[2018.08.10] Wodomierze jako podzielniki kosztów i ich legalizacja
Dodane przez Administrator dnia 12/08/2018 09:34:32
W naszej wspólnocie jedna z właścicielek posługuje się wodomierzem, który nie był legalizowany. Właściciele twierdzą, że wodomierz jest sprawny i żadne przepisy nie nakazują jego legalizacji.
Zgodnie z art. 6 Ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków dostarczenie wody lub odprowadzenie ścieków odbywa się na podstawie umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków zawartej między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług. Jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkami wielolokalowymi, umowa zawierana jest z właścicielem budynku lub zarządcą nieruchomości wspólnej. Do rozliczeń między dostawcą a odbiorcą wody służy wodomierz główny (w dużych budynkach może ich być więcej niż jeden) i ten właśnie wodomierz bezwzględnie musi być legalizowany. Od powyższej zasady możliwe są wyjątki. Zgodnie z ust. 6 artykułu 6 Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę: 6. Na wniosek właściciela lub zarządcy budynku wielolokalowego, o którym mowa w ust. 4 i 5, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne zawiera umowy z korzystającymi z lokali osobami, jeżeli 1) wszystkie lokale wyposażone są zainstalowane wodomierze zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi w sposób uzgodniony z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym, 2) możliwy jest odczyt wskazań wodomierzy, 3) wnioskodawca ustala sposób rozliczeń różnic wskazań między wodomierzem głównym a wodomierzami zainstalowanymi w poszczególnych lokalach oraz zasady ich utrzymania, 4) uzgodniony został przez strony sposób przerwania dostarczania wody do lokalu bez zakłócania dostaw wody w pozostałych lokalach; w szczególności przez możliwość przerwania dostarczania wody do lokalu rozumie się również założenie plomb na zamkniętych zaworach odcinających dostarczanie wody do lokalu. W takim przypadku mają zastosowanie przepisy rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. Zgodnie z § 33 tego rozporządzenia w przypadku gdy instalacja wodociągowa została wyposażona w wodomierze do rozliczeń zużycia wody w lokalach, właściciel tych urządzeń powinien zapewniać okresową ich legalizację. 2. Okresy ważności cechy legalizacyjnej określają odrębne przepisy. (§ 30 rozporządzenia zawiera analogiczny przepis odnoszący się do instalacji ciepłej wody użytkowej).
W pozostałych przypadkach wodomierze nie spełniają funkcji przyrządów pomiarowych, lecz funkcję podzielników kosztów. Innymi słowy, ich wskazania stanowią podstawę do określenia rozdziału kosztów wynikających z faktur dostawcy wody na poszczególnych odbiorców – właścicieli i użytkowników lokali. Można zatem przyjąć, że w takich przypadkach nie istnieje prawny obowiązek legalizacji wodomierzy co 5 lat. Legalizacja, zarówno pierwotna (bezpośrednio po zakończeniu procesu produkcyjnego), jak i późniejsza, polega na sprawdzeniu i stwierdzeniu, że wodomierz spełnia wymagania Polskiej Normy PN-EN 14154-1:2007 Wodomierze – Część 1: Wymagania ogólne. (pozostałe części normy dotyczą: Część 2 – Instalacji i warunków użytkowania, Część 3 – Metod i wyposażenia do badań). Jedną z cech wodomierza jest jego dokładność sprawdzana w trzech określonych przez Normę punktach. Zakłada się, że jeśli wodomierz spełnia warunki określone w Polskiej Normie, to przez okres pięciu lat może pełnić funkcję urządzenia pomiarowego. Jeżeli wodomierz nie pełni funkcji urządzenia pomiarowego, lecz jedynie funkcje podzielnika kosztów, można dopuścić nieco bardziej liberalne wymagania stawiane temu urządzeniu. Wydaje się, że w takim przypadku okres użytkowania wodomierza można byłoby wydłużyć do sześciu, czy nawet siedmiu lat od ostatniej legalizacji. Można tu wyjść z założenia, że utrata dokładności wodomierza może mieć dla niektórych właścicieli lokali skutki negatywne (w przypadku obciążenia ich większą częścią zużytej wody), lecz skutki te zostaną zrekompensowane oszczędnością kosztów wynikającą z dłuższego okresu użytkowania wodomierza (niższy koszt roczny wymiany lub legalizacji wodomierza). Wydłużenie okresu użytkowania wodomierzy nie może być jednak nadmierne. Wskazania wodomierzy, nawet przy dopuszczeniu mniejszej dokładności, powinny jednak pozostawać wiarygodne. Stanowić one będą podstawę do rozliczeń kosztów ponoszonych przez wspólnotę (a także spółdzielnię) mieszkaniową za zakup wody i odprowadzenia ścieków. Trudno jednak określić graniczny okres użytkowania wodomierzy wykorzystywanych jako podzielniki kosztów.
(sp)