Bitwa warszawska trwała prawie dwa tygodnie, od 12 do 25 sierpnia 1920 roku. Była najważniejszym momentem wojny polsko-bolszewickiej. Uznano ją za osiemnastą na liście przełomowych bitew w historii świata. Bo większość historyków nie wątpliwości - Polacy ocalili wówczas nie tylko własną niepodległość, ale uratowali też Europę przed zalewem komunizmu. Rocznica bitwy zwyczajowo obchodzona jest 15 sierpnia. Bo właśnie 15 sierpnia, w godzinach nocnych pierwsze oddziały 21 Dywizji Górskiej rozpoczęły forsowanie Wieprza pod Kockiem. W ten sposób rozpoczęła się kontrofensywa, w wyniku której rozbito wojska rosyjskiego Frontu Zachodniego pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego.
Dla upamiętnienia tego wyjątkowego czynu wojska polskiego w 1923 roku, rozkazem ministra spraw wojskowych gen. Stanisława Szeptyckiego, dzień 15 sierpnia ustanowiono Świętem Żołnierza. W rozkazie ministra Szeptyckiego zapisano: „W tym dniu wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której uosobieniem i wyrazem jest żołnierz. W rocznicę wiekopomnego rozgromienia nawały bolszewickiej pod Warszawą święci się pamięć poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość Polski”.
Tak się składa, że 15 sierpnia w Kościele katolickim przypada uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. I dość szybko to nadzwyczajne odparcie bolszewickiej nawałnicy przez polskie oddziały i odwrócenie losów wojny, zaczęto przypisywać specjalnej opiece Maryi – Królowej Polski. Dlatego bitwę warszawską zaczęto nazywać „Cudem nad Wisłą”.
Jan L. FRANCZYK
· Napisane przez Administrator
dnia August 18 2017
889 czytań ·
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
