Urodził się w 1956 r. w Dobromierzu (obecnie woj. kujawsko-pomorskie). W dwa lata później jego rodzina przeniosła się do Krakowa. Tu podejmuję kolejne szczeble edukacji: podstawowy, zawodowy, średni, wyższy. Ukończył studia magisterskie z pedagogiki kulturalno – oświatowej na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później studia podyplomowe na Politechnice Krakowskiej w Centrum Pedagogiki i Psychologii. Od 35 lat pracuję zawodowo, w tym 31 lat w placówkach edukacji i kultury. Rozpoczynał tę pracę w Dzielnicowym Zespole Ekonomiczno-Administracyjnym Szkół w Krakowie w Nowej Hucie jako specjalista. Później pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 102 oraz w Szkole Podstawowej nr 126. W latach 1971 – 1981 był czynnym instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego, kończąc swoją działalność w stopniu podharcmistrza. W latach 1980 – 1998 dodatkowo pracował jako egzaminator w Wydziale Komunikacji Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie (egzaminy na kartę rowerową i motorowerową). Pracował także dodatkowo na początku lat osiemdziesiątych w Ognisku Pracy Pozaszkolnej w „Domu Harcerza” w Krakowie – Nowej Hucie jako nauczyciel – instruktor. W latach 1991 – 1994 był radnym i członkiem zarządu Rady Dzielnicy XVII Miasta Krakowa.
W 1991 zostaje dyrektorem w Młodzieżowym Domu Kultury w os. Na Stoku, gdzie wcześniej już pracował od roku 1981 roku jako nauczyciel instruktor. Pamięta pierwszego dyrektora MDK Danutę Kalinowską – Migaczewską (1971 – 1980). Z sentymentem mówi o pracującej po dziś dzień w sekretariacie Walerii Kopeć, która z MDK Na Stoku związana jest od samego początku. Kolejnym dyrektorem MDK była Krystyna Katula –Jarosz (1980 – 1991). W 40. letniej historii MDK Na Stoku jestem trzecim dyrektorem. Ze zdziwieniem odkrywa, że połowa tej historii wiąże się z jego dyrektorowaniem. 1 listopada tego roku minie dokładnie 20 lat kierowania MDK i 30 lat pracy w nim. Zaczynał pracę w „baraczku” z Zofią Kutybą i Zofią Waldon, Ewą Wołczyńską, Heleną Mikulską, Anią Kaszubą i Otylią Brączek.
Kiedy został dyrektorem MDK, kraj wchodził w procesy przemian. Należało szukać nowej reguły dla domu kultury, a przede wszystkim innego obiektu na jego bazę. Pawilon Na Stoku był mało funkcjonalny, ponadto podnajmowany był od Spółdzielni Mieszkaniowej „Hutnik” za wciąż rosnący czynsz. Podjął się śmiałego pomysłu pozyskania, adaptacji i rewaloryzacji krzesławickiego fortu na MDK. Wielkim sojusznikiem w realizacji tego zamiaru był Stanisław Owca, ówczesny Przewodniczący Rady Dzielnicy XVII Miasta Krakowa. Fort przekazano dla MDK w 1994 roku. Od 5 stycznia 2000 roku MDK rozpoczął działalność w Forcie 49 „Krzesławice”. Ta data to nowy rozdział w historii MDK. To także nowy rozdział w historii MDK.
W MDK znajduje się w grupie 11 tzw. placówek wychowania – pozaszkolnego w Krakowie. Każda z tych placówek ma swoją specyfikę. Poza podstawową działalnością, w której uczestniczy ok. 1300 młodych wychowanków uczęszczających na stałe zajęcia w 88 grupach, posiada wyjątkowe atuty do działalności: historycznej, turystycznej, obywatelsko – patriotycznej. Otwarty jest na miłośników fortyfikacji, grup rekonstrukcji historycznej, turystów przybywających z różnych stron kraju i z zagranicy.
Załogę MDK Fort 49 „Krzesławice” w Krakowie – taka oficjalnie nazwa obowiązuje od 11 października 2007 r. stanowi 38 osób, wśród których jest 21. nauczycieli – instruktorów. Są to osoby posiadające wyższe wykształcenie merytoryczne oraz przygotowanie pedagogiczne. Oni prowadzą zajęcia. Ta oferta od przedszkolaka dla młodych ludzi do 21 lat jest bogata. Proponowano są zajęcia artystyczne (plastyka, rysunek, rzeźba, teatr, warsztaty dziennikarsko – fotograficzne, muzyka i taniec dawny, nauka gry na instrumentach, zespoły muzyczne i wokalne, taniec współczesny). W działalności klubowej jest miejsce na twórczą aktywność, potrzeby środowiskowe, pomoc, wolontariat. Można doskonalić język obcy: angielski i niemiecki, prostować swój kręgosłup czy korygować wady postawy, nabierać sprawności, czy tężyzny fizycznej w siłowni, uczestniczyć w wielu formach ruchowo – rekreacyjnych, zagrać w tenisa stołowego, czy bilard. Można doskonalić swoje techniki informacyjne, tworzyć strony www, poznawać ciekawe gry dydaktyczne. Zdecydowana większość zajęć odbywa się w forcie. Podpisano także 11 porozumień o współpracy, w miejscach gdzie odbywają się zajęcia (m.in. teatr, szkoły, biblioteka).
Franciszek Dziadoń jest nauczycielem dyplomowanym. Żonaty z Bożeną pracownikiem Urzędu Gminy w Michałowicach. Ma trzy córki: Martę, Magdalenę i Monikę, dwóch zięciów o imieniu Marcin. Mieszka z żona i najmłodszą córką Moniką (uczennica LO) w osiedlu Na Stoku.
(P)
Fot. Zbigniew Żaczkowski
· Napisane przez Administrator
dnia June 16 2011
4304 czytań ·
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
