Czy prawica szykuje zamach na niezale¿no¶æ publicznych mediów? Czy likwidacja rozdêtej struktury Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oznacza ruch w kierunku ograniczania wolno¶ci s³owa? Czy PRL-owscy weterani, urzêduj±cy dzi¶ w gmachach na ulicy Woronicza w Warszawie, to niezawodni fachowcy, bez których telewizja nieuchronnie cofnie siê do poziomu fotoplastikonu? Czy telewizyjny skansen, który szczególnie upodoba³ sobie telewizyjn± „trójkê”, musi obrzydzaæ nam ¿ycie swoimi produkcjami, przypominaj±cymi „z³ote” lata Jaruzelskiego i Kiszczaka?
W minionym piêtnastoleciu wielokrotnie obiecywano uwolnienie nas, telewidzów, od koszmaru, jaki wieje z ekranów publicznej telewizji. To, ¿e stronnicze s± w wiêkszo¶ci prywatne stacje, które w czasie kampanii wyborczej dzielnie wspiera³y Platformê Obywatelsk± i Donalda Tuska, a teraz usi³uj± nam wmówiæ, ¿e rz±dy Prawa i Sprawiedliwo¶ci musz± doprowadziæ do gospodarczej i politycznej katastrofy – jest to wolny wybór ich w³a¶cicieli. Je¿eli uwa¿aj±, ¿e zwolennicy PO stanowi± wiêkszo¶æ w¶ród odbiorców ich programów, to mog± spaæ spokojnie, bo „ogl±dalno¶æ” utrzyma siê na dotychczasowym poziomie. Je¿eli jednak pomyl± siê w rachubach, to przyjdzie im ograniczaæ wydatki, zmniejszaæ zatrudnienie, emitowaæ powtórki i stopniowo przygotowywaæ siê do zmiany zawodu.
Programy telewizji prywatnych to problem ich w³a¶cicieli. Telewizja publiczna, to problem nas wszystkich, którzy p³acimy podatki. Z tych podatków, z abonamentów (to te¿ rodzaj podatku) oraz z reklam, utrzymywane s± kana³y telewizji publicznej: pierwszy, drugi, trzeci oraz TV Polonia i TV Kultura. Od wielu lat tym potê¿nym przedsiêwziêciem zarz±dza koalicja reprezentantów trzech partii: SLD, Unii Wolno¶ci (której chyba ju¿ nie ma) oraz PSL. Dlaczego akurat tych? Poniewa¿ w³a¶nie ich przedstawiciele swego czasu byli w stanie zgodnie wspó³pracowaæ, dziel±c siê wp³ywami i dochodami. Gdy tylko kto¶ o¶mieli siê krytykowaæ telewizyjne weso³e miasteczko, natychmiast podnosi siê chór oburzonych obroñców „niezale¿no¶ci mediów”, a tak¿e rozmaitych „autorytetów”, ostrzegaj±cych przed „upartyjnieniem” telewizji. W³adza SLD-UW-PSL nad telewizj± bynajmniej nie jest w³adz± partyjn±, natomiast gdyby na ten brylant dziennikarskiej niezale¿no¶ci o¶mielili siê podnie¶æ rêkê politycy PiS, oznacza³oby to rz±dy „komisarzy”, tworzenie „propagandowej tuby”, zastosowanie „bolszewickich metod”.
Czy po latach wmawiania nam, ¿e wszystko jest w porz±dku, a programy s± s³abe, poniewa¿ podatnicy za ma³o p³ac±, uda siê wreszcie nieco przewietrzyæ gabinety telewizyjnych decydentów? Sztuka przystosowywania siê do trudnych warunków jest doskonale znana fachowcom od politycznego kamufla¿u, wiêc chocia¿ przez lata realizowali w praktyce sojusz SLD-UW, w ostatnich miesi±cach udawali sympatyków PO, a dzi¶ – kto wie – przynajmniej niektórzy przeistocz± siê w gorliwych zwolenników PiS. Bêd± jednak czekaæ na pierwsz± pora¿kê nowego rz±du, na pierwsz± jaskó³kê odzyskiwania wp³ywów postkomunistów, na pierwsz± zapowied¼ powrotu Millera, Oleksego czy Janika. Wówczas znowu przyjdzie nam ogl±daæ u¶miechniête twarze mê¿ów stanu, dysponuj±cych promilami spo³ecznego poparcia, ale za to zagospodarowuj±cych d³ugie kwadranse antenowego czasu. Znowu oka¿e siê, ¿e na telewizyjnych korytarzach mo¿na spotkaæ niegdysiejszych towarzyszy, wracaj±cych z herbatki u tego czy owego naczelnego redaktora. A nam przyjdzie wy³±czaæ telewizory w ge¶cie bezsilnego obrzydzenia.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia December 08 2005
1662 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
