No i doczekali¶my grudnia. Wiêkszo¶æ wêdkarzy wolny czas spêdza teraz raczej w domu ni¿ nad wod±. Czê¶ciej spotyka siê z kolegami od kija w restauracji, gdzie przy piwie wspomina miniony sezon. Koledzy przypominaj± najbardziej barwne chwile wcze¶niejszych sezonów wêdkarskich. I tak bêdzie a¿ do wczesnej wiosny, gdy wêdkarskie ¿ycie znów nabierze rumieñców – nad wod±. No, mo¿e z wyj±tkiem tych najbardziej twardych, którzy ju¿ w sylwestrow± noc wyrusz± nad pomorskie rzeki, by tam, 1 stycznia nowego roku, zapolowaæ na ³ososiowate.
W³a¶nie w trakcie takiej jednej z pó¼nojesiennych pogaduch przypomnia³ mi siê lipieñ, jakiego z³owi³em kilka lat temu w Sanie. Na niewielk± obrotówkê. Inni wêdkarze, którzy ³owili na sztuczne muchy mieli wiêcej szczê¶cia – wyci±gnêli wtedy po komplecie lipieni. To by³ mój jedyny lipieñ, jakiego z³owi³em w ¿yciu. Pewno dlatego, ¿e nad San je¿d¿ê rzadko (bo do¶æ daleko), a nad Dunajcem w okolicach Kro¶cienka, czy nad Popradem pod Piwniczn± te¿ bywam nieczêsto. Mam równie¿ ten feler, ¿e nie jestem muszkarzem. Po prostu w m³odo¶ci nikt nie zarazi³ mnie t± piêkn± technik± ³owienia i nie nauczy³ jak precyzyjnie podawaæ przynêtê zgrabnie ¶migaj±c d³ug± link±.
Lipienie s± piêkne. Podobnie jak pstr±gi, nale¿± do najbardziej kolorowych naszych ryb. Boki lipieni s± zasadniczo srebrzyste, niekiedy ze z³otawym nalotem. U doros³ych okazów prawie zawsze mieni± siê przynajmniej lekkimi odcieniami czerwieni. U ryb starszych, a zw³aszcza u samców, barwa ta staje siê bardziej intensywna, wrêcz fioletowa, st±d du¿e okazy tej ryby nazywane s± przez wêdkarzy kardyna³ami. Co ciekawe, lipienie ¿yj±ce na po³udniu Polski maj± mocniejsze barwy ni¿ ich bracia z rzek Polski Pó³nocnej. Bardziej kolorowe s± równie¿ lipienie z p³ytkich rzek o kamienistym dnie. W rzekach g³êbokich, z dnem pokrytym ¿wirem lub piaskiem, ale bez ro¶lin, lipienie s± jasne, ale gdy dno porastaj± kêpy w³osienicznika wtedy lipienie staj± siê ciemniejsze. Piêkna jest tak¿e p³etwa ogonowa tych ryb – u m³odych lipieni jest przezroczysta lub kremowa, a u lipieni doros³ych – zw³aszcza jesieni± i w okresie tar³a – czerwona, bordowa lub fioletowa. Najpiêkniej jednak ubarwiona jest ich p³etwa grzbietowa. Jest ona czerwonawa, z ja¶niejszymi, rozmieszczonymi nieregularnie, ¿ó³tawymi plamami i kilkoma rzêdami ciemnych, prawie czarnych plam. A wzd³u¿ górnej krawêdzi p³etwy grzbietowej ci±gnie siê jasny, seledynowy, niebieski lub ró¿owy pasek, którego barwa w okresie tar³a staje siê bardziej intensywna.
Lipienie nie dorastaj± do jakich¶ imponuj±cych rozmiarów. Ichtiolodzy uwa¿aj±, ¿e ryba ta dorasta do 50 centymetrów d³ugo¶ci, osi±gaj± wagê jednego do pó³tora kilograma. Chocia¿ rekordowy okaz lipienia z³owionego w roku 2001, co odnotowa³ „Wêdkarski ¦wiat”, mierzy³ 52 centymetry. Najczê¶ciej ³owione s± jednak osobniki d³ugo¶ci od 30 (wymiar ochronny) do 40 centymetrów.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia December 06 2015
932 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
