[2007.03.11] Kościół i bezpieka
Dodane przez Administrator dnia 11/03/2007 13:11:57

---

W ubiegłym tygodniu do księgarń trafiła od dawna zapowiadana ksiązka ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego „Księża wobec bezpieki”. Wbrew opiniom, które pojawiały się w niektórych mediach, ten gruby, liczący blisko 600 stron tom, nie jest spisem agentów. Obraz polskiego duchowieństwa jaki wyłania się z książki jest przejmującym świadectwem oporu polskiego Kościoła w latach komunizmu. Po rozbiciu podziemia niepodległościowego, to Kościół katolicki na dziesięciolecia stał się głównym celem ataku komunistów. Presja jakiej został poddany była wręcz niewiarygodna. W książce ks. Zaleskiego znaleźć można opisy najbardziej wyrafinowanych metod do jakich uciekała się bezpieka, by zniszczyć jedyną poważną i niezależną instytucję jaka ostała się w PRL-u. To prawda, jak zawsze, tak i w latach komunizmu, znaleźli się ludzie, którzy z różnych powodów dali się wciągnąć we współpracę z wrogami Kościoła. Ale duchowni ci stanowili ewidentny margines. Pozostali godnie przeszli przez polskie „morze czerwone”. A wśród nich wielu było takich, którzy swoją postawą zasłużyli na wdzięczną pamięć Polaków.
Tacy niezłomni duchowni pracowali także w Nowej Hucie (niektórzy nadal tutaj pracują). Ks. Isakowicz-Zaleski wymienia ich nazwiska: śp. ks. Józef Kurzeja, śp. ks. Kazimierz Jancarz, ks. Władysław Palmowski, ks. Jan Bielański, śp. o. opat Jacek Stożek, o. Norbert Paciora, o. Paweł Mynarz… Interesujące są też, ukazane w książce, dzieje ks. Józefa Gorzelanego, który początkowo był tzw. księdzem patriotą i tajnym współpracownikiem SB. Po przybyciu do Nowej Huty zerwał jednak współpracę z bezpieką i właśnie w Nowej Hucie zaczęła się dokonywać jego duchowa przemiana. W efekcie dość szybko ponownie stał się obiektem zainteresowania bezpieki – tyle, że już nie jako współpracownik, ale jako „element klerykalny”, wrogo nastawiony do komunizmu i władzy ludowej.
Jan L. FRANCZYK