O zarządzających nowohuckim kombinatem trochę inaczej, czyli… Poczet Dyrektorów Naczelnych huty (cz. II)
Dodane przez Administrator dnia 21/05/2010 22:33:40
W okresie 60 lat funkcjonowania huty (rozumianej jako samodzielne przedsiębiorstwo produkcyjne) było 14 dyrektorów, którzy bezpośrednio kierowali hutą. W ubiegłym tygodniu zaprezentowaliśmy sylwetki dyrektorów do roku 1990. Dziś prezentujemy kolejnych dyrektorów, którzy zarządzali hutą aż do jej przejęcia przez nowego właściciela.
II. Okres: lata 1990 – 2003
1.Dyrektor Zygmunt BOREK, z AGH (doktor nauk technicznych) był pierwszym Dyrektorem Naczelnym, który został wybrany w wyniku konkursu ogłoszonego i przeprowadzonego przez Radę Pracowniczą Huty. Tak naprawdę konkurs wygrał mgr inż. Andrzej Reczyński (uzyskał większą ilość punktów), ale ponieważ dyr. Borek „lepiej się prezentował”, Rada wybrała właśnie jego. Wprowadzenie na stanowisko nastąpiło w dniu 24 maja 1990 r. Mówiło się o „trzęsieniu ziemi” w hucie, w krótkim czasie bowiem zostały dokonane liczne zmiany personalne, w tym usunięto większość dyrektorów branżowych. Być może to był prawdziwy powód nie wybrania Dyr. Reczyńskiego – miał on bowiem licznych znajomych i kolegów w hucie, a dyr. Borek był „spoza układu”. Wkrótce jednak doszło do ostrego konfliktu z Radą Pracowniczą, głownie z jej przewodniczącym mgr inż. Wąchalewskim. Dyr. Borek próbował także cenzurować „Głos” m.in. konfiskując jeden z nakładów gazety – chodziło o nr 46 z 16 listopada 1990 r. Ostatecznie po burzliwym posiedzeniu Rady został odwołany w dniu 18 kwietnia 1991 r.
2. Po krótkich, aczkolwiek burzliwych rządach dyrektora Borka jego miejsce zajął Ryszard KACZOR, absolwent metalurgii AGH. Objął stanowisko 25 kwietnia 1991 r. jako Tymczasowy Kierownik HTS. Jego zadaniem było - jak sama nazwa stanowiska wskazywała – tymczasowe zarządzanie hutą, następnie przygotowanie jej do przekształcenia w Jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa, w dalszej kolejności w Spółkę Prawa Handlowego. W dniu 7 stycznia 1992 r., po zaledwie 8 miesiącach został odwołany ze stanowiska, ustępując miejsca dyrektorowi Jerzemu Knapikowi.
3. Dyrektor Jerzy KNAPIK, absolwent AGH (odlewnik), został powołany na stanowisko Dyrektora Zarządcy Komisarycznego HTS, a następnie na Dyrektora Generalnego (łącząc stanowisko dyrektora ze stanowiskiem Prezesa Zarządu HTS S.A.). W Hucie od 1963 r., były asystent dyr. Czesława Drożdża, dobry organizator, menadżer, często powtarzał - trochę żartując, że jest bankowcem (urodził się bowiem w czasie wojny w mieszkaniu służbowym banku znajdującego się na rogu ul. Floriańskiej i Rynku Głównego). Legitymował się dobrą znajomością huty, był zafascynowany hutą i jej problemami. Nawiązywał liczne kontakty z hutami w Austrii, Niemczech i Holandii, a także bezpośrednio z Michałem Sędzimirem (synem Tadeusza – patrona huty). Dzięki tym kontaktom szereg pracowników huty zostało gruntownie przeszkolonych w Niemczech, jak również w USA. W 1996 r. nastąpiło uruchomienie COS – Ciągłego Odlewania Stali. Pogarszający się stan zdrowia spowodował, że 50–lecie huty musiał spędzić w szpitalu. Po wyjściu ze szpitala z uwagi na zły stan zdrowia został odwołany 28 czerwca 1999 r. Po kilku miesiącach zmarł w szpitalu przy hucie.
