Mieliśmy prezydenta, który przez pięć lat uważał, że jego urząd ma służyć ochronie rządu i rządzącej partii. Ten prezydent na parę tygodni przed kolejnymi wyborami obiecuje, że teraz to się zmieni, a on sam weźmie się do pracy, zapewni nam bezpieczeństwo, udzieli wsparcia polskim rodzinom oraz pomoże młodym ludziom znaleźć pracę. Czy uwierzymy w prezydenckie bajki? Odpowiedź na to pytanie poznamy 10 i 24 maja. Ale już dziś, parę dni przed pierwszą turą wyborów, możemy mieć pewność, że bez zwycięstwa Komorowskiego, rządząca Platforma Obywatelska nie ma co marzyć o utrzymaniu się przy władzy po jesiennych wyborach parlamentarnych.
Komorowski twierdzi, że nie miał wpływu na katastrofalne rządy PO-PSL, ale przecież nie zastosował prezydenckiego weta i nie zapobiegł obniżeniu wieku emerytalnego, dewastacji służby zdrowia czy przyjęciu konwencji, kwestionującej tradycyjne małżeństwo, a równocześnie otwierającej drogę dla promocji homoseksualizmu i rozmaitych dewiacji. Równocześnie całkowicie zawiódł jako głowa państwa. A przecież wbrew kłamstwom mediów, prezydent Rzeczypospolitej ma wpływ przynajmniej na dwie dziedziny polityki: na obronność i sprawy zagraniczne.
Co zrobił dla zapewnienia bezpieczeństwa Polakom? Armia została okrojona i zdemoralizowana finansowymi aferami, pozbawiona nowoczesnej broni i mobilizacyjnego zaplecza. Kryzys ukraiński pokazał, że Polska jest praktycznie bezbronna i to w czasie, gdy okazało się, że sojusze, na które liczyliśmy, stopniowo tracą swoją wiarygodność. Czy w razie zagrożenia naszych wschodnich granic możemy liczyć na Niemcy, które marzą o współpracy z Rosją, czy na Francję, która narzeka, że jej interesy ucierpiały w rezultacie nałożonych na Rosję sankcji? Teraz w pośpiechu rząd Kopaczowej usiłuje stworzyć wrażenie, że nadrabia siedmioletnie zaległości, ale już pierwsza zapowiadana transakcja zakupu wojskowych helikopterów pokazuje, że niejasne zobowiązania okazują się ważniejsze od polskich interesów i od zachowania miejsc pracy w polskim przemyśle zbrojeniowym.
W polityce międzynarodowej bilans pięcioletniej kadencji Komorowskiego jest jeszcze gorszy. Polska została wypchnięta z grona państw, które podejmują decyzje w sprawie bezpieczeństwa Europy Wschodniej, straciła zaufanie dotychczasowych partnerów w naszym regionie, przestała się liczyć w europejskiej polityce zagranicznej. Zachodnie mocarstwa, aby odwrócić uwagę opinii publicznej od niebezpieczeństwa ze strony Rosji, wolą udawać, że pierwszoplanowym problemem jest napływ emigrantów z Afryki (który trwa od lat, a rządy Francji, Niemiec i Włoch udawały, że tego nie widzą) oraz sukcesy terrorystycznych ugrupowań islamskich w Syrii i Libii (gdzie na życzenie Rosji tolerowano stan chaosu i wojny domowej). Czy Komorowski coś zrobił, aby przywrócić właściwe proporcje w ocenie zagrożeń dla pokoju w Europie? Nie zrobił nic, poza ośmieszaniem polskiego państwa, tak jak to miało miejsce podczas niedawnej wizyty w Japonii.
Mieliśmy prezydenta, który nie sprostał wymaganiom trudnych czasów. Polska nadal pozostaje daleko w tyle za Zachodem, a prezydent wspiera rząd, który nie robi nic, aby to zmienić. Czy nie jest już najwyższy czas, abyśmy o tym prezydencie mogli mówić w czasie przeszłym?
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia May 07 2015
712 czytań ·
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
