Powoli koñczy siê czerwiec, a wraz z jego koñcem rozpoczyna siê tegoroczny sezon na nasze sumy. Od 1 lipca mo¿na je ju¿ ³owiæ m.in. w Wi¶le. A warto pamiêtaæ, ¿e w okolicach £êgu i Mogi³y ryby te rozmno¿y³y siê wyj±tkowo.
Sum zawsze powodowa³ u wêdkarzy wiêkszy wyrzut adrenaliny, bo generalnie to ryba potê¿na - co widaæ ju¿ po wymiarze ochronnym, który dla tej ryby wynosi a¿ 70 centymetrów. Polski rekord w po³owie tej ryby ustanowi³ w roku 1986 szczeciñski wêdkarz Jan Marzec, który z rzeki Regalica wyci±gn±³ suma wa¿±cego 67 i pó³ kilograma, którzy mierzy³ dwa metry i dwadzie¶cia piêæ centymetrów. Z ogromnych sumów s³ynê³o kiedy¶ s³ynne jezioro Gop³o, z którego jeszcze w latach siedemdziesi±tych ub. wieku kruszwiccy rybacy wy³owili sieciami sztukê wa¿±c± 86 kilogramów.
Sum ma tak charakterystyczny wygl±d, ¿e trudno go pomyliæ z inn± ryb± (podobnie jak trudno nie rozpoznaæ wêgorza czy miêtusa). Przede wszystkim sum nie ma ³usek. Gdy patrzymy na tê rybê w oczy od razu rzuca siê jego krótka g³owa z szerokim pyskiem. Po obu stronach tego pyska znajduj± siê d³ugie w±sy – po jednym z ka¿dej strony. Z kolei pod ¿uchw±, z podbródka, wyrastaj± cztery krótsze w±siki. Sum jest krótkowidzem. ¦rednica jego oka stanowi zaledwie jedn± setn± d³ugo¶ci cia³a. Wzrok s³u¿y mu jedynie do ogólnej orientacji, a i to raczej na niewielkie odleg³o¶ci. Za to rozstawienie otworów wêchowych daje sumowi stosunkowo du¿± powierzchniê b³on z zakoñczeniem nerwów wêchowych i jednocze¶nie niesamowit± wrêcz wra¿liwo¶æ na dzia³anie nawet ¶ladowych ilo¶ci substancji zapachowych. Sum to prawdziwy wêchowiec – co jest niezwykle wa¿n± informacj± dla ka¿dego wêdkarza. Czasami mo¿na siê spotkaæ z opini±, i¿ d³ugie w±sy suma s³u¿± tej rybie jako swoiste narz±dy dotyku. To b³êdne opinie. W±sy s± jednym z rozlicznych narz±dów smaku u tej ryby. Zreszt± brodawki smakowe suma ma równie¿ umiejscowione na wargach, ³ukach skrzelowych, na g³owie i w wielu innych miejscach skóry. Narz±dami dotyku s± natomiast brodawki czuciowe, rozsiane w najwiêkszej ilo¶ci w okolicy pyska.
Sum wyposa¿ony w tak rozliczne urz±dzenia sygnalizacyjne jak wêch, s³uch, dotyk i smak, jest doskonale przystosowany do przebywania w ciemnych partiach wody. Nieprzypadkowo najwiêcej sporych okazów tej ryby by³o ³owionych w nocy.
Sumy lubi± przebywaæ w g³êbszych partiach wody. Prowadz±c denny tryb ¿ycia, wybieraj± miejsca muliste, szukaj±c kryjówek w¶ród zatopionych drzew, po¶ród ró¿nych podwodnych przeszkód, w norach i przybrze¿nych wykrotach. Nie lubi± za to szybkiego nurtu.
Ryby te nale¿± do gatunków, które maj± najmniejsze wymagania tlenowe (podobnie jak karasie, karpie czy leszcze). Mog± ¿yæ w wodzie, która zawiera tylko 5 mg tlenu w jej jednym litrze. Lubi± za to ciep³o. Do rozwoju niezbêdna jest im temperatura wody powy¿ej 15 stopni Celsjusza. A im wy¿sza temperatura – tym czê¶ciej pobieraj± pokarm. Proces trawienia u suma trwa dziesiêæ razy krócej przy temperaturze 25 stopni ni¿ przy temperaturze 5 stopni. Wniosek wydaje siê do¶æ prosty – w lecie sumy ¿eruj± najbardziej intensywnie.
Nadmieni³em, ¿e sumy preferuj± g³êbsze partie wód. To prawda. Nie znaczy to jednak, ¿e nie mo¿na spotkaæ suma bli¿ej powierzchni. Mo¿na. Tak dzieje siê przewa¿nie noc±, gdy sum intensywnie ¿eruje. Mo¿na wtedy us³yszeæ charakterystyczne „cmokanie” poluj±cych sumów. Niejeden wêdkarz s³ysza³ te¿ zapewne jak ¿eruj±ce sumy „t³uk±” swoimi ogonami w wodê. Wypada tylko mieæ nadziejê, ¿e w któr±¶ z ciep³ych, lipcowych nocy i my us³yszymy te charakterystyczne odg³osy wielkiej ryby.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia June 26 2014
2490 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
