Nale¿±ca do karpiowatych ¶winka, by³a niegdy¶ ryb± wystêpuj±c± do¶æ powszechnie w naszych rzekach. Jeszcze w po³owie ubieg³ego wieku jej od³owy w Wi¶le na obszarze dzia³ania dawnego Inspektoratu Rybactwa województwa krakowskiego dochodzi³y do 70% od³awianych ryb. W obszarze dzia³ania spó³ki rybackiej „Sandacz” w Pu³awach, do roku 1959 ¶winka stanowi³a 27% ogó³u z³owionych ryb od Annopola do Dêblina. W drugiej po³owie ub. wieku zaczê³o byæ coraz gorzej. W latach 90. ub. wieku ¶winka zniknê³a z wielu dotychczasowych ³owisk. Sporadycznie ³owiona by³a w dorzeczach Wis³y i Odry. Kto¶ z³owi³ j± w Dunajcu, kto¶ natkn±³ siê na ni± w Bugu. Inny wyci±gn±³ j± z Raby… Sytuacja sta³a siê na tyle alarmuj±ca, ¿e ¶winka znalaz³a siê w wykazie chronionych gatunków zwierz±t objêtych przepisami „Konwencji o ochronie dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk”, ratyfikowanej przez rz±d Polski w roku 1996. Ratowaniu ¶winki maj± te¿ s³u¿yæ przepisy nowego Regulaminu Amatorskiego Po³owu Ryb, przyjêtego przez PZW na pocz±tku obecnego wieku. Zwiêkszono w nim wymiar ochronny tej ryby do 25 cm (wcze¶niej by³o 20) oraz wprowadzono okres ochronny od 1 stycznia do 15 maja.
Chocia¿ w ostatnich latach s³ysza³em, ¿e ¶winka znów zaczyna siê pojawiaæ, to jednak nadal jest ona gatunkiem wystêpuj±cym do¶æ rzadko. Tak rzadko, ¿e wielu wêdkarzy nigdy w ¿yciu ¶winki nie widzia³o, i gdyby – jakim¶ cudem – uda³o im siê j± z³owiæ, byæ mo¿e myliliby j± z cert±, która do ¶winki jest do¶æ podobna (a myliæ tych ryb nie powinni¶my, bo certa ma wymiar ochronny 30 cm i inne okresy ochronne – nie wolno jej ³owiæ od 1 stycznia do 30 czerwca, a w Wi¶le poni¿ej zapory we W³oc³awku od 1 wrze¶nia do 30 listopada).
¦winka jest piêkn± ryb±. Jej cia³o ma wyd³u¿ony i owalny kszta³t. Stalowozielony grzbiet, srebrzyste boki i bia³y brzuch oraz czerwonawe p³etwy brzuszne i tego samego koloru p³etwa odbytowa sprawiaj±, ¿e ¶winka prezentuje siê bardzo elegancko. Rzadko staje siê wêdkarskim ³upem nie tylko dlatego, ¿e jest jej niewiele, ale tak¿e dlatego, ¿e jest ryb± wymagaj±c± od wêdkarza wyj±tkowego refleksu. O powodzeniu po³owu decyduje b³yskawiczne zaciêcie, które musi nast±piæ jako odpowied¼ na minimalne drgniêcie sp³awika. Nieprzypadkowo ¶winka nazywana bywa królow± refleksu. Przy ³owieniu ¶winki mo¿na zapomnieæ o metodach gruntowych. £owi siê j± albo na przep³ywankê albo przystawkê z czu³ym sp³awikiem.
¦winki mog± dorastaæ do 60 centymetrów i osi±gaæ masê ok. 2,5 kilograma. Najczê¶ciej jednak rekordowe ¶winki ³owione w naszych wodach, to okazy maj±ce ok. 45-51 centymetrów d³ugo¶ci i masê 1,20 do 1,50 kilograma.
¦winka jest ryb± ¿eruj±c± przy dnie. Swoimi zrogowacia³ymi wargami zeskrobuje pokarm z ró¿norodnego pod³o¿a, a niekiedy ryje w samym dnie, pobieraj±c przy okazji mu³ i piasek. Najwa¿niejszymi sk³adnikami jej naturalnej diety s± glony, okrzemki, zielenice, sinice, a tak¿e fauna denna oraz jaja i larwy ryb. Przez wêdkarzy najczê¶ciej ³owiona jest na bia³e robaki, pêczak, pszenicê i niewielkich rozmiarów czerwone robaki.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia February 04 2011
974 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
