[2013.04.18] KWIETNIOWE JAZIE
Dodane przez Administrator dnia 18/04/2013 18:17:36
Kwiecień to miesiąc kapryśny. Przekonaliśmy się o tym tego roku. Na szczęście zrobiło się ciepło i wreszcie mamy wczesną wiosnę. Na brzozach, kasztanowcach i lipach zaczynają pojawiać się zawiązki liści. Za jakiś czas zakwitną klony, jesiony i topole. Powoli zaczynają się budzić do życia ule i mrowiska. Pojawią się pierwsze motyle…
W ciągu miesiąca woda w rzekach podgrzewa się od 6 do 12 stopni w skali Celsjusza, a na płyciznach nawet bardziej. Trwa tarło wielu gatunków ryb. Na skrzekowiskach lada moment usłyszymy rajcujące żaby, a z dna starorzeczy zaczną odbijać pędy roślin wodnych. Na nowo zaczyna się życie.
Pod koniec kwietnia, gdy utrwali się ładna pogoda wielu wędkarzy wybierze się nad rzeki, by zapolować na jazie – łowiecki cel pierwszego miesiąca wiosny. Tak, już znany klasyk wędkarstwa, J. Wyganowski, w swojej wydanej w roku 1957 książce „Wędkarstwo” napisał, że „okres połowu jazia rozpoczyna się w kwietniu”.
A jazie potrafią dostarczyć wielu emocji, chociaż duże sztuki są wyjątkowo ostrożne. A bywają duże. W roku 1975 J. Zbiegień złowił jazia mierzącego 82 centymetry (!), który osiągnął wagę 5,10 kg. O osiągach gatunkowych tej długowiecznej ryby (jazie żyją podobno do 20 lat) świadczą medalowe normy: złoto dla okazów ważących co najmniej 3 kilogramy, srebro dla dwukilowców, a medal brązowy dla jazi ważących co najmniej 1,5 kilograma.
Jazie, to dość rozpowszechnione ryby. Zasięg występowania jazia obejmuje obszar od Renu po Syberię. Zasiedla głównie rzeki, chociaż można go spotkać także w kanałach i jeziorach, pod warunkiem, że zbiorniki te utrzymują stały kontakt z rzeką. Spotkać go można również w przybrzeżnych wodach Bałtyku. Jaź upodobał sobie obszar stykania się wód stojących z płynącymi. Generalnie jednak jest rybą rzeczną – bez przepływu wody nie rozmnaża się. Mniej ważny jest charakter dna i podłoże dla ikry – równie dobrze służą mu podwodne rośliny jak i twarde dno. W rzekach spędza ciepłą porę roku. Jego zimowiska znajdują się w głębokich toniach wód stojących – w jeziorach zaporowych, jeziorach przepływowych, głębszych przyrzeczach czy młyńskich spiętrzeniach. Ale i w lecie lubi głębokie, chłodne tonie starorzeczy, byle były odświeżane przepływającą wodą.
Przeglądają publikacje poświęcone jaziom, może znaleźć w nich wiele sprzecznych informacji na temat charakteru tej ryby. Jedni podkreślają, że jaź stale trzyma się dna, inni z przekonaniem podkreślają, że ryba ma charakter wybitnie powierzchniowy. Jedni twierdzą, że jaź jest samotnikiem, inni piszą iż ma dobrze rozwinięty instynkt gromadny. W jednym wszyscy wydają się być zgodni. Dorosłe jazie są rybami niezmiernie czujnymi i wybitnie nieufnymi. A zahaczone cechuje się nadzwyczajną bojowością. To sprawia, że niewielu wędkarzy jest w stanie pochwalić się złowionym dużym jaziem.
Jakub Kleń