[2008.09.12] Płocie z Dunajca
Dodane przez Administrator dnia 12/09/2008 15:07:01

---

Korzystając z ładnej pogody w ubiegłotygodniowy weekend wybrałem się do Czchowa. Tym razem jednak nie zamierzałem łowić w jeziorze, ale w Dunajcu, poniżej zapory, z brzegu po stronie pola namiotowego. Chociaż wędkarzy jest zdecydowanie mniej niż w okresie wakacyjnym, to ładna pogoda sprawia, że nad Dunajcem nadal ich nie brakuje. Po przeciwnej stronie w piątkowe popołudnie kilka stanowisk było zajętych. Widać było zarzucone gruntówki wędkujących. Wcześniej, jadąc jeszcze samochodem, jakieś pół kilometra w dół rzeki, zauważyłem brodzących po pas muszkarzy. Na moim brzegu też nie byłem sam. Kilkadziesiąt metrów ode mnie ulokowało się dwóch starszych wędkarzy łowiących z gruntu.
Ja tymczasem postanowiłem połowić na przepływankę ze spławikiem. Co prawda ja też najczęściej łowię na grunt, ale spławik ma w sobie jakąś magię. I to zarówno wtedy, gdy z jego pomocą łowimy w jeziorach, jak i wtedy gdy siedzimy nad rzeką. Jego drgania, kołysania, wykładanie się na wodzie i wreszcie mniej lub bardziej gwałtowne zatopienia, dostarczają równie wiele emocji jak nagłe uderzenie sygnalizacyjnej bombki o kij.
Łowiłem na najbardziej uniwersalne przynęty – białe i czerwone robaki. Właśnie od tych przynęt zaczynam zawsze, gdy łowię w nowej i nie zanęcanej wcześniej wodzie. Chyba, że miejscowi podzielą się informacją na temat kulinarnych przyzwyczajeń żyjących w okolicy ryb. Wiadomo na przykład, że słynne duże leszcze z jeziora rożnowskiego łowi się na makaron. Oczywiście można eksperymentować z robakami, ale wtedy naszą zdobyczą będę najczęściej płotki i okonie. No, czasem przyłowi się jakiś niewielki leszczyk.
W Dunajcu poniżej zapory spotkać można przeróżne ryby. Kiedyś złowiłem tutaj nawet miętusa. Powszechne są klenie, choć trafi się także pstrąg. Są płocie, okonie, brzany, szczupaki i sandacze. Nic tylko łowić. Ale jak to z rybami bywa, nie zawsze są w tym miejscu, w którym my akurat łowimy, no i nie zawsze biorą. Podobnie było z moim wędkowaniem w ubiegły piątek - musiałem zadowolić się kilkoma niewielkimi płotkami. Ale nie żałowałem tego wyjazdu. W powietrzu czuć było jeszcze lato, wokół oczy cieszyły pięknie zalesione pagórki, a po zakończeniu wędkowania w przydrożnym barze (obok pola namiotowego) czekała na mnie golonka po bawarsku. Palce lizać. I jak tu nie lubić Dunajca.
Jakub Kleń