15 sierpnia, to dla Polaków dzień wyjątkowy – dzień świąteczny, który ma charakter zarówno religijny jak i patriotyczny. Dla katolików to uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej. Jedno z najważniejszych świąt maryjnych. Dla Polaków, to dodatkowe święto – dzień pamięci o wielkim zwycięstwie nad bolszewikami pod Warszawą w roku 1920.
Lord D`Abernon w swojej wydanej w Londynie w roku 1931 książce, Bitwę Warszawską nazwał osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata. Za pierwszą uznał bitwę pod Tours, stoczoną z wojskami saracenów. W swojej pracy pisał tak: „Bitwa pod Tours stoczona została w Roku Pańskim 732. W słowach niemniej dobitnych mówić należy o wypadach z 1920 roku. Gdyby Piłsudski i Weygand w Bitwie pod Warszawą nie zdołali powstrzymać tryumfalnego pochodu armii sowieckiej, to nie tylko chrześcijaństwo doznałoby klęski, lecz i cała cywilizacja zachodnia znalazłaby się w niebezpieczeństwie. Bitwa pod Tours ocaliła naszych przodków brytyjskich oraz ich galijskich sąsiadów od jarzma Koranu. Bitwa natomiast pod Warszawą, rzec można śmiało, wybawiła Środkową a także częściowo i Zachodnią Europę od jeszcze bardziej wywrotowego niebezpieczeństwa, to jest od fanatycznej tyranii Sowietów”.
Trudno się dziwić, że pokonanie Sowietów, w sytuacji gdy czołowi zachodni przywódcy pogodzili się z przegraną Polaków, powszechnie uznano za wydarzenie, które musiało być wspomagane „z góry”. Uznano je za cud, który przypisano opiece Maryi nad naszym krajem. W orędownictwo Matki Bożej nie wątpiono, ale z drugiej strony podkreślano wojskowy geniusz Piłsudskiego i wolę walki polskiego żołnierza. Dlatego ten dzień świętujemy również jako Dzień Wojska Polskiego.
Jan L. FRANCZYK
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
