[2008.06.06] Kłopoty Platformy
Dodane przez Administrator dnia 06/06/2008 14:04:55

---

Kolejny – który to już? – wiceminister w koalicyjnym rządzie Platformy Obywatelskiej i PSL żegna się ze stanowiskiem. Złożył dymisję, ponieważ wyszło na jaw, że może zostać objęty śledztwem w sprawie przyjęcia łapówek. Wcześniejsza dymisja innego wiceministra miała związek z niedotrzymaniem wyborczych obietnic: zapowiadano reformę finansów, ale rząd Tuska nie zamierza angażować się w żadne przedsięwzięcia, które mogą przysporzyć mu przeciwników. Z kolei jeszcze wcześniej zdymisjonowani wiceministrowie mieli podobno problemy lustracyjne. Coś Tusk nie ma szczęścia do ludzi – pół roku trwania tego rządu, a wymieniono już sześciu wiceministrów.
Ponieważ o zarzutach pod adresem zdymisjonowanego wiceministra będzie głośno, fachowcy od reklamowania Tuska z pewnością wymyślą coś, co odwróci uwagę opinii publicznej od kłopotów Platformy. Ostatnio, gdy pojawiła się taka potrzeba, wymyślono pospiesznie, że Centralne Biuro Antykorupcyjne (CBA) korzystało z pomocy FBI (amerykańska federalna służba śledcza). Krzyk podniesiono głównie z tego powodu, że pomoc dotyczyła przyłapania na gorącym uczynku posłanki PO, przyjmującej znaczną łapówkę. Jak to – wykrzykiwali przed kamerami propagandziści PO – wykorzystano Amerykanów do politycznej prowokacji? To skandal!
Mało kto zwrócił wówczas uwagę na komentarz strony amerykańskiej: współpraca FBI z CBA, podobnie jak z ABW, podejmowana jest od dawna, układa się poprawnie, a korzyści są obustronne. Pomimo tego prywatne telewizje oraz część gazet bezmyślnie powtarzała tezy Platformy. Nikt z dziennikarzy tych mediów nie zadał sobie trudu namysłu: przecież przyjęcie łapówki to przestępstwo kryminalne, a nie polityczne, nawet gdy łapówkarzem jest ważna posłanka PO.
Ostatnio w ogóle nie wiedzie się Platformie. Notowania PO, które sięgały nawet 58 procent, spadły do 41 procent (różnica 17!), natomiast nadzieje na przepchanie ustawy, pozwalającej przejąć na polityczną własność (a następnie częściowo sprzedać) telewizję publiczną, upadają wraz ze zmianami w SLD. Tusk liczył, że w tej sprawie postkomuniści udzielą mu poparcia, jednak to Olejniczak – który przegrał wybory w partii – był bardziej skłonny do transakcji z PO, niż Napieralski, który wygrał. Kłopot Platformie sprawia też grupka emerytów Unii Wolności, skupiona wokół „Gazety Wyborczej”, która domaga się od Tuska udziału w akcji na rzecz zakazu badań naukowych w zakresie historii najnowszej. Oczywiście nie chodzi tu o Wałęsę i poświęconą mu książkę, przygotowywaną do druku, lecz o perspektywę ujawniania niewygodnych faktów z przeszłości osób do niedawna bardzo wpływowych. Jak dotąd PO nie uległa histerii i nie dała się wciągnąć w kampanię na rzecz przywrócenia politycznej cenzury, jednak Tusk dobrze wie, że pomoc środowiska „Wyborczej” będzie mu bardzo potrzebna w kampanii prezydenckiej.
Platforma ma już za sobą okres, gdy kredyt społecznego zaufania pozwalał spędzać czas na przyjęciach i występach w telewizji. Teraz trzeba zacząć rządzić, a to ekipie Tuska sprawi wiele trudności. Gdy znużeni politycy PO wrócą z jakże zasłużonych wakacji, powita ich już zupełnie inna Polska, niż ta, która przed rokiem pozwoliła im wygrać wybory.
Ryszard Terlecki