4. Nowym Prezesem – Dyrektorem Generalnym (Naczelnym) został w dniu 29 czerwca 1999 r. Piotr JANECZEK. Menadżer z Bochni, inżynier hutnik AGH, sprawny organizator, w chwili objęcia stanowiska miał zaledwie 44 lata. Rozpoczął proces „prawdziwej” restrukturyzacji huty. Uważał, że zatrudnienie jest zdecydowanie nadmierne – w roku objęcia przez niego funkcji wynosiło 16 876 pracowników. Zamierzał utworzyć rodzaj hutniczego holdingu pod przewodnictwem huty. Jednak nie udało się to, prawdopodobnie z powodu „śląskiego lobby” – huta z Krakowa nie miała wówczas właściwego wsparcia politycznego. Należy pamiętać, że jeden z ówczesnych ministrów Emil Wąsacz pochodził z Huty Katowice. Odwołanie dyr. Janeczka nastąpiło 29 listopada 2001 r. z udziałem dyr. Jerzego Podsiadły, nowego – tym razem Prezesa i Dyrektora. Dyrektor Janeczek powrócił do Bochni do swojej Spółki (dawnego Zakładu Przetwórstwa Hutniczego w Bochni – ZP).
+ + +
Ostatnich trzech Dyrektorów Naczelnych to:
5. Dyrektor Jerzy PODSIADŁO, absolwent Wydziału Przemysłu Akademii Ekonomicznej w Katowicach, doktor nauk ekonomicznych, dyrektor i prezes. Od 30 listopada 2001 r. do 31 maja 2002 r. był Prezesem Zarządu HTS S.A. – Dyrektorem Generalnym oraz równocześnie Dyrektorem i Prezesem Huty Katowice. Mieszkaniec Katowic, związany ze Śląskiem i Zagłębiem. Prezes Zarządu – Dyrektor Generalny „Polskie Huty Stali S.A.”.
6. Dyrektor Czesław SKOWRONEK, od 1 czerwca 2002 r. do 31 sierpnia 2002 r. Inżynier metalurg AGH, Prezes Zarządu HTS S.A. – Dyrektor Generalny. Związany z hutą. Był m.in. Kierownikiem Wydziału, a później Zakładu Walcownia Gorąca Blach i Taśm, Dyrektorem Produkcji, Dyrektorem Logistyki Huty. Członek Zarządu „Polskie Huty Stali S.A.” .
7. Dyrektor Jacek WOLIŃSKI, od 1 września 2002 r. do 31 grudnia 2002 r., inżynier mechanik AGH. Prezes Zarządu „Polskie Huty Stali S.A.” w części dotyczącej HTS S.A. Od 1 stycznia 2003 r. Dyrektor Naczelny „Polskie Huty Stali S.A.” – Oddział HTS w Krakowie. Związany z hutą, był m.in. Mechanikiem Zakładu Stalowniczego, Dyrektorem Technicznym, Dyrektorem ds. Inwestycji i Nadzoru Majątkowego oraz Dyrektorem Logistyki Huty.
+ + +
Począwszy od 1 stycznia 2003 r. Huta przestała być samodzielnym przedsiębiorstwem, m.in. nie posiadała osobowości prawnej. W wyniku przekształceń, a później prywatyzacji, huta stała się jednym z czterech oddziałów firmy ISPAT Polska Stal S.A., później Mittal Steel Poland S.A, a obecnie Arcelor Mittal Poland S.A. Dlatego też wydaje się uzasadnione, by w tym miejscu zakończyć „Poczet Dyrektorów Naczelnych Huty”.
Wacław Kmita