[2021.11.19] Chcę oddać koty
Dodane przez Administrator dnia 20/11/2021 09:37:17
Od kilkunastu lat proszę gminę, w której mieszkam (a także powiat, wojewodę itd.), o dofinansowania do utrzymania bezdomnych kotów lub o zabranie ich ode mnie. Kiedyś przybłąkała się do mnie kotka, a że miałam kocura, to z czasem kotów było 5, później 10, a obecnie jest około 20. Mam ponad 70 lat i nie mam ani siły, ani środków na utrzymanie takiego stada. Gmina nic nie robi, poza tym, że dostaję od niej 15 kg paszy na te wszystkie zwierzęta raz na 3 miesiące. Czy można podać ewentualną procedurę zgłoszenia skargi do organów unijnych w celu spowodowania zabrania stada kotów?
W oparciu o art. 11a ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. „O ochronie zwierząt” (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 638 z późn. zm.) gmina ma obowiązek uchwalić program obejmujący m.in. opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie. W opisanej sprawie trzeba się też jednak zastanowić, czy w ogóle mamy do czynienia ze zwierzętami wolno żyjącymi, a tym bardziej bezdomnymi. Zgodnie z treścią art. 4 pkt 21 ww. ustawy, ilekroć jest w niej mowa o zwierzętach wolno żyjących (dzikich), rozumie się przez to zwierzęta nieudomowione, żyjące w warunkach niezależnych od człowieka. Z kolei wedle jej art. 4 pkt 16 ww. ustawy, „ilekroć jest (…) mowa o zwierzętach bezdomnych, rozumie się przez to zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały”. O ile zatem wzmiankowaną kotkę można ewentualnie zaliczyć do zwierząt bezdomnych, o tyle potomstwo jej i Pana kota już nie bardzo. Jeżeli nie ma Pan możliwości utrzymywania zwierząt i opiekowania się nimi, drogą do załatwienia sprawy jest zwrócenie się o pomoc do organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, w tym prowadzenie dla nich schroniska (w porozumieniu z gminą), i przekazanie jej zwierząt, składając w gminie oświadczenie o niemożności sprawowania nad nimi opieki z uwagi na trudną sytuację życiowo-materialną.
(sp)