W 162. rocznicę wybuchu powstania styczniowego Hutnicy w Czernej
Dodane przez Administrator dnia 24/01/2025 17:40:18
W ubiegłą niedzielę, 19 stycznia, w 162. rocznicę wybuchu powstania styczniowego, narodowego zrywu niepodległościowego skierowanego przeciwko rosyjskiemu zaborcy, odbyła się 42. Pielgrzymka Ludzi Pracy do Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Czernej koło Krzeszowic. Tam odprawiona została Msza św. w intencji Ojczyzny oraz ludzi pracy, a po niej pielgrzymi nawiedzili grób św. Rafała Kalinowskiego, uczestnika powstania styczniowego na Litwie, za co – po upadku powstania - carskie władze zesłały go na 10 lat na Syberię. Powstaniec Rafał Kalinowski w roku 1877 wstąpił do karmelitów bosych, a w 1882 roku w Czernej przyjął święcenia kapłańskie. Tutaj też został pochowany.
Po uroczystościach religijnych odtworzone zostało widowisko historyczne z udziałem grupy rekonstrukcyjnej przedstawiającej sceny z powstania styczniowego.
Organizatorem pielgrzymki było tradycyjnie Duszpasterstwo Hutników funkcjonujące przy parafii M.B. Częstochowskiej na Szklanych Domach oraz Komisja Robotnicza Hutników NSZZ „Solidarność”.
+ + +
Powstanie styczniowe rozpoczęło się z początkiem1863 i trwało prawie do jesieni 1864. Było najdłużej trwającym polskim powstaniem narodowym, dłuższym od powstania listopadowego z 1830 r., które upadło po roku. Powstanie styczniowe wybuchło z powodu nasilającego się terroru rosyjskiego. Wybuch powstania styczniowego przyspieszyła branka do carskiej armii jaką przeprowadzono w nocy z 14 na 15 stycznia 1863 r. w Warszawie. Postawnie zostało ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 roku wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. W powstaniu wzięło udział około 200 tys. osób, zarówno z rodzin szlacheckich, jak też w mniejszym stopniu z chłopstwa i mieszczaństwa. W Królestwie Kongresowym, na Litwie właściwej, Żmudzi i zachodniej Białorusi zryw przybrał charakter masowy, angażując nie tylko Polaków, lecz również Litwinów i część Białorusinów.
Mimo początkowych sukcesów powstanie styczniowe zakończyło się przegraną. Około 20 tysięcy powstańców poległo w walkach, blisko tysiąc stracono, około 38 tys. skazano na katorgę lub zesłanie na Syberię, a około 10 tys. wyemigrowało. Wojska rosyjskie pacyfikowały powstanie z dużą determinacją i okrucieństwem. Miejscowości, które udzieliły schronienia powstańcom, były palone, zdarzały się również przypadki rzezi ludności cywilnej. Z liczącej około 40 tysięcy szlachty polskiej osiedlonej na Litwie zginęło 10 tysięcy osób, a samo Wilno zostało spacyfikowane. Jednym ze skutków poniesionej w powstaniu klęski było porzucenie myśli o dalszej walce z zaborcą na rzecz tzw. pracy organicznej, która zawierała postulat unowocześniania przemysłu, rolnictwa i handlu, propagowała rozwój cywilizacyjny oraz zachęcała do podniesienia poziomu oświaty wśród niższych warstw społecznych i tym samym postawienia tamy germanizacji i rusyfikacji polskiej ludności.
(f)
