Weszli¶my w gor±cy okres ¶wiêtowania. Zaczynamy od 1 maja, który jest nadal ¶wiêtem pañstwowym i w zwi±zku z tym dniem wolnym od pracy. W tym roku odczuwamy to namacalnie, bo przypada w pi±tek. Co prawda s± przeciwnicy tego ¶wiêta, uwa¿aj±c go za relikt postkomunistyczny, ale skwapliwe korzystaj± z wolnego dnia, niektórzy t³umacz±c siê, ¿e jest to ¶wiêto pierwszego robotnika-cie¶li, czyli ¦wiêtego Józefa opiekuna Jezusa Chrystusa. Obie hipotezy s± dorabiane, bo nikt za czasów Chrystusa nawet nie my¶la³ o ¶wiêcie pracy, a tak¿e nie ma ono wiele wspólnego z komunizmem w swojej genezie.
¦wiêto wprowadzi³a w 1889 roku II Miêdzynarodówka dla upamiêtnienia wydarzeñ z pierwszych dni maja 1886 roku w Chicago, w Stanach Zjednoczonych podczas strajku bêd±cego czê¶ci± ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy. Sytuacja w Chicago by³a napiêta ju¿ kilka lat przed wydarzeniami z 1886 roku. Fatalne warunki pracy, niskie p³ace i praca do dwunastu godzin na dobê by³y standardem. Dodatkowo antykapitalistyczne nastroje by³y podsycane przez radykalnych agitatorów, walcz±cych m.in. o o¶miogodzinny dzieñ pracy. Opór robotników skierowa³ siê przeciwko w³a¶cicielowi firmy McCormick Harvester Co. W wyniku próby modernizacji zak³adu, która spowodowa³aby zwolnienia ogromnej rzeszy pracowników jego stosunki ze zwi±zkami zawodowymi nie uk³ada³y siê najlepiej. Poci±gnê³o to za sob± strajk robotników, w wyniku którego w³a¶ciciel fabryki zmuszony zosta³ do radykalnych ustêpstw. Nie trwa³o to jednak zbyt d³ugo. Ju¿ w lutym 1886 roku dokona³ zwolnienia wszystkich pracowników. Na ich miejsce powo³a³ ca³kowicie now± kadrê, której bezpieczeñstwa mia³a pilnowaæ kilkudziesiêcioosobowa grupa ochroniarzy.
Dzia³acze zwi±zkowi szybko przeszli do ofensywy. Rozpoczêli przygotowania do demonstracji zapowiedzianej na 1 maja. Jej celem by³o wywalczenie o¶miogodzinnego dnia pracy. Na czele demonstracji sta³ Albert Parsons – zwi±zkowiec, anarchokomunista; opowiadaj±cy siê tak¿e m.in. za równouprawnieniem czarnych. Pomimo obaw wielu ludzi pochód przeszed³ bez rozlewu krwi. Wziê³o w nim udzia³ przesz³o kilkadziesi±t tysiêcy osób. I tak wygl±da³y pierwsze wydarzenia pierwszomajowe. Ich organizatorom trudno zarzuciæ z³e intencje, a wrêcz odwrotnie mia³y one jak najbardziej charakter jak na owe czasy postêpowe i trzeba by³o poczekaæ jeszcze wiele lat na realizacjê podnoszonych idea³ów, w ró¿nych pañstwach, a s± takie w których nadal nie ma ich zrealizowanych. 1 maja jako dzieñ walki o sprawiedliwo¶æ spo³eczn±, ludzie pracy najemnej obchodzili w wielu pañstwach, tak¿e w II RP i do dzisiaj jest on ¶wiêtowany w ró¿nych pañstwach.
Faktem jest, ¿e ¶wiêto to zaanektowali najpierw komuni¶ci w Rosji Radzieckiej, a pó¼niej przywódcy pañstw socjalizmu realnego, czyni±c go ¶wiêtem pañstwowym i fasadowym. Natomiast w Niemczech 1 maja zosta³ ¶wiêtem pañstwowym w 1933 roku. ¦wiêto nazywa³o siê „Narodowy Dzieñ Pracy”, a jego oficjalne obchody powi±zano ¶ci¶le z ideologi± nazistowsk±. Na koniec trzeba powiedzieæ, ¿e 1 maja obchodzony jest w ko¶ciele katolickim jako wspomnienie ¶w. Józefa Rzemie¶lnika (Robotnika). Wspomnienie to wprowadzi³ do kalendarza liturgicznego papie¿ Pius XII w 1955 roku jako alternatywê dla laickiego ¦wiêta Pracy.
Pozostawiam te przypomnienia bez komentarza, a wnioski wyci±gnijcie pañstwo sami.
S£AWOMIR PIETRZYK
· Napisane przez Administrator
dnia May 01 2015
816 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
