tak przygotowanej zanêty dodamy trochê bia³ych czy siekanych czerwonych robaków, sukces niemal murowany. Notabene, takimi siekanymi czerwonymi robakami skutecznie nêci siê okonie. Pó¼niej na haczyk zak³adamy równie¿ czerwonego robaka. W niejednym takim niewielkim zbiorniku mo¿na przecie¿ spotkaæ tak¿e okonie. Co prawda, najczê¶ciej nie s± specjalnie wyro¶niête, ale z³owienie czterech czy piêciu dwudziestocentymetrowych przedstawicieli tego smacznego gatunku na kolacjê zupe³nie wystarczy.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia February 07 2013
838 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
