[2006.08.17] Jasnogórska rocznica
Dodane przez Administrator dnia 17/08/2006 23:23:29

---

W 1956 roku przypadała trzechsetna rocznica ślubowania, jakie w Katedrze Lwowskiej złożył w 1656 roku król Jan Kazimierz, powierzając ojczyznę opiece Matki Bożej, Królowej Polski. Rocznicę królewskich ślubów Kościół w Polsce postanowił obchodzić 26 sierpnia, podczas święta Matki Bożej Częstochowskiej.
Wprawdzie komunizm w swoim stalinowskim, najbardziej zbrodniczym wydaniu, stopniowo przechodził do historii, a polityczna odwilż powoli docierała również do Polski, prześladowania Kościoła jeszcze nie ustały, a kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski, nadal pozostawał uwięziony. W październiku 1955 roku skończył się przeszło dwuletni okres jego całkowitej izolacji i z Prudnika Śląskiego, gdzie dotąd przebywał zamknięty w poklasztornym budynku, został przewieziony do klasztoru sióstr nazaretanek w Komańczy w Bieszczadach. Tu po raz pierwszy od dwóch lat przeczytał gazety, tu dowiedział się o uwięzieniu swojego sekretarza biskupa Antoniego Baraniaka, o prześladowaniach, jakie w ciągu dwóch lat spotkały Kościół, o dywersyjnej akcji tzw. księży-patriotów, przeciwstawiających się Stolicy Apostolskiej i Episkopatowi.
W Komańczy doszło też do pierwszych spotkań z biskupami, podczas których omawiano postępowanie władz Kościoła w kontaktach z reżimem. Tu również zaczął powstawać plan obchodów Milenium Chrztu Polski oraz poprzedzającej te obchody dziesięcioletniej nowenny. Na Boże Narodzenie 1955 roku do Komańczy dotarły przedstawicielki Instytutu Prymasowskiego z gorącą prośbą o przygotowanie tekstu odnowienia ślubów króla Jana Kazimierza. Wkrótce z tą samą prośbą przybył do Komańczy przeor Jasnej Góry o. Jerzy Tomziński.
Ponieważ Prymas postanowił nie wypowiadać się publicznie aż do czasu zwolnienia go z miejsca internowania, początkowo odmówił składanym mu prośbom. Gdy jednak zbliżał się termin uroczystości, a nic nie wskazywało na możliwość takiego przyspieszenia biegu wydarzeń, by Prymas znalazł się na wolności, w połowie maja ostatecznie powstał tekst nowych Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Prymas przekazał go członkiniom Instytutu Prymasowskiego 16 maja, w dzień św. Andrzeja Boboli, naocznego świadka królewskiego ślubowania we Lwowie. Jedna z nich, Janina Michalska, w największej tajemnicy zawiozła napisany przez Prymasa tekst do Częstochowy.
W ciągu następnych tygodni w kilku klasztorach klauzurowych siostry karmelitanki, wizytki i benedyktynki przepisywały tekst ślubowania, aby jego egzemplarz mogli dostać wszyscy biskupi i kapłani, którzy przybędą na Jasną Górę. Dzięki zawiadomieniom, rozsyłanym po parafiach, 26 sierpnia do Częstochowy przybyło ponad milion pielgrzymów. W Polsce komunistycznej była to największa z dotychczasowych manifestacji religijnych. Na pustym fotelu Prymasa, pod jego herbem, leżała wiązanka biało-czerwonych róż. Biskup Michał Klepacz odczytał tekst ślubów, a rzesza wiernych powtarzała słowa: Królowo Polski, przyrzekamy. W tym samym czasie Prymas odprawił Mszę św. w swojej kaplicy w Komańczy.
Dopiero po zmianach w kierownictwie komunistycznej partii oraz po wielkich demonstracjach ulicznych, domagających się uwolnienia Prymasa, kardynał Stefan Wyszyński mógł wrócić do stolicy i na powrót podjąć swoje pasterzowanie. Nastąpiło to 28 października 1956 roku, w dwa miesiące po Jasnogórskich Ślubach i u progu przygotowań do obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski.
Ryszard Terlecki