[2021.04.29] RODZINA NA SWOIM
Dodane przez Administrator dnia 08/05/2021 09:44:23

---

Ostatnio publicyści i wielu obserwatorów polskiej sceny politycznej komentowało sytuację polityczną w kraju. Niektórzy śmiało twierdzili, że obóz władzy wpadł na mieliznę i przyjdzie kryzys w wyniku, którego może dojść do wcześniejszych wyborów. Przewidywania te zostały szybko zweryfikowane wieczorem w minioną niedzielę, gdy doszło do spotkania liderów Zjednoczonej Prawicy. Na drugi dzień, co prawda, doszło do opublikowania lakonicznych komunikatów z tego spotkania, ale wyraźnie wskazujących na to, że rządzący się dogadali i zamierzają sprawować władzę do końca kadencji, czyli 2023 roku.
Nie jestem tym zdziwiony. Zbyt wiele łączy rządzących, a przede wszystkim dostęp do koryta w postaci licznych synekur w spółkach Skarbu Państwa i innych firmach podległych władzy. Afera z panem Obajtkiem jest tylko wierzchołkiem góry lodowej. Fakt, że jest on rekinem, który obławia się do granic możliwości i czerpie pełnymi garściami ze stworzonych mu możliwości. Nie on jednak jest w tym wszystkim najważniejszy. Bardziej liczą się setki, tysiące lojalnych ludzi powiązanych z władzą, którzy są członkami rad nadzorczych, piastują funkcje kierownicze w firmach podległych, a bywa że dostają mniej ważne posady dające stały dochód, co także ma znaczenie w dobie kryzysu.
Niezależne środki masowego przekazu coraz częściej ujawniają listy nominatów w skład, których wchodzą nie tylko żony i dzieci, ale też partnerki, ojcowie, wujowie, ciotki i szwagrowie ludzi sprawujących władzę. W ten sposób PiS korzysta ze znanego solidaryzmu klanowego, nazywanego w socjologii „familizmem”. Pojęcie to zostało wprowadzone przez socjologa Edwarda Banfielda pochodzącego z Włoch. Twierdził on, że normy uczciwości i moralnego postępowania oczekiwane są jedynie w relacjach wewnętrznych między członkami rodziny. Tak się narodziło rozróżnienie pojęciowe na między „nami” i „nimi”, które zakłada stosowanie różnych reguł wobec swoich i obcych. Sformułował on zasadę moralności i polityki w takich społecznościach jako obowiązek „maksymalizacji bezpośrednich korzyści materialnych rodziny, przy założeniu, że wszyscy inni robią to samo”. Można to zauważyć obecnie w Polsce, gdzie nawet rządzący poszli dalej i w przekazach propagandowych informują „My kradniemy? Tamci kradli więcej”. Jest to całkowite potwierdzenie sprawowania władzy opartej nie tylko na familiźmie, ale także klienteliźmie.
Klientelizm jest to układ nieformalnych zależności typu ekonomiczno-politycznego w ramach, których wpływowy decydent polityczny (lub zasobny dysponent dóbr ekonomicznych) – (patron) roztacza opiekę nad osobą (lub grupą społeczną) – (klientela) w zamian za poparcie polityczne. Zjawisko klientelizmu jest powszechnie uznawane za formę patologii społecznej, ponieważ narusza formalne i oficjalne reguły gry politycznej i ekonomicznej. Powiązania typu klientelistycznego zaburzają prawidłowy (z punktu widzenia obowiązujących urządzeń i instytucji społeczno-politycznych) proces dystrybucji dóbr politycznych i ekonomicznych, doprowadzając do powstania „szarej strefy” nie podlegającej ogólnospołecznej kontroli. Zjawiskami pokrewnymi są zjawiska nepotyzmu oraz kumoterstwa, a te pojęcia są nam wszystkim znane. I tak zwyciężyło kumoterstwo i nepotyzm na ostatnim spotkaniu liderów Prawicy Razem, a nie dobro naszej Ojczyzny. Ogłoszono po cichu program „Rodzina na swoim”.
SŁAWOMIR PIETRZYK