[2011.09.29] ...„NIE”, ŁAMANIU PRAWU
Dodane przez Administrator dnia 29/09/2011 17:10:07

---

Zostało już tylko dwa tygodnie do ważnej decyzji Polaków o tym, kto będzie rządził naszą Ojczyzną przez najbliższe kilka lat. Przyglądam się z dużym niepokojem trwającej kampanii wyborczej. Politycy zasypują nas deklaracjami bez pokrycia i prześcigają się w składaniu obietnic. Zmęczone kryzysem społeczeństwo przygląda się tym wydarzeniom z ostrożnością i niepokojem.
Aktywność polityków sięgnęła zenitu. Serwisy informacyjne pokazują głównych polityków pretendujących do władzy wśród potencjalnych wyborców. Premier wyruszył specjalnym „tuskobusem” w Polskę i jestem mile zaskoczony tym, że nie unika spotkań trudnych. Nawet się trochę zastanawiam, czy nie jest to wyższa szkoła pijarowskiej jazdy. To, co pokazują media wizualne aż w pewnych momentach przeszywa uczuciem przerażenia. Rozmowy z rozżalonymi ludźmi, wylewającymi swoje troski są do bólu szczere. Aż dziw bierze, że premier tego z cierpliwością słucha i robi wrażenie, jakby z tego chciał wyciągnąć wnioski. Czyżby byłoby to wynikiem otwarcia się Platformy Obywatelskiej w ostatnim czasie na ludzi wywodzących się z lewicy? Może po wyborach, gdyby Jego partia wygrała znajdzie to odzwierciedlenie w programie działania? Nawet niektórzy dziennikarze mówią, że premier w kontakcie bezpośrednim z ludźmi borykającymi się z codziennymi problemami życia zbiera tezy do swoje expose. Oby...
Mnie zbulwersowały spotkania premiera z kibicami. Donald Tusk stanął odważnie oko w oko z ludźmi, którzy uważają się za reprezentantów tych, którzy chodzą na mecze piłkarzy i traktują to jako prawo do wolności i probierz demokracji. Tylko, gdy kibicowanie zamienia się w ekscesy to zaczynam się zastanawiać, co ma to wspólnego z demokracją? Zwykli ludzie z niepokojem oglądają relacje z meczów piłkarskich, gdzie rozzuchwaleni kibice demolują stadiony i niezadowoleni z wyników swoich idolów niszczą wszystko wokół siebie. Zachowanie kibiców biorących udział w spotkaniu z premierem potwierdza to bezczelne zachowanie. Gwizdy i wrogie okrzyki budzą tylko niechęć normalnych ludzi.
Bardziej sobie cenię odważne zachowania premiera w stosunku do „kiboli”, bo inaczej nie można ich nazwać, niż ich obronę w wydaniu Prawa i Sprawiedliwości. Taktyczna obrona pseudokibiców „pod publiczkę”, którym zamknięto stadiony i wygłaszanie tyrad w interesie tych, którzy łamią prawo jest całkowitą kompromitacją Jarosława Kaczyńskiego i jego partii. Jak partia nosząca nazwę „Prawo i Sprawiedliwość” może stawać w obronie tych, którzy łamią prawą i są niebezpieczni dla otoczenia? Tego nie mogę zrozumieć. Chyba, że jest to typowy przykład walki o głosy, bez względu na głoszone przez partię hasła, ale to całkowicie kompromituje partię, która mieni się obrońcą prawa. Jako prawnik z podstawowego wykształcenia mówię “nie” łamaniu prawa i mam nadzieję, że w przyszłości będę żył w państwie rządzonym przez polityków, którzy będą stać na straży prawa, a nie tylko głosić puste deklaracje. Za najbardziej podejrzanych uważam tych, co kandydują z list swoich partii i wykorzystują swojej możliwości publikacji do brutalnej agitacji, a tym samym walki o własne stołki. Z niepokojem przyglądam się niektórym politykom pretendującym do najważniejszych funkcji w państwie i zaczynam się zastanawiać z dużą uwagą nad tym, na kogo postawić, ale o tym napiszę w następnym felietonie, tuż przed wyborami. Polecam lekturę mojego felietonu za tydzień.
SŁAWOMIR PIETRZYK