Skoro było już o pstrągu potokowym i pstrągu tęczowym, to trudno pominąć spotykanego, choć trzeba przyznać, że dość rzadko pstrąga źródlanego.
Pstrąg źródlany (Salvelinus fontinalis) to osiadła odmiana pstrąga potokowego. Ciało tej ryby jest brązowe lub oliwkowe z charakterystycznymi czerwonymi lub żółtymi punktami po bokach. Na płetwie odbytowej przednia krawędź jest biało-czarna. Pierwotnie ryba ta występowała na obszarze Ameryki Północnej. Pierwsze próby wprowadzenia pstrąga źródlanego do Polski miały miejsce w roku 1881, a materiał zarybieniowy, w formie narybku, pochodził z Niemiec. Zarybiono nim Czarny Staw Gąsienicowy w Tatrach. W roku 1909 narybek wpuszczony został do Zielonego Stawu Gąsienicowego. Na przełomie XIX i XX wieku zarybiano nim też dolnośląskie wody (dorzecze Nysy Kłodzkiej, Bobru, Kaczawy) oraz potoki Karkonoszy. W okresie II wojny światowej pstrąg źródlany został wsiedlony do górnego i środkowego dorzecza Warty.
Po wojnie kontynuowano zarybienia w Tatrach, wprowadzając ten gatunek ponownie do Czarnego, Zielonego, Przedniego, Długiego i Litworowego Stawu Gąsienicowego oraz Morskiego Oka. Zarybienie pstrągiem źródlanym prowadzono również na terenie województwa lubelskiego (rzeczka Biała Łada). W roku 1969 ponownie sprowadzono ten gatunek z Kanady i zarybiono nim karpackie dopływy Wisły (między innymi Dunajec).
Dzisiaj, poza Tatrami, w wodach otwartych gatunek ten spotykany jest sporadycznie, głównie poniżej ośrodków hodowlanych. Obecnie zaledwie kilka gospodarstw na południu (Jura Krakowsko-Częstochowska, Beskidy), jak i północny (Pomorze) nadal prowadzi hodowlę pstrąga źródlanego.
Pstrąg źródlany należy do gatunków osiągających znaczne rozmiary ciała. Maksymalna znana długość wynosiła 86 centymetrów, a maksymalna masa ciała 8 kilogramów. W polskich wodach przyrasta jednak dużo wolniej i nie osiąga tak imponujących rozmiarów. W tatrzańskich jeziorach najczęściej osiąga długość kilkunastu centymetrów, a w rzekach, do których był kiedyś wpuszczany, rzadko dorastał do rozmiarów przekraczających 30–40 centymetrów.
Pstrąg źródlany jest drapieżnikiem. Jego ofiarami są pijawki, skorupiaki, owady wodne i lądowe, pająki oraz ryby - głównie głowaczowate, ciernikowate i karpiowate, a także ikra i młodociane osobniki własnego gatunku oraz płazy. Duże osobniki, szczególnie w północnej części zasięgu, zjadają latem duże ilości drobnych ssaków, głównie norniki i nornice. Natomiast pstrągi wsiedlone do tatrzańskich jezior są głównie planktonożerne, zaś latem pożerają również (nieliczne) dorosłe postacie owadów lądowych.
Jakub Kleń
· Napisane przez Administrator
dnia January 31 2020
919 czytań ·
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
